«Ούτος δοκεί εν τοις άστροις τεθήναι δι’ Ήραν, ότι μόνος, Ηρακλεί των άλλων συμμαχούντων, ότε την Ύδραν ανήρει, εκ της λίμνης εκπηδήσας έδακεν αυτού τον πόδαν, καθάπερ φησί Πανύασις εν Ηρακλεία. Θυμωθείς δ’ ο Ηρακλής δοκεί τω ποδί συνθλάσαι αυτόν. Όθεν μεγάλης τιμής τετύχηκε καταριθμούμενος εν τοις ιβ΄ζωδίοις. Καλούνται δε τινες αυτών αστέρες Όνοι, ους Διόνυσος ανήγαγεν εις τα άστρα. Έστι δε αυτοίς και Φάτνη παράσημον. Η δε τούτων ιστορία αύτη. Ότε επί Γίγαντας εστρατεύοντο οι Θεοί, λέγεται Διόνυσον και Ήφαιστον και Σατύρους επί όνων πορεύεσθαι. Ούπω δε ορωμένων αυτοίς των Γιγάντων, πλησίον όντες ωγκήθησαν οι όνοι. Οι δε Γίγαντες ακούσαντες της φωνής έφυγον. Διό ετιμήθησαν εν τω Καρκίνω είναι επί δυσμάς. Έχει δε ο Καρκίνος επί του οστράκου αστέρας λαμπρούς β΄. Ούτοι εισίν οι Όνοι. Το δε νεφέλιον εστίν η εν αυτώ ορωμένη Φάτνη, παρ’ η δοκούσιν εστάναι. Έχει δε επί τοις δεξιοίς ποσίν, εφ’ εκατέρω ένα λαμπρόν, επί δε τοις αριστεροίς τους πρώτους β΄ λαμπρούς, και επί του δευτέρου και επί του τρίτου ομοίως επ’ άκρας αυτού τετάρτου. Επί του στόματος και επί της χηλής της δεξιάς γ΄ ομοίως μεγάλους επί της αριστεράς χηλής β΄ οι πάντες ιζ΄».
«Αυτός (ο Καρκίνος) φαίνεται ότι τοποθετήθηκε μεταξύ των άστρων
εξ αιτίας της θεάς Ήρας, διότι μόνον αυτός, ενώ οι άλλοι συμμαχούσαν με τον
Ηρακλή, όταν σκότωνε την Ύδρα, αφού ξεπήδησε από την λίμνη, δάγκωσε το πόδι του,
όπως λέει ο Πανύασις (1) στην «Ηράκλειά» του. Θύμωσε τότε ο Ηρακλής
και τον συνέθλιψε με το πόδι του. Γι’ αυτό έτυχε της μεγάλης τιμής να
συμπεριληφθεί μεταξύ των 12 ζωδίων.