«Η κάθε αλήθεια περνάει τρία στάδια.
Πρώτα γελοιοποιείται.
Μετά πολεμάται.
Και τελικά γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη».
Ξεκινώ με τον Ορφικό Ύμνο του Κρόνου γιατί όπως θα δούμε στη συνέχεια του άρθρου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο 2ο ενεργειακό κέντρο, γιατί είναι ο κύριος ενορχηστρωτής.
Το κέντρο αυτό το ονομάζω Ευόλβιον από το επίθετο «εὔολβον» που έχουν προσεταιρίσει, στον Κρόνο, οι πρόγονοί μας.
Μετά το Κυμοθαλές, 1ο ενεργειακό κέντρο, έρχεται το Ευόλβιον το 2ο ενεργειακό κέντρο.
Ας το προσεγγίσουμε με τις δικές μας έννοιες.
Ο Πρόκλος αντιλαμβανόμενος τη μέγιστη σημασία της Δυάδας για την όλη εξέλιξη των όντων, αφιερώνει μακρές διευκρινήσεις για το θέμα αυτό, στα δύο θεμελιώδη σχόλια του, επάνω στην Πολιτεία του Πλάτωνος:
«Υπάρχουν δύο τρόποι κατανοήσεως των αδιαλείπτως επαναλαμβανομένων πολέμων μεταξύ των θεών, όπως τους αφηγούνται οι υπό του Απόλλωνος, εμπνεόμενοι ποιητές.
Ο ένας τρόπος αναφέρεται είς τας δύο Αρχάς του Παντός, τας απορρεούσας εκ της μίας υπερβατικής Αιτίας και ο οποίος θεωρεί τας με πλήρην τάξιν («ευτάκτως») διαιρέσεις των θείων γενών και εν συνεχεία αντιθέσεις που υφίστανται εις τα γένη ταύτα – είτε πέρας και άπειρον, είτε μονάδα και αόριστον δυάδα αποκαλέσωμεν τας πρωτίστας εκείνας υποστάσεις –.
Ο δεύτερος τρόπος εκκινών εκ της αντιθέσεως που διακρίνεται μεταξύ των όντων της κατωτάτης βαθμίδος και της συνεπαγομένης διακρίσεως, ανάγει την διαφοράν ταύτην εις τους αμέσους αρχηγούς των και φαντάζονται ότι οι διάφοροι ούτοι θεοί αγωνίζονται μεταξύ των».
Διασαφηνίζεται, άρα, ότι οι μυθικοί αγώνες μεταξύ των πρώτων Αρχών ή των Θεών, δεν είναι παρά συμβολικές διατυπώσεις των αντιθέσεων των φυσικών συμπληρωματικών νόμων, του αρσενικού και του θηλυκού, του πέρατος και του άπειρου, της Μονάδας και της Δυάδας, από τα οποία εκδηλώνονται τα πάντα στον κόσμο και όχι οι φιλονικίες που τους βάζουμε να έχουν, εμείς, κρίνοντάς τους ανθρώπινα. Το κηρύκειο, μάλιστα, του Ερμή
καθώς και ο Λάβρυς με τις δύο κόψεις, είναι τα αντιπροσωπευτικά σύμβολα του Νόμου των αντιθέτων.
Στο 2ο Ενεργειακό Κέντρο, όπως θα δούμε στη συνέχεια, έχουμε εμφανή αυτόν τον αγώνα μεταξύ τους.
Αυτό, συμβαίνει, γιατί τόσο αριθμοσοφικά, όσο και μεταφυσικά, σε Μυθολογικό επίπεδο, υπήρξε μεταξύ του Ουρανού και του Κρόνου, οι οποίοι θ' αποδείξω ότι είναι οι εξουσιαστές του Ευολβίου ενεργειακού κέντρου, πόλεμος, για την αρχηγία του Σύμπαντος.
Ας δούμε το Ησιόδειο απόσπασμα, της πάλης του Ουρανού και του Κρόνου, στη Θεογονία του:
«Η Γη, λοιπόν, γέννησε κατά πρώτον τον Ουρανό τον αστεροπληθή ίσο με τον εαυτό της, για να την καλύπτει πέρα ως πέρα…. Αλλά κατόπιν, αφού πλάγιασε μαζί του… γέννησε τους Κύκλωπες, τους Εκατόγχειρες, τις Τιτανίδες και τους Τιτάνες, …ένας από τους οποίους ήταν ο Κρόνος ο πανούργος, ο φοβερότερος από τους γιους,…που τον πατέρα του, το ζωογόνο, εχθρεύθηκε … και τον ευνούχισε, … απελευθερώντας τα αδέλφια του, που τα είχε κλείσει ο Ουρανός, στο ζοφερό τον Τάρταρο…»
Τί σημαίνει όμως Τάρταρος;
Αποτελείται όπως θα δούμε από δύο όμοιες, ας τις πούμε, συλλαβές Ταρ και ταρ και τελειώνει με το ος.
Η επανάληψη των δύο συλλαβών αναφέρεται στο νόμο της δυαδικότητας του (+) και (-) , του γιανγκ και του γιν, του αρσενικού και του θηλυκού.
Στον «Κρατύλο» το Τ (Ταυ) δίνεται ως ΣΤΑΣΙΣ (1).
Το Α (Άλφα) είναι μία ανάπτυξη του Λ (Λάμδα), το οποίο Λ (Λάμδα), ιδεογραμματικά είναι η από ένα ανώτερο σημείο διαχεόμενη ενέργεια στη Γη, χωρίς να χαθεί το ελάχιστό της. Το ίδιο μας λέει και ο Σωκράτης στον Κρατύλο:
«Τὸ δὲ λάβδα τῷ λείῳ καὶ μαλακῷ καὶ οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν;(2)
Δηλαδή:«Το δε λάβδα μοιάζει με το λείο και το μαλακό και μ’όλα τ’άλλα που λέγαμε πριν λίγο;»
Η γραμμή τώρα που περιλαμβάνει εντός του το Λ (Λάμδα) μάς δημιουργεί το Α (Άλφα) και μας οριοθετεί το σημείο που έχουμε τη δυνατότητα να περιορίσουμε την άνωθεν διαχεόμενη ενέργεια, σύμφωνα με τις δικές μας ανθρώπινες δυνατότητες των άνωθεν και κάτωθεν ενεργειών μας. Τέλος, το Ρ (Ρο) μας αποκρυπτογραφείται από τον Σωκράτη ο οποίος λέγει:
«…ὅτι τὸ ῥῶ τῇ φορᾷ καὶ κινήσει καὶ σκληρότητι προσέοικεν…». (3)
Δηλαδή: «…ότι το ρω μοιάζει με τη φορά και την κίνηση και την σκληρότητα…»,
άρα εμπεριέχει μέσα του φορά, κίνηση, σκληρότητα, ροή.
Ο Κύκλος, δηλαδή το Ο (Όμικρον), αντιπροσωπεύει το Πνεύμα ενώ για το τελικό σίγμα μας λέει ο Σωκράτης, μιλώντας με τον Κρατύλο:
ΣΩΚ: Δηλώνεται, εφ’όσον το ρω και το σίγμα είναι όμοια ή εφ’όσον δεν είναι όμοια;
ΚΡ: Εφ’όσον είναι όμοια.
ΣΩΚ: Τί λες;…είναι όμοια σε όλα τους;
ΚΡ: Είναι όσο τουλάχιστον δηλώνουν τη φορά»(4). *
Δηλαδή, πού είχε τάχα κλείσει ο Ουρανός τους Τιτάνες;
Σ’ ένα κατώτερο πνευματικό επίπεδο στο οποίο υπήρχε φορά, κίνηση, ροή, σκληρότητα, δεν ήταν δηλαδή υπερβατικό, στο οποίο οι ικανότητές τους ήταν περιορισμένες σύμφωνα με τις δικές τους δυνατότητες γιατί δεν μπορούσαν να εξελιχθούν λόγω της στάσεως που εδημιουργείτο στο χωροχρονικό συνεχές.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο Κρόνος ευνουχίζοντας τον Ουρανό μεταφέρει επάνω του τις ενέργειές του, βγάζοντας από τον Τάρταρο τ' αδέλφια του και παίρνει αυτός το παιχνίδι της δημιουργίας μαζί με τους άλλους Τιτάνες, όπως αναφέρει το απόσπασμα:
«ο και πάσχει ο Κρόνος και δεθείς εκτέμνεται ως ο Ουρανός, του θεολόγου δι’ ηδονής δεσμείσθαι και κατάγεσθαι τα θεία εις γένεσιν αινισσομένου αποσπερματίζειν τε δυνάμεις εις την ηδονήν εκλυθέντα, όθεν επιθυμία μεν συνουσίας τον Ουρανόν κατιόντα εις Γην εκτέμνει Κρόνος» (5)
Εκτός από τη μετάφραση του συγκεκριμένου αποσπάσματος, από την εν λόγω έκδοση, έχω να προτείνω μία δική μου μετάφραση, γιατί σύμφωνα με το λεξικό Σουίδα ή Σούδα οι λέξεις «ηδονή» και «συνουσία» δεν έχουν τη σημασία που τους δίνουμε συνήθως αλλά σημαίνουν:
«ηδονή» σημαίνει (σελ. 477 d (α΄) η λεία κίνηση ή (β΄) η γένεση σε φύση αισθητή και
«συνουσία» σελ. 1001 «το συνείναι (νοήσαι σελ. 998) μετ’ αλλήλων».
Έτσι η μετάφραση του συγκεκριμένου αποσπάσματος, κατά την άποψή μου, είναι η εξής:
«Αυτό παθαίνει ο Κρόνος και, αφού δέθηκε, ακρωτηριάζεται όπως ο Ουρανός, καθώς ο θεολόγος (Ορφέας) με την (α΄) λεία κίνηση ή (β΄) τη γένεση σε φύση αισθητή υπονοεί ότι τα θεία δεσμεύονται και κατεβαίνουν στον κόσμο του «γίγνεσθαι» και, όταν παραδοθούν στη γένεση σε φύση αισθητή γεννούν δυνάμεις.
Γι’ αυτό ο Κρόνος ακρωτηριάζει τον Ουρανό, τον οποίο κατεβάζει στη Γη επιθυμώντας να δημιουργήσει νοητή επικοινωνία μεταξύ τους».
Το Τρίτο Μάτι δεν είναι αυτός καθ’εαυτός ο αδένας την Υποφύσεως, αλλά η δυνατότητα που έχει να εκπέμπει την ενέργειά του, στο πρόσθιο μέρος του μετώπου μας.
Αυτή την ικανότητα χρησιμοποιούν πολλοί θεραπευτές, που θεραπεύουν με το άγγιγμα των χεριών. Χάρη στην αίσθηση της αφής αγγίζοντας το σώμα του άλλου ανθρώπου μπορούν να καταλάβουν πού βρίσκονται τα φυσικά εμπόδια, που οι μυς είναι τεντωμένοι, να νιώθουν κρύες και ζεστές περιοχές κ.τ.λ.
Όταν η αφή είναι πιο ευαίσθητη επιτρέπει στον άνθρωπο να νιώθει την ενέργεια που εκπέμπεται από διάφορα όργανα. Χάρη σ’αυτήν την ικανότητα μπορεί κάποιος να νοιώθει τα λεπτά σώματα και να καθορίζει την κατάστασή τους.
Όσο πιο ανοιχτό και ισορροπημένο είναι το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού, τόσο πιο ελεύθερα και ανοιχτά τα όργανα της αίσθησης αντιλαμβάνονται τα γεγονότα που δεν είναι ορατά στα μάτια μας.
Όσο πιο καθαρό είναι το κανάλι της αντίληψης και της μεταφοράς των μηνυμάτων του ανθρώπου, τόσο πιο έντονα εκδηλώνονται οι ικανότητες του.
Μέσα από το τρίτο μάτι και τη διαίσθηση του, μπορούμε να εκδηλώσουμε στο υλικό επίπεδο οραματισμούς και σκέψεις και ν’ αξιοποιήσουμε τα ταλέντα μας.
Καθώς ο άνθρωπος έρχεται σ’ επαφή με τη συνείδηση του και τον καθαρό πυρήνα της αλήθειας τού είναι του, υλοποιεί και απορροφά τη ζωή, καθοδηγούμενος από την εσωτερική του αλήθεια.
Του δίνονται οι δυνατότητες των καλών σχεδιασμών. Ο άνθρωπος που είναι καλός στο σχεδιασμό τακτικών είναι εξίσου ικανός ν' αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις δυσκολίες του.
Όταν το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού δεν είναι ισορροπημένο ο άνθρωπος μπορεί ν’ αντιλαμβάνεται τη ζωή μέσω του νου και της λογικής.
Του χρειάζονται σαφείς και λογικές αποδείξεις τις οποίες πρέπει να τις δει με τα ίδια του τα μάτια και να τις πιάσει με τα ίδια του τα χέρια.
Η δυσαρμονία του ενεργειακού κέντρου του τρίτου ματιού συνοδεύεται επίσης με τη δυσαρμονία του ενργειακού κέντρου του ηλιακού πλέγματος και την ανεπάρκεια της λειτουργίας του καρδιακού ενεργειακού κέντρου.
Ο άνθρωπος του οποίου το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού είναι ανοιχτό όπως πρέπει, ποτέ δεν χρησιμοποιεί τις διανοητικές και πνευματικές του δυνατότητες για κάποιες χειραγωγήσεις.
Η ισορροπία του τον οδηγεί:
■σε βαθιά συνειδητοποίηση των κανόνων του σύμπαντος που δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ενέργειες και δράσεις σε καμία περίπτωση
■και σε πλήρη κατανόηση του κινδύνου (όπως για τον εαυτό του, έτσι και για το σύμπαν) όταν κάνει κατάχρηση της δύναμης της σκέψης ή των διαισθητικών ικανοτήτων.
Τί είναι, όμως, η Υπόφυση;
Η Υπόφυση είναι ένα πισοειδές μόρφωμα, το οποίο κρέμεται από την κάτω επιφάνεια του εγκεφάλου και βρίσκεται, αμέσως, κάτω από τα οπτικά νεύρα τοποθετημένη σε κοιλότητα, (τουρκικό εφίππιο), της βάσης του οστέινου κρανίου.
Γι’αυτό, προβλήματα διογκώσεως της Υποφύσεως, δημιουργούν σταδιακά προβλήματα στην όραση των ατόμων.
Αυτό, βέβαια, σε μεταφυσικό επίπεδο, αν μου επιτρέπεται να το εκφράσω έτσι, είναι η αδυναμία των ατόμων, που νοσούν, να διαχειριστούν τις δυνατότητες της Υποφύσεως, με ευρύ τρόπο αντίληψης, σε κοινωνικό επίπεδο (Κρόνος) ώστε οι ορμόνες που παράγονται να διοχετευθούν αρμονικά στα ενεργειακά κέντρα, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Η Υπόφυση αποτελείται από τρία μέρη ή λοβούς: τον πρόσθιο, τον ενδιάμεσο και τον οπίσθιο.
Ο πρόσθιος λοβός της Υποφύσεως αποτελεί την αδενοϋπόφυση και στη συνέχεια του άρθρου θα δούμε ότι εξουσιάζεται από τον Κρόνο.
Στο απόσπασμα, για τον Κρόνο, στον Κρατύλο του Πλάτωνος, μας δίνει, τ' ακόλουθα από τα βάθη των αιώνων, πάλι ο Σωκράτης:
«Αν κάποιος άκουγε ξαφνικά ότι αυτός (ο Δίας), είναι παιδί του Κρόνου, θα το θεωρούσε υποτιμητικό, γιατί λογικό θα ήταν να είναι απόγονος κάποιας μεγάλης διάνοιας ο Δίας. «Κόρος», όμως δε σημαίνει το παιδί, αλλά το «καθαρό» και «ακήρατο» (αμόλυντο) στοιχείο του νου.»(9)
Αν αριθμήσουμε εδώ τις λέξεις, και βρούμε το λεξάριθμό τους, έχουμε:
Κόρος: 20+70+100+70+200=460=4+6+0=10=1+0=1 Ακήρατος:1+20+8+100+1+300+70+200=700=7+0+0+=7 Και ο Κρόνος, λοιπόν, όπως και οι: Ποσειδών και Ουρανός, ως Κόρος, μας δίνει λεξαριθμικά τη Μονάδα 1.
Συμμετέχει, λοιπόν στη Δημιουργία προσεταιριζόμενος τις ενέργειες του Πατέρα του Ουρανού, όπως είδαμε στο Ορφικό απόσπασμα, ευνουχίζοντάς τον.
Αυτός είναι ο λόγος της ίδιας βαθμολόγησής του με τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό του 1ου Ενεργειακού Κέντρου, Κυμοθαλούς, αλλά και της καθόδου του, μαζί με τον Ουρανό, στο δεύτερο Ενεργειακό Κέντρο, Ευόλβιον, όπως θα δούμε στη συνέχεια, το οποίο εξουσιάζεται από τον αδένα της Υποφύσεως, ενεργοποιώντας, όμως, με την περιττή Μονάδα (1) που αποβάλλει από την αρμονία τού αριθμού 6, λειτουργώντας σαν 7, (με τη λέξη ακήρατος) όλο το ενδοκρινολογικό σύστημα, σύμφωνα με την ανάλυση που μας κάνουν ο Πρόκλος στο "Περί της κατά Πλάτωνα Θεολογίας" και η Έλενα Μπλαβάτσκυ, από τη «Μυστική Δοξασία» για τον αριθμό 7:
Ας ξεκινήσουμε από τον Πρόκλο:
"...τρίτοι δε αυ μετά τους νοητούς θεούς οι νοεροί καλούμενοι διετάχθησαν, ομού μεν εις υφειμένην των περί αυτών διακόσμησιν προελθόντες, ομού δε τον αριθμόν καθ΄ ον υφεστήκασιν εξαλλάτοντες, αντί γαρ των τελεσιουργών τριάδων καθ' εβδομάδας διήρηνται νοερώς, και (των εβδομάδων) αι μεν εις δύο τριάδας αυτών διαιρέσεις άνωθεν από των πρώτων ήκουσι τριάδων, αι δε εις μονάδας αποπερατώσεις τα τέλη των διακόσμων εκείνων απετυπώσαντο. Παν γαρ το της ετερότητος και του πλήθους ίδιον εκείθεν εις πάντα τα γένη πρόεισι των θεών". {( 8, 29 -30 / 9, 1 - 10) - σελ.140}.
"...Τρίτοι μετά τους νοητούς θεούς τοποθετήθηκαν οι ονομαζόμενοι νοητικοί, οι οποίοι προχώρησαν σε μία τάξη κατώτερη από τους προηγούμενούς τους, αλλά άλλαξαν και τον αριθμό με βάση τον οποίο έχουν λάβει υπόσταση γιατί αντί για τις τέλειες τριάδες έχουν διαιρεθεί κατά τρόπο νοητικό σε επτάδες και οι διαιρέσεις αυτών των επτάδων σε δύο τριάδες προέρχεται από ψηλά, από τις πρώτες τριάδες, ενώ και οι απολήξεις τους σε μονάδες αποτύπωσαν το τέλος εκείνων των νοητών θεϊκών τάξεων. Γιατί κάθε ιδιότητα της διαφορετικότητας και του πλήθους από εκεί απλώνεται σε όλα τα γένη των θεών."
Και συνεχίζει η Έλενα:
«Οι Πυθαγόρειοι, θεωρώντας τον αριθμό 7, σαν μία σύνθεση του 6 και του 1, της εξάδας και της μονάδας, πίστευαν ότι ο αριθμός επτά ήταν το αόρατο κέντρο, το πνεύμα των πάντων, αφού δεν υπάρχει κανένα σώμα που τη μορφή του να την αποτελούν έξι γραμμές, χωρίς να υπάρχει μέσα του, σαν κεντρικό σημείο, μία έβδομη. Επίσης, ο αριθμός 7, έλεγαν έχει όλη την τελειότητα της ΜΟΝΑΔΑΣ, του αριθμού των αριθμών. Γιατί, όπως, η απόλυτη μονάδα είναι αδημιούργητη και αμεταβίβαστη, (επομένως χωρίς αριθμό), και κανένας αριθμός δεν μπορεί να την παράγει, το ίδιο και το επτά: κανένα ψηφίο που περιέχεται στη δεκάδα δεν μπορεί να το γεννήσει ή να το παράγει».
Ας σκεφθούμε επάνω σε αυτά τα απόσπασμα!
Η αδενοϋπόφυση εκκρίνει, επίσης, τις εξής 6 ορμόνες:
Εδώ υπεισέρχεται ο Ποσειδών με τη βαθμολόγηση 6, ως «Ποσίδεσμος» και «Πολλά ειδώς».
Πριν πάω στις ορμόνες θέλω ν' αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό, αστρονομικά και όχι αστρολογικά για το εξάγωνο που ανακαλύφθηκε στο Βόρειο Πόλο του Κρόνου.
Πριν από τρία χρόνια το διαστημικό σκάφος Cassini κατέγραψε μια "μυστηριώδη" εξαγωνική δομή στον πλανήτη Κρόνο. Κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για "φουσκωμένα σύννεφα" που έδιναν την ψευδαίσθηση κάποιου ακίνητου εξάγωνου σχηματισμού στο βόρειο πόλο του γιγάντιου πλανήτη, αλλά από το 1980, είχαν φωτογραφήσει το περίεργο εξάγωνο!
(Λεπτομέρειες στο απόσπασμα)**
Αλλά ας συνεχίσουμε με τις ορμόνες: Εκκρίνει, λοιπόν:
α) την αυξητική ορμόνη,
β) τη θυρεοειδοτρόπο (THS),
γ) την προλακτίνη,
δ) την ACTH και τις γοναδοτροπίνες,
ε) FSH και
στ) LH οι οποίες ελέγχουν ζωτικής σημασίας λειτουργίες του οργανισμού.
Ο οπίσθιος λοβός της Υποφύσεως, που ονομάζεται και νευροϋπόφυση, και θα δούμε ότι εξουσιάζεται από τον Ουρανό, δεν αποτελείται από αδενικά κύτταρα,όπως ο πρόσθιος λοβός, αλλά αποτελεί στην ουσία
Βαθμολογώ τον Ουρανό, όπως τον αναφέρει ο Σωκράτης, γιατί θα τον τοποθετήσω κυβερνήτη της νευροϋποφύσεως:
Θα επαναλάβω το Πλατωνικό απόσπασμα, το οποίο αναφέρω στο Κυμοθαλές για να γίνει η σύνδεση:
«Η παράδοση θέλει τον Κρόνο γιο τ' Ουρανού. Επειδή δε η προς τα άνω όψη ορθότατα καλείται "Ουρανία", ως "ορώσα τα άνω", δικαίως λένε οι μετεωρολόγοι, αυτοί δηλαδή που παρατηρούν τα ουράνια σώματα και μελετούν τις κινήσεις των, ότι απ' τα σώματα αυτά κατάγεται ο καθαρός νους», (κόρος και ακήρατος).
Ορώσα τα άνω = 70+100+800+200+1+300+1+1+50+800 = 2323 = 10 = 1 και σαν
Ουρανία:70+400+100+1+50+10+1=632=6+3+2=11=1+1=2
Ο Ουρανός, τώρα, σαν Μονάδα 1, είναι φυσικό να έχει τη συγκυριαρχία του στο 1ο Ενεργειακό κέντρο, το Κυμοθαλές, με τον Ποσειδώνα.
Σαν Μονάδα, όμως 2, κατέρχεται στο δεύτερο ενεργειακό μας κέντρο, Ευόλβιον, που το αποτελεί η Υπόφυση και κάτω από την επίδραση του νευρικού συστήματος, που εξουσιάζει, απελευθερώνει ορμόνες, οι οποίες, με τη σειρά τους, μπορούν να επηρεάζουν διάφορους ενδοκρινείς αδένες.
Οι έννοιες (νευρικότητα και απελευθέρωση), όπως γνωρίζουμε όλοι, όσοι ασχολούμαστε με την Αστρολογία, είναι καθαρά έννοιες του Ουρανού, σαν Πλανήτη.
Όσο για τη Δυάδα αναφέρεται, φανερώνοντας το διασπαστικό του Ουρανού:
«Η δυάδα ρίχνει το καθετί μέσα στην τέλεια μορφή σε αταξία και σύγχυση» (7).
Ο οπίσθιος λοβός της υπόφυσης, όπως ο πρόσθιος παράγει 6 ορμόνες, αριθμοσοφικά παράγει 2 ορμόνες :
(βλέπουμε κι εδώ τον αριθμό 2 να εμφανίζεται όπως και στην αδενοϋπόφυση παρουσιάστηκε ο αριθμός 6, αντιπροσωπεύοντας και στις δύο περιπτώσεις τις ορμόνες τους)
α) την ωκυτοκίνη, η οποία προάγει τις συσπάσεις της μήτρας κατά τον τοκετό και βοηθά στο θηλασμό και την
β) αντιδιουρητική ορμόνη (ADH, Antidiuretic Hormone ή αλλιώς βαζοπρεσσίνη), η οποία περιορίζει την αποβολή νερού από τους νεφρούς.
Η αντιδιουρητική ή βασοπρεσίνη (ADH), είναι υπεύθυνη για την αρτηριακή πίεση, (την αρτηριακή πίεση και, γενικά, την υπόταση ή την υπέρταση, αστρολογικά την κυβερνά ο Ουρανός) και, επίσης, τον έλεγχο των ούρων στα νεφρά. Η συγκεκριμένη ορμόνη, αυξάνει την επαναπορρόφηση νερού από τους νεφρούς, μειώνοντας, έτσι, την παραγωγή ούρων, γι’αυτό αυξημένη νευρικότητα (Ουρανός), δημιουργεί συχνοουρία.
Η ωκυτοκίνη (οξυτοκίνη) ρυθμίζει τη σύσπαση της μήτρας και διεγείρει τις συστολές της μήτρας (ωδίνες) κατά τον τοκετό και την εκροή του γάλακτος, κατά το θηλασμό. Γι’αυτό, αστρολογικά, ο Ουρανός είναι σημειοδότης των αποβολών, αλλά και των ηθελημένων εκτρώσεων.
Απ’ότι αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, τον οπίσθιο λοβό τον εξουσιάζει ο Ουρανός, λόγω των ιδιοτήτων του, της εκκρίσεως 2 ορμονών και της βαθμολόγησής του, σαν μονάδα 2.
Οποία αρμονία!!Ας πάμε τώρα και στον ενδιάμεσο λοβό.
Ο ενδιάμεσος λοβός εκκρίνει μία ορμόνη, τη μελανοτρόπο (MSH), η οποία διεγείρει την παραγωγή μελανίνης από τα μελανοκύτταρα του δέρματος. Η έκθεση στο ηλιακό φως αυξάνει την παραγωγή μελανίνης, η οποία προστατεύει το δέρμα από τις επιβλαβείς επιδράσεις των υπεριωδών ακτίνων προσδίδοντάς του σκοτεινότερη χροιά.
Γνωρίζουμε όσοι και όσες ασχολούμεθα με την αστρολογία ότι ο Ποσειδών είναι κυβερνήτης όλων των ειδών των ακτινοβολιών. Άρα είναι φυσιολογικό να κυβερνά τον ενδιάμεσο λοβό της Υποφύσεως, λόγω της βαθμολόγησής του από τον «Κρατύλο» ως Μονάδα 1, όπως έχω αναφέρει στο πρώτο ενεργειακό κέντρο, Κυμοθαλές.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να δούμε, πώς παίζεται το παιχνίδι των Ενεργειακών Κέντρων στους δύο ενδοκρινείς αδένες της Επιφύσεως ή Κωναρίου, την οποία αναλύσαμε, σαν πρώτο ενεργειακό κέντρο (Κυμοθαλές) , στο προηγούμενο άρθρο του Φερόλβιου, και της Υποφύσεως, 2ου ενεργειακού κέντρου (Ευόλβιου).
Τίποτα, στο Σύμπαν, δε λειτουργεί αυτόνομα.
Το κάθε ένα είναι συνέχεια του προηγούμενου και αρχή του επόμενου.
Αστρολογικά, ο Κρόνος εξουσιάζει το σκελετικό μας σύστημα, τον υποδόριο ιστό μας, αλλά είναι και Κυβερνήτης του Ενδοκρινούς Συστήματος, σε αντίθεση με τον Ουρανό, ο οποίος είναι Κυβερνήτης του Κεντρικού, Νευρικού Συστήματος.
Πριν σας δώσω τη Μεταφυσική ανάπτυξη του θέματος της Υποφύσεως θα σας δώσω ένα λήμμα από το «Ιατρικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό» των ιατρικών εκδόσεων Λίτσα, το οποίο μας ενώνει τους δύο πλανήτες :
Νευροενδοκρινολογία σελ.870
«Η μελέτη των αλληλοεπιδράσεων μεταξύ νευρικού, (Ουρανός)(6), και ενδοκρινούς συστήματος, (Κρόνος)(6), τα οποία ελέγχουν τις εσωτερικές λειτουργίες του σώματος και τους τρόπους της αντίδρασης του στο εξωτερικό περιβάλλον, λέγεται νευροενδοκρινολογία.
Τα δύο συστήματα δεν ενεργούν ανεξάρτητα.
Οι ορμόνες που παράγονται από το σύστημα των ενδοκρινών αδένων, (Κρόνος)(6), μπορούν να επηρεάσουν τις λειτουργίες του Νευρικού Συστήματος, (Ουρανός)(6), περιλαμβανομένης και της συμπεριφοράς.
Με τον ίδιο τρόπο, εξειδικευμένα νευρικά κύτταρα που ονομάζονται νευροεκκριτικά και βρίσκονται κυρίως στον Υποθάλαμο, μπορούν κάτω από την επίδραση του νευρικού συστήματος να απελευθερώνουν ορμόνες, οι οποίες, με τη σειρά τους, μπορούν να επηρεάζουν διάφορους ενδοκρινείς αδένες.
Η υπερένταση (stress) στην αρχή γίνεται αντιληπτή από το νευρικό σύστημα, το οποίο, όμως, τελικά, προκαλεί την απελευθέρωση ορμονών από την Υπόφυση και τα Επινεφρίδια.
Οι νευροενδοκρινολογικές έρευνες εκτείνονται από την καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας των νευροεκκριτικών κυττάρων ως την εκτέλεση πειραμάτων που αποδεικνύουν τη σχέση μεταξύ ορμονών και συμπεριφοράς».
Αναφέροντας, στη συνέχεια, τα υπόλοιπα Ενεργειακά Κέντρα, σαν ενδοκρινείς αδένες, θ’ αναφερθώ στις κυβερνήσεις των πλανητών, στις συγκεκριμένες ορμόνες. Τώρα, το μόνο που θα σας παρουσιάσω είναι το σχεδιάγραμμα, το οποίο φανερώνει το ρόλο της Υποφύσεως στα Ενεργειακά μας Κέντρα, τοποθετώντας τα, με τη σειρά τους, στο σώμα μας….
Αν τώρα όλα αυτά όσα ανέφερα τα μεταφέρουμε στο 2ο ενεργειακό κέντρο, Ευόλβιον, κατανοούμε ότι ο Ουρανός, σαν Μονάδα 2 και Κυβερνήτης του Νευρικού Συστήματός μας, δημιουργεί στην Επίφυση, δηλαδή στο φαινόμενο της Ενθαλπίας ( της εσωτερικής ζεστασιάς), αταξία και σύγχυση, με τη διάσπαση του 6 σε δύο μέρη (+) και (-), δημιουργώντας όπως έχω αναφέρει Εντροπία την οποία μεταφέρει στην Υπόφυση κι εκεί, ο Κρόνος, ευνουχίζοντάς τον, μυθολογικά βέβαια, δημιουργεί την τέλεια αρμονία, ενώνοντας πάλι τη Μονάδα 6 και τοξεύοντας τη συμπληρωματική του 1 Μονάδα από την αδενοϋπόφυση στα κατώτερα ενεργειακά κέντρα, ενεργοποιώντας τον ανθρώπινο οργανισμό μας και μεταφέροντας τις ορμόνες της αδενοϋποφύσεώς του σε όλο το σώμα, σε χωροχρονικά όρια, πραγματικότητας.
Τις σκέψεις μου αυτές τις αφήνω στην κρίση σας!
Άλλωστε, αυτήν την κάθοδο των πλανητών θα τη συναντήσουμε και στα υπόλοιπα Ενεργειακά Κέντρα, γιατί, πάντοτε, κάποιος πλανήτης γίνεται ο Συνδετικός Κρίκος ή ο Συνθετικός Λόγος των ενεργειών, όπως εδώ ο Ουρανός ανάμεσα στα δύο πρώτα κέντρα μας.
Με αυτόν τον τρόπο ενώνονται τα Πάντα μέσα μας, σαν Ενεργειακά Κέντρα αλλά και σε Πνευματικό Επίπεδο, στο Νοητό, Πνευματικό Κόσμο.
Γι’ αυτό υπάρχουν 7 Αρχαγγελικές τάξεις, σε Θεϊκό Επίπεδο, όπως 7 είναι και τα Ενεργειακά Κέντρα, σε Γήινο Επίπεδο.
Συμπερασματικά, λοιπόν, ο Ποσειδών, σαν 6 είναι ενεργειακά αρμονικός, ο Ουρανός, σαν 2, δημιουργεί αταξία και σύγχυση και ο Κρόνος καλείται να τη διορθώσει, λειτουργώντας σαν 6, εκπορεύοντας, όμως, 1 Μονάδα, δηλαδή, ένα μέρος του, από το 7, ασύνδετο, μετά από την ανάλυση που έκανα και το τοποθετεί, πλέον, σε χρονικά όρια, γινόμενος ο Μεγάλος Διαχωριστής, ο οποίος ενώνει τον Πνευματικό Κόσμο με το Γήινο, μέσω του Υποθαλάμου, τον οποίο θα ενώσω με την Επίφυση και την Υπόφυση στο επόμενο άρθρο, εργασία του οποίου είναι η μεταφορά των ορμονών της Υποφύσεως, αφού ενεργοποιηθούν συμπαντικά από τον Ποσειδώνα, στο σώμα μας, με την ενεργοποίηση από το Νευρικό Σύστημα, των νευρικών ινών, από τον Ουρανό. Αυτό, ακριβώς, κάνει και ο Αιγόκερως, στον οποίο είναι Κυβερνήτης ο Κρόνος, αστρολογικά.
Διαχωρίζει την Πνευματικότητα από τη Γήινη Πραγματικότητα.
Αν, μάλιστα, κυλήσουμε το Ζωδιακό Κύκλο, πνευματικά, δηλαδή δεξιόστροφα, τότε θα προβάλλουν οι ίδιοι Κυβερνήτες στα ζώδια, όπως ακριβώς βγήκε η λεξαριθμική τους βαθμολόγηση από τον Κρατύλο:
Ιχθείς - Κυβερνήτης ο Ποσειδών
Υδροχόος – Κυβερνήτης ο Ουρανός
Αιγόκερως – Κυβερνήτης ο Κρόνος
Θετικές όψεις ανάμεσα στους δύο πλανήτες (Ουρανό και Κρόνο), μπορούν να ενδυναμώσουν τις δυνατότητές τους και τα άτομα, με όψεις, ανάμεσα, στους δύο Πλανήτες, μπορούν ν αναπτύξουν τις διαισθητικές τους ικανότητες, αλλά και τη λογικότητά τους.
Τα ζώδια που αντιπροσωπεύουν το Ευόλβιον είναι ο Αιγόκερως (Κρόνος) και ο Υδροχόος (Ουρανός).
Ας δούμε και αναφορές για το συγκεκριμένο ενεργειακό κέντρο Ευόλβιον:
Σανσκριτικό όνοµα: : Agnya (or Ajna) , Άτζνα (ή Άινα) που σηµαίνει «γνωρίζω», «αντιλαμβάνομαι», «διατάσσω» «πέρα από τη σοφία.»
Θέση: Μέτωπο, ακριβώς στο σηµείο πάνω από την αρχή της µύτης.
Λειτουργία: Άµεση αντίληψη, Ενόραση, Δύναμη του Νου, Φώτιση, Μάθηση.
Στοιχείο: Κανένα και όλα.
Εσωτερική κατάσταση: Αυτοκυριαρχία.
Αδένες: Υπόφυση.
Μέρη σώµατος: Μάτια, τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Ρήμα: Βλέπω.
Αίσθηση: Όλες οι αισθήσεις συμπεριλαμβανομένης και της διαισθητικής αντίληψης
Χρώµα: ίντιγκο.
Σπερματικός ήχος: Om.
Ήχος : « ι » και η μουσική του νότα είναι το « Λα ».
Μάντραμ: ΚΣΑΜ
Πέταλα: Δύο
Ζώο σύµβολο: Κανένα
Θεότητες: Παραµασίβα (ο Σίβα στην ανώτατη µορφή του) και Σάκτι Χακίνι.
Ζώδια : Δίας Τοξότης, Υδροχόος, Ιχθείς
Πλανήτες: Ερμής, Δίας, Ουρανός, Ποσειδώνας
Οι λίθοι του : ο αδάμας, ο αμέθυστος, ο αζουρίτης, ο σαγενίτης, ο σαρδόνυξ, ο φθορίτης, η τουρμαλίνη, ο σάπφειρος, ο αζουρίτης- μαλαχίτης, ο σοδάλιθος, κορδιερίτης, ή ιόλιθος, ο τανζανίτης ή σαριότης, το μάτι του ιέρακα.
Είναι το πνευματικό κέντρο όπου η αλληλεπίδραση του νου με την ψυχή μπορεί να οδηγήσει στην διαισθητική όραση και τη σοφία. Μέσα από αυτό μαθαίνουμε να ενεργούμε με εσωτερική κατεύθυνση και να ορίζουμε την διαφορά ανάμεσα στις σκέψεις που κινούνται από την δύναμη και σε εκείνες που κινούνται από τον φόβο και την ψευδαίσθηση.
(Τα στοιχεία των Τσάκρας. Ναόμι Οζανιέκ, εκδ. Πυρ. Κόσμος)
Σας ευχαριστώ και καλή μας χρονιά!
Ευγενία
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη
Τα θεολογούμενα της Αριθμητικής, Ιάμβλιχος, Εκδόσεις Ιδεοθέατρον –Διμελή.
Κρατύλος, Πλάτωνος, Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.
ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ, Ν. Μαργιορής.
Το βιβλίο του Θωθ, Aleister Crowley, Εκδόσεις Ιάμβλιχος.
Ιατρικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό - Ιατρικές εκδόσεις Λίτσας.
Μυστική Δοξασία - Έλενα Μπλαβάτσκυ – Πνευματικός Ήλιος
Πρόκλος ΑΠΑΝΤΑ 13 - Εκδόσεις Κάκτος
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1) Κρατύλος Πλάτωνος. 427 b1-5, σελ. 284. Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
(2) ό.π. 434 c1-5 σελ. 304
(3) ό.π. 434 c 1-5, σελ. 304.
(4) ό.π. 434 c 7-d 6, σελ. 304/306.
(5) Ορφικά Τρίτος Τόμος 154 Εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος
(6) Τα ονόματα των Πλανητών τέθηκαν από εμένα.
(7) Το βιβλίο του Θωθ, Aleister Crowley.
(8) Κρατύλος 396 c1
(9) ό. π. 396 b1
* ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ( άρθρο στο Φερόλβιο)
**
Kevin Baines, από το Jet Propulsion Laboratory της NASA, δήλωσε αναφερόμενος στο εξάγωνο: "Είναι ένα πολύ παράξενο χαρακτηριστικό που αναπτύσεται με αυστηρά γεωμετρικό τρόπο, με έξι σχεδόν ίσες ευθείες πλευρές. Δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο σε κανέναν άλλον πλανήτη".
Πρώτα γελοιοποιείται.
Μετά πολεμάται.
Και τελικά γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη».
Σοπενχάουερ
Ξεκινώ με τον Ορφικό Ύμνο του Κρόνου γιατί όπως θα δούμε στη συνέχεια του άρθρου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο 2ο ενεργειακό κέντρο, γιατί είναι ο κύριος ενορχηστρωτής.
Το κέντρο αυτό το ονομάζω Ευόλβιον από το επίθετο «εὔολβον» που έχουν προσεταιρίσει, στον Κρόνο, οι πρόγονοί μας.
AZNA (Agnya ή Ajna, Άτζνα ή Άινα) είναι το σανσκριτικό του όνοµα, που σηµαίνει σανσκριτικά «γνωρίζω», «αντιλαμβάνομαι», «διατάσσω» «πέρα από τη σοφία».«Ἀιθαλής, μακάρων τε θεῶν πάτερ ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν, ποικιλόβουλ᾽, ἀμίαντε, μεγασθενές, ἄλκιμε Τιτάν, ὃς δαπανᾶις μὲν ἅπαντα καὶ αὔξεις ἔμπαλιν αὐτός, δεσμοὺς ἀρρήκτους ὃς ἔχεις κατ᾽ ἀπείρονα κόσμον, αἰῶνος Κρόνε παγγενέτωρ, Κρόνε ποικιλόμυθε, Γαίης τε βλάστημα καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος, γέννα, φυή, μείωσι, Ῥέας πόσι, σεμνὲ Προμηθεῦ, ὃς ναίεις κατὰ πάντα μέρη κόσμοιο, γενάρχα, ἀγκυλομῆτα, φέριστε• κλύων ἱκετηρίδα φωνὴν πέμποις εὔολβον βιότου τέλος αἰὲν ἄμεμπτον».
«Εσύ που πάντοτε θάλλεις (ανθίζεις, ακμάζεις) και είσαι ο πατέρας των μακαρίων θεών και των ανθρώπων, πολυμήχανε, αμόλυντε, μεγαλοδύναμε, ισχυρέ Τιτάν εσύ εξαντλείς τα πάντα και αντιθέτως συ ο ίδιος τα επαυξάνεις• έχεις δεσμούς αδιάρρηκτους στον απέραντο κόσμο, ώ Κρόνε, πατέρα του αιώνος, Κρόνε με τα πολλά ονόματα, που είσαι το βλαστάρι της Γαίας και τ' Ουρανού με τα πολλά αστέρια• είσαι η γέννηση και η φθορά της Φύσεως, σύζυγος της Ρέας, σεβαστέ Προμηθεύς, που κατοικείς σε όλα τα μέρη του κόσμου, ο αρχηγός του γένους (των ανθρώπων), που η σκέψη σου είναι αγκαθωτή (που αγκυλώνει),(δική μου ερμηνεία,στη λέξη αγκυλομήτα = αγκύλη και Μήτις =περικλείει τη θεία Σοφία) κράτιστε• άκουσε την ικετευτικήν φωνήν μας, και είθε να μας στέλνεις πάντοτε άψογον τέλος βίου ευτυχισμένου».
ΕΥΟΛΒΙΟΝ
Μετά το Κυμοθαλές, 1ο ενεργειακό κέντρο, έρχεται το Ευόλβιον το 2ο ενεργειακό κέντρο.
Ας το προσεγγίσουμε με τις δικές μας έννοιες.
Ο Πρόκλος αντιλαμβανόμενος τη μέγιστη σημασία της Δυάδας για την όλη εξέλιξη των όντων, αφιερώνει μακρές διευκρινήσεις για το θέμα αυτό, στα δύο θεμελιώδη σχόλια του, επάνω στην Πολιτεία του Πλάτωνος:
«Υπάρχουν δύο τρόποι κατανοήσεως των αδιαλείπτως επαναλαμβανομένων πολέμων μεταξύ των θεών, όπως τους αφηγούνται οι υπό του Απόλλωνος, εμπνεόμενοι ποιητές.
Ο ένας τρόπος αναφέρεται είς τας δύο Αρχάς του Παντός, τας απορρεούσας εκ της μίας υπερβατικής Αιτίας και ο οποίος θεωρεί τας με πλήρην τάξιν («ευτάκτως») διαιρέσεις των θείων γενών και εν συνεχεία αντιθέσεις που υφίστανται εις τα γένη ταύτα – είτε πέρας και άπειρον, είτε μονάδα και αόριστον δυάδα αποκαλέσωμεν τας πρωτίστας εκείνας υποστάσεις –.
Ο δεύτερος τρόπος εκκινών εκ της αντιθέσεως που διακρίνεται μεταξύ των όντων της κατωτάτης βαθμίδος και της συνεπαγομένης διακρίσεως, ανάγει την διαφοράν ταύτην εις τους αμέσους αρχηγούς των και φαντάζονται ότι οι διάφοροι ούτοι θεοί αγωνίζονται μεταξύ των».
Διασαφηνίζεται, άρα, ότι οι μυθικοί αγώνες μεταξύ των πρώτων Αρχών ή των Θεών, δεν είναι παρά συμβολικές διατυπώσεις των αντιθέσεων των φυσικών συμπληρωματικών νόμων, του αρσενικού και του θηλυκού, του πέρατος και του άπειρου, της Μονάδας και της Δυάδας, από τα οποία εκδηλώνονται τα πάντα στον κόσμο και όχι οι φιλονικίες που τους βάζουμε να έχουν, εμείς, κρίνοντάς τους ανθρώπινα. Το κηρύκειο, μάλιστα, του Ερμή
καθώς και ο Λάβρυς με τις δύο κόψεις, είναι τα αντιπροσωπευτικά σύμβολα του Νόμου των αντιθέτων.
Στο 2ο Ενεργειακό Κέντρο, όπως θα δούμε στη συνέχεια, έχουμε εμφανή αυτόν τον αγώνα μεταξύ τους.
Αυτό, συμβαίνει, γιατί τόσο αριθμοσοφικά, όσο και μεταφυσικά, σε Μυθολογικό επίπεδο, υπήρξε μεταξύ του Ουρανού και του Κρόνου, οι οποίοι θ' αποδείξω ότι είναι οι εξουσιαστές του Ευολβίου ενεργειακού κέντρου, πόλεμος, για την αρχηγία του Σύμπαντος.
Ας δούμε το Ησιόδειο απόσπασμα, της πάλης του Ουρανού και του Κρόνου, στη Θεογονία του:
«Η Γη, λοιπόν, γέννησε κατά πρώτον τον Ουρανό τον αστεροπληθή ίσο με τον εαυτό της, για να την καλύπτει πέρα ως πέρα…. Αλλά κατόπιν, αφού πλάγιασε μαζί του… γέννησε τους Κύκλωπες, τους Εκατόγχειρες, τις Τιτανίδες και τους Τιτάνες, …ένας από τους οποίους ήταν ο Κρόνος ο πανούργος, ο φοβερότερος από τους γιους,…που τον πατέρα του, το ζωογόνο, εχθρεύθηκε … και τον ευνούχισε, … απελευθερώντας τα αδέλφια του, που τα είχε κλείσει ο Ουρανός, στο ζοφερό τον Τάρταρο…»
Τί σημαίνει όμως Τάρταρος;
Αποτελείται όπως θα δούμε από δύο όμοιες, ας τις πούμε, συλλαβές Ταρ και ταρ και τελειώνει με το ος.
Η επανάληψη των δύο συλλαβών αναφέρεται στο νόμο της δυαδικότητας του (+) και (-) , του γιανγκ και του γιν, του αρσενικού και του θηλυκού.
Στον «Κρατύλο» το Τ (Ταυ) δίνεται ως ΣΤΑΣΙΣ (1).
Το Α (Άλφα) είναι μία ανάπτυξη του Λ (Λάμδα), το οποίο Λ (Λάμδα), ιδεογραμματικά είναι η από ένα ανώτερο σημείο διαχεόμενη ενέργεια στη Γη, χωρίς να χαθεί το ελάχιστό της. Το ίδιο μας λέει και ο Σωκράτης στον Κρατύλο:
«Τὸ δὲ λάβδα τῷ λείῳ καὶ μαλακῷ καὶ οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν;(2)
Δηλαδή:«Το δε λάβδα μοιάζει με το λείο και το μαλακό και μ’όλα τ’άλλα που λέγαμε πριν λίγο;»
Η γραμμή τώρα που περιλαμβάνει εντός του το Λ (Λάμδα) μάς δημιουργεί το Α (Άλφα) και μας οριοθετεί το σημείο που έχουμε τη δυνατότητα να περιορίσουμε την άνωθεν διαχεόμενη ενέργεια, σύμφωνα με τις δικές μας ανθρώπινες δυνατότητες των άνωθεν και κάτωθεν ενεργειών μας. Τέλος, το Ρ (Ρο) μας αποκρυπτογραφείται από τον Σωκράτη ο οποίος λέγει:
«…ὅτι τὸ ῥῶ τῇ φορᾷ καὶ κινήσει καὶ σκληρότητι προσέοικεν…». (3)
Δηλαδή: «…ότι το ρω μοιάζει με τη φορά και την κίνηση και την σκληρότητα…»,
άρα εμπεριέχει μέσα του φορά, κίνηση, σκληρότητα, ροή.
Ο Κύκλος, δηλαδή το Ο (Όμικρον), αντιπροσωπεύει το Πνεύμα ενώ για το τελικό σίγμα μας λέει ο Σωκράτης, μιλώντας με τον Κρατύλο:
ΣΩΚ: Δηλώνεται, εφ’όσον το ρω και το σίγμα είναι όμοια ή εφ’όσον δεν είναι όμοια;
ΚΡ: Εφ’όσον είναι όμοια.
ΣΩΚ: Τί λες;…είναι όμοια σε όλα τους;
ΚΡ: Είναι όσο τουλάχιστον δηλώνουν τη φορά»(4). *
Δηλαδή, πού είχε τάχα κλείσει ο Ουρανός τους Τιτάνες;
Σ’ ένα κατώτερο πνευματικό επίπεδο στο οποίο υπήρχε φορά, κίνηση, ροή, σκληρότητα, δεν ήταν δηλαδή υπερβατικό, στο οποίο οι ικανότητές τους ήταν περιορισμένες σύμφωνα με τις δικές τους δυνατότητες γιατί δεν μπορούσαν να εξελιχθούν λόγω της στάσεως που εδημιουργείτο στο χωροχρονικό συνεχές.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο Κρόνος ευνουχίζοντας τον Ουρανό μεταφέρει επάνω του τις ενέργειές του, βγάζοντας από τον Τάρταρο τ' αδέλφια του και παίρνει αυτός το παιχνίδι της δημιουργίας μαζί με τους άλλους Τιτάνες, όπως αναφέρει το απόσπασμα:
«ο και πάσχει ο Κρόνος και δεθείς εκτέμνεται ως ο Ουρανός, του θεολόγου δι’ ηδονής δεσμείσθαι και κατάγεσθαι τα θεία εις γένεσιν αινισσομένου αποσπερματίζειν τε δυνάμεις εις την ηδονήν εκλυθέντα, όθεν επιθυμία μεν συνουσίας τον Ουρανόν κατιόντα εις Γην εκτέμνει Κρόνος» (5)
Εκτός από τη μετάφραση του συγκεκριμένου αποσπάσματος, από την εν λόγω έκδοση, έχω να προτείνω μία δική μου μετάφραση, γιατί σύμφωνα με το λεξικό Σουίδα ή Σούδα οι λέξεις «ηδονή» και «συνουσία» δεν έχουν τη σημασία που τους δίνουμε συνήθως αλλά σημαίνουν:
«ηδονή» σημαίνει (σελ. 477 d (α΄) η λεία κίνηση ή (β΄) η γένεση σε φύση αισθητή και
«συνουσία» σελ. 1001 «το συνείναι (νοήσαι σελ. 998) μετ’ αλλήλων».
Έτσι η μετάφραση του συγκεκριμένου αποσπάσματος, κατά την άποψή μου, είναι η εξής:
«Αυτό παθαίνει ο Κρόνος και, αφού δέθηκε, ακρωτηριάζεται όπως ο Ουρανός, καθώς ο θεολόγος (Ορφέας) με την (α΄) λεία κίνηση ή (β΄) τη γένεση σε φύση αισθητή υπονοεί ότι τα θεία δεσμεύονται και κατεβαίνουν στον κόσμο του «γίγνεσθαι» και, όταν παραδοθούν στη γένεση σε φύση αισθητή γεννούν δυνάμεις.
Γι’ αυτό ο Κρόνος ακρωτηριάζει τον Ουρανό, τον οποίο κατεβάζει στη Γη επιθυμώντας να δημιουργήσει νοητή επικοινωνία μεταξύ τους».
Ας κατέβουμε κι εμείς μαζί με τον Κρόνο στο 2ο ενεργειακό κέντρο και ας αποδελτιώσουμε τις έννοιές του.Το 2ο ενεργειακό κέντρο μας, το Ευόλβιον, το αντιπροσωπεύει ο αδένας της Υποφύσεως, ο οποίος, αλλιώς, ονομάζεται μεταφυσικά και Τρίτο Μάτι.
Ο Κρόνος ευνουχίζει τον Ουρανό Όλα αυτά, στα οποία αναφέρθηκα, θα μας φανούν χρήσιμα στη συνέχεια του άρθρου.
Το Τρίτο Μάτι δεν είναι αυτός καθ’εαυτός ο αδένας την Υποφύσεως, αλλά η δυνατότητα που έχει να εκπέμπει την ενέργειά του, στο πρόσθιο μέρος του μετώπου μας.
Η καλή ανάπτυξη του ενεργειακού κέντρου του τρίτου ματιού επιτρέπει στον άνθρωπο να νιώθει διάφορες ενέργειες.
Αυτή την ικανότητα χρησιμοποιούν πολλοί θεραπευτές, που θεραπεύουν με το άγγιγμα των χεριών. Χάρη στην αίσθηση της αφής αγγίζοντας το σώμα του άλλου ανθρώπου μπορούν να καταλάβουν πού βρίσκονται τα φυσικά εμπόδια, που οι μυς είναι τεντωμένοι, να νιώθουν κρύες και ζεστές περιοχές κ.τ.λ.
Όταν η αφή είναι πιο ευαίσθητη επιτρέπει στον άνθρωπο να νιώθει την ενέργεια που εκπέμπεται από διάφορα όργανα. Χάρη σ’αυτήν την ικανότητα μπορεί κάποιος να νοιώθει τα λεπτά σώματα και να καθορίζει την κατάστασή τους.
Όσο πιο ανοιχτό και ισορροπημένο είναι το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού, τόσο πιο ελεύθερα και ανοιχτά τα όργανα της αίσθησης αντιλαμβάνονται τα γεγονότα που δεν είναι ορατά στα μάτια μας.
Όσο πιο καθαρό είναι το κανάλι της αντίληψης και της μεταφοράς των μηνυμάτων του ανθρώπου, τόσο πιο έντονα εκδηλώνονται οι ικανότητες του.
Μέσα από το τρίτο μάτι και τη διαίσθηση του, μπορούμε να εκδηλώσουμε στο υλικό επίπεδο οραματισμούς και σκέψεις και ν’ αξιοποιήσουμε τα ταλέντα μας.
Καθώς ο άνθρωπος έρχεται σ’ επαφή με τη συνείδηση του και τον καθαρό πυρήνα της αλήθειας τού είναι του, υλοποιεί και απορροφά τη ζωή, καθοδηγούμενος από την εσωτερική του αλήθεια.
Του δίνονται οι δυνατότητες των καλών σχεδιασμών. Ο άνθρωπος που είναι καλός στο σχεδιασμό τακτικών είναι εξίσου ικανός ν' αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις δυσκολίες του.
Όταν το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού δεν είναι ισορροπημένο ο άνθρωπος μπορεί ν’ αντιλαμβάνεται τη ζωή μέσω του νου και της λογικής.
Του χρειάζονται σαφείς και λογικές αποδείξεις τις οποίες πρέπει να τις δει με τα ίδια του τα μάτια και να τις πιάσει με τα ίδια του τα χέρια.
Η δυσαρμονία του ενεργειακού κέντρου του τρίτου ματιού συνοδεύεται επίσης με τη δυσαρμονία του ενργειακού κέντρου του ηλιακού πλέγματος και την ανεπάρκεια της λειτουργίας του καρδιακού ενεργειακού κέντρου.
Ο άνθρωπος του οποίου το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού είναι ανοιχτό όπως πρέπει, ποτέ δεν χρησιμοποιεί τις διανοητικές και πνευματικές του δυνατότητες για κάποιες χειραγωγήσεις.
Η ισορροπία του τον οδηγεί:
■σε βαθιά συνειδητοποίηση των κανόνων του σύμπαντος που δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ενέργειες και δράσεις σε καμία περίπτωση
■και σε πλήρη κατανόηση του κινδύνου (όπως για τον εαυτό του, έτσι και για το σύμπαν) όταν κάνει κατάχρηση της δύναμης της σκέψης ή των διαισθητικών ικανοτήτων.
Τί είναι, όμως, η Υπόφυση;
Η Υπόφυση είναι ένα πισοειδές μόρφωμα, το οποίο κρέμεται από την κάτω επιφάνεια του εγκεφάλου και βρίσκεται, αμέσως, κάτω από τα οπτικά νεύρα τοποθετημένη σε κοιλότητα, (τουρκικό εφίππιο), της βάσης του οστέινου κρανίου.
Γι’αυτό, προβλήματα διογκώσεως της Υποφύσεως, δημιουργούν σταδιακά προβλήματα στην όραση των ατόμων.
Αυτό, βέβαια, σε μεταφυσικό επίπεδο, αν μου επιτρέπεται να το εκφράσω έτσι, είναι η αδυναμία των ατόμων, που νοσούν, να διαχειριστούν τις δυνατότητες της Υποφύσεως, με ευρύ τρόπο αντίληψης, σε κοινωνικό επίπεδο (Κρόνος) ώστε οι ορμόνες που παράγονται να διοχετευθούν αρμονικά στα ενεργειακά κέντρα, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Η Υπόφυση αποτελείται από τρία μέρη ή λοβούς: τον πρόσθιο, τον ενδιάμεσο και τον οπίσθιο.
Ο πρόσθιος λοβός της Υποφύσεως αποτελεί την αδενοϋπόφυση και στη συνέχεια του άρθρου θα δούμε ότι εξουσιάζεται από τον Κρόνο.
Στο απόσπασμα, για τον Κρόνο, στον Κρατύλο του Πλάτωνος, μας δίνει, τ' ακόλουθα από τα βάθη των αιώνων, πάλι ο Σωκράτης:
«Αν κάποιος άκουγε ξαφνικά ότι αυτός (ο Δίας), είναι παιδί του Κρόνου, θα το θεωρούσε υποτιμητικό, γιατί λογικό θα ήταν να είναι απόγονος κάποιας μεγάλης διάνοιας ο Δίας. «Κόρος», όμως δε σημαίνει το παιδί, αλλά το «καθαρό» και «ακήρατο» (αμόλυντο) στοιχείο του νου.»(9)
Αν αριθμήσουμε εδώ τις λέξεις, και βρούμε το λεξάριθμό τους, έχουμε:
Κόρος: 20+70+100+70+200=460=4+6+0=10=1+0=1 Ακήρατος:1+20+8+100+1+300+70+200=700=7+0+0+=7 Και ο Κρόνος, λοιπόν, όπως και οι: Ποσειδών και Ουρανός, ως Κόρος, μας δίνει λεξαριθμικά τη Μονάδα 1.
Συμμετέχει, λοιπόν στη Δημιουργία προσεταιριζόμενος τις ενέργειες του Πατέρα του Ουρανού, όπως είδαμε στο Ορφικό απόσπασμα, ευνουχίζοντάς τον.
Αυτός είναι ο λόγος της ίδιας βαθμολόγησής του με τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό του 1ου Ενεργειακού Κέντρου, Κυμοθαλούς, αλλά και της καθόδου του, μαζί με τον Ουρανό, στο δεύτερο Ενεργειακό Κέντρο, Ευόλβιον, όπως θα δούμε στη συνέχεια, το οποίο εξουσιάζεται από τον αδένα της Υποφύσεως, ενεργοποιώντας, όμως, με την περιττή Μονάδα (1) που αποβάλλει από την αρμονία τού αριθμού 6, λειτουργώντας σαν 7, (με τη λέξη ακήρατος) όλο το ενδοκρινολογικό σύστημα, σύμφωνα με την ανάλυση που μας κάνουν ο Πρόκλος στο "Περί της κατά Πλάτωνα Θεολογίας" και η Έλενα Μπλαβάτσκυ, από τη «Μυστική Δοξασία» για τον αριθμό 7:
Ας ξεκινήσουμε από τον Πρόκλο:
"...τρίτοι δε αυ μετά τους νοητούς θεούς οι νοεροί καλούμενοι διετάχθησαν, ομού μεν εις υφειμένην των περί αυτών διακόσμησιν προελθόντες, ομού δε τον αριθμόν καθ΄ ον υφεστήκασιν εξαλλάτοντες, αντί γαρ των τελεσιουργών τριάδων καθ' εβδομάδας διήρηνται νοερώς, και (των εβδομάδων) αι μεν εις δύο τριάδας αυτών διαιρέσεις άνωθεν από των πρώτων ήκουσι τριάδων, αι δε εις μονάδας αποπερατώσεις τα τέλη των διακόσμων εκείνων απετυπώσαντο. Παν γαρ το της ετερότητος και του πλήθους ίδιον εκείθεν εις πάντα τα γένη πρόεισι των θεών". {( 8, 29 -30 / 9, 1 - 10) - σελ.140}.
"...Τρίτοι μετά τους νοητούς θεούς τοποθετήθηκαν οι ονομαζόμενοι νοητικοί, οι οποίοι προχώρησαν σε μία τάξη κατώτερη από τους προηγούμενούς τους, αλλά άλλαξαν και τον αριθμό με βάση τον οποίο έχουν λάβει υπόσταση γιατί αντί για τις τέλειες τριάδες έχουν διαιρεθεί κατά τρόπο νοητικό σε επτάδες και οι διαιρέσεις αυτών των επτάδων σε δύο τριάδες προέρχεται από ψηλά, από τις πρώτες τριάδες, ενώ και οι απολήξεις τους σε μονάδες αποτύπωσαν το τέλος εκείνων των νοητών θεϊκών τάξεων. Γιατί κάθε ιδιότητα της διαφορετικότητας και του πλήθους από εκεί απλώνεται σε όλα τα γένη των θεών."
Και συνεχίζει η Έλενα:
«Οι Πυθαγόρειοι, θεωρώντας τον αριθμό 7, σαν μία σύνθεση του 6 και του 1, της εξάδας και της μονάδας, πίστευαν ότι ο αριθμός επτά ήταν το αόρατο κέντρο, το πνεύμα των πάντων, αφού δεν υπάρχει κανένα σώμα που τη μορφή του να την αποτελούν έξι γραμμές, χωρίς να υπάρχει μέσα του, σαν κεντρικό σημείο, μία έβδομη. Επίσης, ο αριθμός 7, έλεγαν έχει όλη την τελειότητα της ΜΟΝΑΔΑΣ, του αριθμού των αριθμών. Γιατί, όπως, η απόλυτη μονάδα είναι αδημιούργητη και αμεταβίβαστη, (επομένως χωρίς αριθμό), και κανένας αριθμός δεν μπορεί να την παράγει, το ίδιο και το επτά: κανένα ψηφίο που περιέχεται στη δεκάδα δεν μπορεί να το γεννήσει ή να το παράγει».
Ας σκεφθούμε επάνω σε αυτά τα απόσπασμα!
Η αδενοϋπόφυση εκκρίνει, επίσης, τις εξής 6 ορμόνες:
Εδώ υπεισέρχεται ο Ποσειδών με τη βαθμολόγηση 6, ως «Ποσίδεσμος» και «Πολλά ειδώς».
Πριν πάω στις ορμόνες θέλω ν' αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό, αστρονομικά και όχι αστρολογικά για το εξάγωνο που ανακαλύφθηκε στο Βόρειο Πόλο του Κρόνου.
Πριν από τρία χρόνια το διαστημικό σκάφος Cassini κατέγραψε μια "μυστηριώδη" εξαγωνική δομή στον πλανήτη Κρόνο. Κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για "φουσκωμένα σύννεφα" που έδιναν την ψευδαίσθηση κάποιου ακίνητου εξάγωνου σχηματισμού στο βόρειο πόλο του γιγάντιου πλανήτη, αλλά από το 1980, είχαν φωτογραφήσει το περίεργο εξάγωνο!
(Λεπτομέρειες στο απόσπασμα)**
Αλλά ας συνεχίσουμε με τις ορμόνες: Εκκρίνει, λοιπόν:
α) την αυξητική ορμόνη,
β) τη θυρεοειδοτρόπο (THS),
γ) την προλακτίνη,
δ) την ACTH και τις γοναδοτροπίνες,
ε) FSH και
στ) LH οι οποίες ελέγχουν ζωτικής σημασίας λειτουργίες του οργανισμού.
προέκταση νευρικών κυττάρων του υπεροπτικού και παρακοιλιακού πυρήνα του υποθαλάμου.
Διαφορά δομής αδενοϋποφύσεως και νευροϋποφύσεως
Βαθμολογώ τον Ουρανό, όπως τον αναφέρει ο Σωκράτης, γιατί θα τον τοποθετήσω κυβερνήτη της νευροϋποφύσεως:
Θα επαναλάβω το Πλατωνικό απόσπασμα, το οποίο αναφέρω στο Κυμοθαλές για να γίνει η σύνδεση:
«Η παράδοση θέλει τον Κρόνο γιο τ' Ουρανού. Επειδή δε η προς τα άνω όψη ορθότατα καλείται "Ουρανία", ως "ορώσα τα άνω", δικαίως λένε οι μετεωρολόγοι, αυτοί δηλαδή που παρατηρούν τα ουράνια σώματα και μελετούν τις κινήσεις των, ότι απ' τα σώματα αυτά κατάγεται ο καθαρός νους», (κόρος και ακήρατος).
Ορώσα τα άνω = 70+100+800+200+1+300+1+1+50+800 = 2323 = 10 = 1 και σαν
Ουρανία:70+400+100+1+50+10+1=632=6+3+2=11=1+1=2
Ο Ουρανός, τώρα, σαν Μονάδα 1, είναι φυσικό να έχει τη συγκυριαρχία του στο 1ο Ενεργειακό κέντρο, το Κυμοθαλές, με τον Ποσειδώνα.
Σαν Μονάδα, όμως 2, κατέρχεται στο δεύτερο ενεργειακό μας κέντρο, Ευόλβιον, που το αποτελεί η Υπόφυση και κάτω από την επίδραση του νευρικού συστήματος, που εξουσιάζει, απελευθερώνει ορμόνες, οι οποίες, με τη σειρά τους, μπορούν να επηρεάζουν διάφορους ενδοκρινείς αδένες.
Οι έννοιες (νευρικότητα και απελευθέρωση), όπως γνωρίζουμε όλοι, όσοι ασχολούμαστε με την Αστρολογία, είναι καθαρά έννοιες του Ουρανού, σαν Πλανήτη.
Όσο για τη Δυάδα αναφέρεται, φανερώνοντας το διασπαστικό του Ουρανού:
«Η δυάδα ρίχνει το καθετί μέσα στην τέλεια μορφή σε αταξία και σύγχυση» (7).
Ο οπίσθιος λοβός της υπόφυσης, όπως ο πρόσθιος παράγει 6 ορμόνες, αριθμοσοφικά παράγει 2 ορμόνες :
(βλέπουμε κι εδώ τον αριθμό 2 να εμφανίζεται όπως και στην αδενοϋπόφυση παρουσιάστηκε ο αριθμός 6, αντιπροσωπεύοντας και στις δύο περιπτώσεις τις ορμόνες τους)
α) την ωκυτοκίνη, η οποία προάγει τις συσπάσεις της μήτρας κατά τον τοκετό και βοηθά στο θηλασμό και την
β) αντιδιουρητική ορμόνη (ADH, Antidiuretic Hormone ή αλλιώς βαζοπρεσσίνη), η οποία περιορίζει την αποβολή νερού από τους νεφρούς.
Η αντιδιουρητική ή βασοπρεσίνη (ADH), είναι υπεύθυνη για την αρτηριακή πίεση, (την αρτηριακή πίεση και, γενικά, την υπόταση ή την υπέρταση, αστρολογικά την κυβερνά ο Ουρανός) και, επίσης, τον έλεγχο των ούρων στα νεφρά. Η συγκεκριμένη ορμόνη, αυξάνει την επαναπορρόφηση νερού από τους νεφρούς, μειώνοντας, έτσι, την παραγωγή ούρων, γι’αυτό αυξημένη νευρικότητα (Ουρανός), δημιουργεί συχνοουρία.
Η ωκυτοκίνη (οξυτοκίνη) ρυθμίζει τη σύσπαση της μήτρας και διεγείρει τις συστολές της μήτρας (ωδίνες) κατά τον τοκετό και την εκροή του γάλακτος, κατά το θηλασμό. Γι’αυτό, αστρολογικά, ο Ουρανός είναι σημειοδότης των αποβολών, αλλά και των ηθελημένων εκτρώσεων.
Απ’ότι αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, τον οπίσθιο λοβό τον εξουσιάζει ο Ουρανός, λόγω των ιδιοτήτων του, της εκκρίσεως 2 ορμονών και της βαθμολόγησής του, σαν μονάδα 2.
Οποία αρμονία!!Ας πάμε τώρα και στον ενδιάμεσο λοβό.
Ο ενδιάμεσος λοβός εκκρίνει μία ορμόνη, τη μελανοτρόπο (MSH), η οποία διεγείρει την παραγωγή μελανίνης από τα μελανοκύτταρα του δέρματος. Η έκθεση στο ηλιακό φως αυξάνει την παραγωγή μελανίνης, η οποία προστατεύει το δέρμα από τις επιβλαβείς επιδράσεις των υπεριωδών ακτίνων προσδίδοντάς του σκοτεινότερη χροιά.
Γνωρίζουμε όσοι και όσες ασχολούμεθα με την αστρολογία ότι ο Ποσειδών είναι κυβερνήτης όλων των ειδών των ακτινοβολιών. Άρα είναι φυσιολογικό να κυβερνά τον ενδιάμεσο λοβό της Υποφύσεως, λόγω της βαθμολόγησής του από τον «Κρατύλο» ως Μονάδα 1, όπως έχω αναφέρει στο πρώτο ενεργειακό κέντρο, Κυμοθαλές.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να δούμε, πώς παίζεται το παιχνίδι των Ενεργειακών Κέντρων στους δύο ενδοκρινείς αδένες της Επιφύσεως ή Κωναρίου, την οποία αναλύσαμε, σαν πρώτο ενεργειακό κέντρο (Κυμοθαλές) , στο προηγούμενο άρθρο του Φερόλβιου, και της Υποφύσεως, 2ου ενεργειακού κέντρου (Ευόλβιου).
Τίποτα, στο Σύμπαν, δε λειτουργεί αυτόνομα.
Το κάθε ένα είναι συνέχεια του προηγούμενου και αρχή του επόμενου.
Αστρολογικά, ο Κρόνος εξουσιάζει το σκελετικό μας σύστημα, τον υποδόριο ιστό μας, αλλά είναι και Κυβερνήτης του Ενδοκρινούς Συστήματος, σε αντίθεση με τον Ουρανό, ο οποίος είναι Κυβερνήτης του Κεντρικού, Νευρικού Συστήματος.
Πριν σας δώσω τη Μεταφυσική ανάπτυξη του θέματος της Υποφύσεως θα σας δώσω ένα λήμμα από το «Ιατρικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό» των ιατρικών εκδόσεων Λίτσα, το οποίο μας ενώνει τους δύο πλανήτες :
Νευροενδοκρινολογία σελ.870
«Η μελέτη των αλληλοεπιδράσεων μεταξύ νευρικού, (Ουρανός)(6), και ενδοκρινούς συστήματος, (Κρόνος)(6), τα οποία ελέγχουν τις εσωτερικές λειτουργίες του σώματος και τους τρόπους της αντίδρασης του στο εξωτερικό περιβάλλον, λέγεται νευροενδοκρινολογία.
Τα δύο συστήματα δεν ενεργούν ανεξάρτητα.
Οι ορμόνες που παράγονται από το σύστημα των ενδοκρινών αδένων, (Κρόνος)(6), μπορούν να επηρεάσουν τις λειτουργίες του Νευρικού Συστήματος, (Ουρανός)(6), περιλαμβανομένης και της συμπεριφοράς.
Με τον ίδιο τρόπο, εξειδικευμένα νευρικά κύτταρα που ονομάζονται νευροεκκριτικά και βρίσκονται κυρίως στον Υποθάλαμο, μπορούν κάτω από την επίδραση του νευρικού συστήματος να απελευθερώνουν ορμόνες, οι οποίες, με τη σειρά τους, μπορούν να επηρεάζουν διάφορους ενδοκρινείς αδένες.
Η υπερένταση (stress) στην αρχή γίνεται αντιληπτή από το νευρικό σύστημα, το οποίο, όμως, τελικά, προκαλεί την απελευθέρωση ορμονών από την Υπόφυση και τα Επινεφρίδια.
Οι νευροενδοκρινολογικές έρευνες εκτείνονται από την καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας των νευροεκκριτικών κυττάρων ως την εκτέλεση πειραμάτων που αποδεικνύουν τη σχέση μεταξύ ορμονών και συμπεριφοράς».
Αναφέροντας, στη συνέχεια, τα υπόλοιπα Ενεργειακά Κέντρα, σαν ενδοκρινείς αδένες, θ’ αναφερθώ στις κυβερνήσεις των πλανητών, στις συγκεκριμένες ορμόνες. Τώρα, το μόνο που θα σας παρουσιάσω είναι το σχεδιάγραμμα, το οποίο φανερώνει το ρόλο της Υποφύσεως στα Ενεργειακά μας Κέντρα, τοποθετώντας τα, με τη σειρά τους, στο σώμα μας….
Αν τώρα όλα αυτά όσα ανέφερα τα μεταφέρουμε στο 2ο ενεργειακό κέντρο, Ευόλβιον, κατανοούμε ότι ο Ουρανός, σαν Μονάδα 2 και Κυβερνήτης του Νευρικού Συστήματός μας, δημιουργεί στην Επίφυση, δηλαδή στο φαινόμενο της Ενθαλπίας ( της εσωτερικής ζεστασιάς), αταξία και σύγχυση, με τη διάσπαση του 6 σε δύο μέρη (+) και (-), δημιουργώντας όπως έχω αναφέρει Εντροπία την οποία μεταφέρει στην Υπόφυση κι εκεί, ο Κρόνος, ευνουχίζοντάς τον, μυθολογικά βέβαια, δημιουργεί την τέλεια αρμονία, ενώνοντας πάλι τη Μονάδα 6 και τοξεύοντας τη συμπληρωματική του 1 Μονάδα από την αδενοϋπόφυση στα κατώτερα ενεργειακά κέντρα, ενεργοποιώντας τον ανθρώπινο οργανισμό μας και μεταφέροντας τις ορμόνες της αδενοϋποφύσεώς του σε όλο το σώμα, σε χωροχρονικά όρια, πραγματικότητας.
Τις σκέψεις μου αυτές τις αφήνω στην κρίση σας!
Άλλωστε, αυτήν την κάθοδο των πλανητών θα τη συναντήσουμε και στα υπόλοιπα Ενεργειακά Κέντρα, γιατί, πάντοτε, κάποιος πλανήτης γίνεται ο Συνδετικός Κρίκος ή ο Συνθετικός Λόγος των ενεργειών, όπως εδώ ο Ουρανός ανάμεσα στα δύο πρώτα κέντρα μας.
Με αυτόν τον τρόπο ενώνονται τα Πάντα μέσα μας, σαν Ενεργειακά Κέντρα αλλά και σε Πνευματικό Επίπεδο, στο Νοητό, Πνευματικό Κόσμο.
Γι’ αυτό υπάρχουν 7 Αρχαγγελικές τάξεις, σε Θεϊκό Επίπεδο, όπως 7 είναι και τα Ενεργειακά Κέντρα, σε Γήινο Επίπεδο.
Συμπερασματικά, λοιπόν, ο Ποσειδών, σαν 6 είναι ενεργειακά αρμονικός, ο Ουρανός, σαν 2, δημιουργεί αταξία και σύγχυση και ο Κρόνος καλείται να τη διορθώσει, λειτουργώντας σαν 6, εκπορεύοντας, όμως, 1 Μονάδα, δηλαδή, ένα μέρος του, από το 7, ασύνδετο, μετά από την ανάλυση που έκανα και το τοποθετεί, πλέον, σε χρονικά όρια, γινόμενος ο Μεγάλος Διαχωριστής, ο οποίος ενώνει τον Πνευματικό Κόσμο με το Γήινο, μέσω του Υποθαλάμου, τον οποίο θα ενώσω με την Επίφυση και την Υπόφυση στο επόμενο άρθρο, εργασία του οποίου είναι η μεταφορά των ορμονών της Υποφύσεως, αφού ενεργοποιηθούν συμπαντικά από τον Ποσειδώνα, στο σώμα μας, με την ενεργοποίηση από το Νευρικό Σύστημα, των νευρικών ινών, από τον Ουρανό. Αυτό, ακριβώς, κάνει και ο Αιγόκερως, στον οποίο είναι Κυβερνήτης ο Κρόνος, αστρολογικά.
Διαχωρίζει την Πνευματικότητα από τη Γήινη Πραγματικότητα.
Αν, μάλιστα, κυλήσουμε το Ζωδιακό Κύκλο, πνευματικά, δηλαδή δεξιόστροφα, τότε θα προβάλλουν οι ίδιοι Κυβερνήτες στα ζώδια, όπως ακριβώς βγήκε η λεξαριθμική τους βαθμολόγηση από τον Κρατύλο:
Ιχθείς - Κυβερνήτης ο Ποσειδών
Υδροχόος – Κυβερνήτης ο Ουρανός
Αιγόκερως – Κυβερνήτης ο Κρόνος
Θετικές όψεις ανάμεσα στους δύο πλανήτες (Ουρανό και Κρόνο), μπορούν να ενδυναμώσουν τις δυνατότητές τους και τα άτομα, με όψεις, ανάμεσα, στους δύο Πλανήτες, μπορούν ν αναπτύξουν τις διαισθητικές τους ικανότητες, αλλά και τη λογικότητά τους.
Τα ζώδια που αντιπροσωπεύουν το Ευόλβιον είναι ο Αιγόκερως (Κρόνος) και ο Υδροχόος (Ουρανός).
Ας δούμε και αναφορές για το συγκεκριμένο ενεργειακό κέντρο Ευόλβιον:
 |
| Σανσκριτική απεικόνιση |
Σανσκριτικό όνοµα: : Agnya (or Ajna) , Άτζνα (ή Άινα) που σηµαίνει «γνωρίζω», «αντιλαμβάνομαι», «διατάσσω» «πέρα από τη σοφία.»
Θέση: Μέτωπο, ακριβώς στο σηµείο πάνω από την αρχή της µύτης.
Λειτουργία: Άµεση αντίληψη, Ενόραση, Δύναμη του Νου, Φώτιση, Μάθηση.
Στοιχείο: Κανένα και όλα.
Εσωτερική κατάσταση: Αυτοκυριαρχία.
Αδένες: Υπόφυση.
Μέρη σώµατος: Μάτια, τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Ρήμα: Βλέπω.
Αίσθηση: Όλες οι αισθήσεις συμπεριλαμβανομένης και της διαισθητικής αντίληψης
Χρώµα: ίντιγκο.
Σπερματικός ήχος: Om.
Ήχος : « ι » και η μουσική του νότα είναι το « Λα ».
Μάντραμ: ΚΣΑΜ
Πέταλα: Δύο
Ζώο σύµβολο: Κανένα
Θεότητες: Παραµασίβα (ο Σίβα στην ανώτατη µορφή του) και Σάκτι Χακίνι.
Ζώδια : Δίας Τοξότης, Υδροχόος, Ιχθείς
Πλανήτες: Ερμής, Δίας, Ουρανός, Ποσειδώνας
Οι λίθοι του : ο αδάμας, ο αμέθυστος, ο αζουρίτης, ο σαγενίτης, ο σαρδόνυξ, ο φθορίτης, η τουρμαλίνη, ο σάπφειρος, ο αζουρίτης- μαλαχίτης, ο σοδάλιθος, κορδιερίτης, ή ιόλιθος, ο τανζανίτης ή σαριότης, το μάτι του ιέρακα.
Είναι το πνευματικό κέντρο όπου η αλληλεπίδραση του νου με την ψυχή μπορεί να οδηγήσει στην διαισθητική όραση και τη σοφία. Μέσα από αυτό μαθαίνουμε να ενεργούμε με εσωτερική κατεύθυνση και να ορίζουμε την διαφορά ανάμεσα στις σκέψεις που κινούνται από την δύναμη και σε εκείνες που κινούνται από τον φόβο και την ψευδαίσθηση.
(Τα στοιχεία των Τσάκρας. Ναόμι Οζανιέκ, εκδ. Πυρ. Κόσμος)
Σας ευχαριστώ και καλή μας χρονιά!
Ευγενία
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη
Τα θεολογούμενα της Αριθμητικής, Ιάμβλιχος, Εκδόσεις Ιδεοθέατρον –Διμελή.
Κρατύλος, Πλάτωνος, Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.
ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ, Ν. Μαργιορής.
Το βιβλίο του Θωθ, Aleister Crowley, Εκδόσεις Ιάμβλιχος.
Ιατρικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό - Ιατρικές εκδόσεις Λίτσας.
Μυστική Δοξασία - Έλενα Μπλαβάτσκυ – Πνευματικός Ήλιος
Πρόκλος ΑΠΑΝΤΑ 13 - Εκδόσεις Κάκτος
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1) Κρατύλος Πλάτωνος. 427 b1-5, σελ. 284. Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
(2) ό.π. 434 c1-5 σελ. 304
(3) ό.π. 434 c 1-5, σελ. 304.
(4) ό.π. 434 c 7-d 6, σελ. 304/306.
(5) Ορφικά Τρίτος Τόμος 154 Εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος
(6) Τα ονόματα των Πλανητών τέθηκαν από εμένα.
(7) Το βιβλίο του Θωθ, Aleister Crowley.
(8) Κρατύλος 396 c1
(9) ό. π. 396 b1
* ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ( άρθρο στο Φερόλβιο)
**
Share 5
Το μυστηριώδες
"εξάγωνο" του πλανήτη Κρόνου
Σάββατο 30
Ιουλίου 2011 10:32
Όταν πριν από τρία χρόνια το διαστημικό σκάφος Cassini κατέγραψε μια "μυστηριώδη" εξαγωνική δομή στον
πλανήτη Κρόνο, κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για "φουσκωμένα σύννεφα"
που έδιναν την ψευδαίσθηση κάποιου ακίνητου εξάγωνου σχηματισμού στο βόρειο
πόλο του γιγάντιου πλανήτη.
Από το 1980, είχαν φωτογραφήσει το περίεργο εξάγωνο!
Για τους γνωρίζοντες, το επιχείρημα των "νεφών"
ήταν τουλάχιστον αστείο, αφού ήταν κοινό μυστικό πως το 1980 τα διαστημικά
σκάφη της NASA, Voyager 1 και 2, είχαν αποτυπώσει ξανά
τμήματα του ίδιου εξαγώνου. Τότε η επίσημη θέση έκανε λόγο για κακή οπτική
γωνία, που δεν είχε επιτρέψει στα σκάφη να καταγράψουν τη μυστηριώδη δομή στο
σύνολό της.
Σχεδόν 30 χρόνια μετά ο οπτικός και υπέρυθρος φασματογράφος
χαρτογράφησης του Cassini απαθανάτισε για πρώτη φορά
ολόκληρο το εξάγωνο, όταν το διαστημικό σκάφος βρισκόταν πάνω από τον πόλο, τον
Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2006. Ακολούθησε νέα φωτογράφηση το 2007.
Πώς είναι ο εξάγωνος σχηματισμός του Κρόνου
Όπως είδαν το εξάγωνο
καταλαμβάνει έκταση σχεδόν 25.000 χιλιομέτρων –δυο φορές το πλάτος της Γης- και
φαίνεται σαν ένα "άνοιγμα" ανάμεσα στα σύννεφα που εκτείνεται
τουλάχιστον 75 χιλιόμετρα κάτω από τις ορατές κορυφές των σύννεφων του πλανήτη.
Το μέλος της ερευνητικής ομάδας,
Το μέλος της ερευνητικής ομάδας,
Kevin Baines, από το Jet Propulsion Laboratory της NASA, δήλωσε αναφερόμενος στο εξάγωνο: "Είναι ένα πολύ παράξενο χαρακτηριστικό που αναπτύσεται με αυστηρά γεωμετρικό τρόπο, με έξι σχεδόν ίσες ευθείες πλευρές. Δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο σε κανέναν άλλον πλανήτη".
Η θέση της Nasa
O Tony Del Genio του Ινστιτούτου Goddard της NASA που συμμετείχε στην αποστολή του Cassini, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός: "Για μένα το πιο
περίπλοκο χαρακτηριστικό που βγαίνει από τις νέες παρατηρήσεις του Cassini είναι το επίμονο εξάγωνο στα περιστρεφόμενα σύννεφα. Το 2006
όταν δημοσιεύθηκαν οι χαμηλότερης ανάλυσης φωτογραφίες του βόρειου πόλου έγινε
από πολλούς η υπόθεση ότι ήταν ένα ασταθές πρόσκαιρο χαρακτηριστικό που θα
εξαφανίζονταν σύντομα. Αλλά το εξάγωνο επιμένει να βρίσκεται εκεί έναμιση χρόνο
μετά", επισημαίνει.
Σε ανακοίνωσή της το 2007, η NASA ανέφέρε ότι αυτή η ιδιομορφία "μπορεί να είναι ένα
ασυνήθιστα δυνατό πλανητικό κύμα που περιβάλλει τον πόλο και εκτείνεται βαθιά
μέσα στην ατμόσφαιρα".
Νέες εικόνες τον Οκτώβριο του 2008
Στην επόμενη αποστολή το διαστημόπλοιο Cassini, έστειλε εικόνες από τον Κρόνο που αποκάλυπταν ένα γιγάντιο
κυκλώνα στο βόρειο πόλο του πλανήτη, ορατό μόνος σε μήκος κύματος κοντά στο
υπέρυθρο (περίπου επτά φορές μεγαλύτερο από το μήκος κύματος του ορατού για το
ανθρώπινο μάτι φωτός), καθώς ο βόρειος πόλος του Κρόνου έχει χειμώνα και το
σκοτάδι δεν είναι διαπερατό από τις κάμερες του ορατού φωτός.
Ο κυκλώνας, σαν μια γιγάντια ρουφήχτρα, περιστρεφόταν με
ταχύτητα 530 χιλιομέτρων την ώρα, τουλάχιστον δύο φορές ταχύτερα σε σχέση με
τους πιο γρήγορους ανέμους κυκλώνων που έχουν μετρηθεί στη Γη. Υπολογίστηκε ότι
ήταν εκατοντάδες φορές ισχυρότερος από τον πιο μεγάλο γήινο κυκλώνα.
Ο κυκλώνας περιβαλλόταν από το περίεργο εξάγωνο που ήταν πλέον
φανερά ακίνητο ενώ τα σύννεφα στο εσωτερικό του εκινούντο με ταχύτητα,
μεγαλύτερη των 500 χλμ. την ώρα. Περιέργως για τους επιστήμονες, ούτε τα
κινούμενα σύννεφα στο εσωτερικό του εξαγώνου, ούτε η περιστροφή του ίδιου του
κυκλώνα, προκαλούσαν οποιαδήποτε μεταβολή στο εξάγωνο.
Εν αναμονή της επόμενης αποστολής που ίσως ρίξει περισσότερο
φως στο μυστήριο του εξαγώνου που καλά κρατεί εδώ και 30 ολόκληρα χρόνια!
Πηγή: pyles.tv
Ίσως κάποτε δικαιωθούμε!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου