Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Xριστουγεννιάτικες μεταφυσικές σκέψεις



            
     «Αυτός που ξέρει να λειτουργήσει κανονικά την Ηθική (Αγάπη) και το Νου του (Λόγο), να μάθει την υγιή προσπέλαση στο στοχασμό του, να χρησιμοποιήσει την υπεραίσθησή του και  την υπερσυνείδησή του για να κατανοήσει το συνάνθρωπό του, - γιατί η διαφορά του Σοφού ανθρώπου από τον άνθρωπο, είναι ότι ο Σοφός γνωρίζει τι είναι ο άνθρωπος -, πιθανόν, να καταφέρει ν’ανεβεί στις υψηλές δονήσεις του Σύμπαντος, σε ανώτερες οκτάβες και να ξεκινήσει να συλλαμβάνει τα απόρρητα του κόσμου, αφουγκραζόμενος, πλέον, τη Μουσική των Σφαιρών».




     « Ζευ πολυτίμητε, Ζευ άφθιτε, τήνδε τοι ημείς μαρτυρίαν τιθέμεσθα λυτήριον ηδέ πρόσευξιν.

Ω, βασιλεύ, δια σην κεφαλήν εφάνη τάδε θεία, γαία θεά μήτηρ ορέων θ’υψηχέες όχθοι και πόντος και πάνθ’, όπόσ’ουρανός εντός έταξε. 

     Ζευ Κρόνιε, σκηπτούχε, καταιβάτα, ομβριμόθυμε, παντογένεθλ’, αρχή πάντων πάντων τε τελευτή, σεισίχθων, αυξητά, καθάρσιε, παντοτινάκτα, αστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, φυτάλιε Ζευ, κλύθι μου, αιολόμορφε, δίδου δι’υγίειαν αμεμφή ειρήνη τε θεάν και πλούτου δόξαν άμεμπτον».


    «Ζευ πολυτίμητε, Ζευ άφθαρτε, τούτην εδώ σε σένα εμείς τη μαρτυρία τη λυτρωτική και προσευχή απευθύνουμε, ω βασιλέα, μέσα από την κεφαλή σου όλα τα θεία φάνηκαν, η θεά μητέρα γη και των βουνών οι υψίβουες ράχες κι η θάλασσα και όλα, όσα ο ουρανός εντός του περιέκλεισε.
    Ω Κρόνιε Ζευ, σκηπτούχε, καταιβάτη, γενναιόψυχε, παντογόνε, αρχή των πάντων και των πάντων τέλος, γαιοσείστη, αυξητή, καθαρτήριε, παντοσείστη, αστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, γόνιμε Ζευ, εισάκουσέ με, ποικιλόμορφε και δίνε υγείαν άκρατη και τη θεά ειρήνη και άμεμπτη φήμη πλούτου».



    Αν και η εισαγωγή μου, σε αυτό το άρθρο, δίνει την εντύπωση ότι έχει σκοπό, ημέρες Χριστουγέννων, να εξυμνήσει Αρχαίους Ελληνικούς Θεούς, στοχεύει, χρησιμοποιώντας τον ύμνο του Διός,  να προχωρήσει σε κάποιες έννοιες, που περιλαμβάνονται μέσα του. Θέλω μ’αυτό τον τρόπο να σας κάνω να τις γνωρίσετε και να τις συγκρίνετε με αυτά που οι αστρολόγοι, σήμερα, αποδίδουμε στο Δία. Με αυτόν τον τρόπο θα δείτε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων ο Δίας χαρακτηριζόταν με τα ίδια επίθετα που του αποδίδουμε και εμείς.