Σε κάθε ανθρώπινη ενσάρκωση κοιμάται η Άπειρη Διάνοια,
πρωτόγονη, απόκρυφη, υπερβατική, άγνωστη
προορισμένη απ’όλες τις αιωνιότητες ν’αφυπνισθεί τελικά
να συνθλίψει τον ιστό που πλάθει ο νους μέσω των αισθήσεων,
να καταστρέψει για πάντα τη χρυσαλλίδα του από σάρκα
και να περάσει στην έσχατη κατάκτηση του Χώρου και του Χρόνου.
Lafcadio Hearn – The Diamond Cutter
Στην ετικέτα Κοσμολογία θα ξεκινήσω αυτήν την πρώτη επικοινωνία μας δεχόμενη ότι το Σύμπαν είναι σφαιρικό, ενώ στη συνέχεια η κοσμολογική ανάλυση θα περιλαμβάνει ένα ελλειπτικό Σύμπαν, το οποίο έχει τη μορφή και την κίνηση του δικού μας Ηλιακού Συστήματος, του δικού μας Γαλαξία, αλλά και των άλλων Γαλαξιών. Στην «έλλειψη εκ περιστροφής» όπως γνωρίζουμε, υπάρχουν δύο κέντρα για να μπορέσει αυτή να εκδηλωθεί. Στο δικό μας Πλανητικό σύστημα, το ένα κέντρο το οποίο είναι ορατό το καταλαμβάνει ο Ήλιος ενώ το δεύτερο κέντρο είναι κενό και δεν καταλαμβάνεται από άλλο ουράνιο σώμα όπως ακριβώς βλέπουμε και στην εικόνα.
Μ’ ένα κέντρο θα είχαμε κυκλική κίνηση και όχι έλλειψη. Το δεύτερο κενό εστιακό κέντρο αν και δεν είναι ορατό λειτουργεί «εν δυνάμει» για να παραχθεί η έλλειψη. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το αστρονομικό φαινόμενο σε κοσμολογικό επίπεδο. Τη σπουδαιότητά του θ’αναλύσουμε εκτενώς στα επόμενα άρθρα.
Ξεκινώ λοιπόν με τη σφαιρική μορφή όχι του ηλιακού μας συστήματος πλέον, αλλά με τη σφαιρική μορφή του δικού μας προσωπικού, υλικού σύμπαντος για να δούμε με ποιον τρόπο μπορούμε να εξελιχθούμε και ν’ανελιχθούμε, τώρα, εδώ σε αυτήν τη ζωή.
Η ανάλυσή μου θα είναι αρκετά παραστατική, με σχέδια, για να μπορέσει να γίνει όσο το δυνατόν πιο κατανοητή.
