Χειμερινό Ηλιοστάσιο

 

 

Χειμερινή τροπή του Ηλίου έχουμε στις 21 Δεκεμβρίου. Την ημέρα αυτή ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του Αιγόκερω και έτσι αρχίζει αστρονομικά η εποχή του χειμώνα. Ο Ήλιος περνά από το ζενίθ το μεσημέρι στους τόπους που βρίσκονται επάνω στον Τροπικό του Αιγόκερω. Η μετάπτωση, όμως του άξονα της Γης έχει αλλάξει το νοτιότερο αυτό σημείο επάνω στην ουράνια σφαίρα, και τώρα βρίσκεται νοτιοδυτικά του αστέρα μ Τοξότη στον ομώνυμο αστερισμό.
Αλλιώς λέγεται και Χειμερινό Ηλιοστάσιο.

Τι είναι όμως το Ηλιοστάσιο;
Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο κοντά (περιήλιο) ή μακριά (αφήλιο) από τον Ήλιο και αυτό συμβαίνει λόγω της ελλειπτικής τροχιά της Γης γύρω από 
αυτόν.
Αυτό ισοδυναμεί με τον Ήλιο να βρίσκεται στο βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο του ουρανού που βρίσκεται ποτέ το μεσημέρι, όπως εμφανίζεται σε εμάς επάνω στην επιφάνεια της Γης.

Ειρεσιώνη η πρόδρομος του Χριστουγεννιάτικου δένδρου

 
 

Την Ειρεσιώνη την στόλιζαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι όπως εμείς σήμερα στολίζουμε το Χριστουγεννιάτικο δένδρο μας
μόνον που ήταν κλαδί ελιάς στολισμένο με γιρλάντες από μαλλί και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά). Αυτό δε, το περιέφεραν παιδιά που ζούσαν και οι δύο γονείς τους (αμφιθαλή) και τραγουδώντας τίς καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, έπαιρναν το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή την νοικοκυρά και όταν τελείωναν την περιφορά το τοποθετούσαν εμπρός στην θύρα του ιερού του Απόλλωνος, περιχύνοντάς το με κρασί, κατά την εορτή των Πυανεψίων.
Τα Πυανόψια ή Πυανέψια (1) ήταν εορτή στην αρχαία Αθήνα προς τιμήν του Απόλλωνος με αναίμακτη θυσία καρπών και φρούτων, των πρώτων καρπών μετά την συγκομιδή.

Πανσέληνος Τοξότη

Η Πανσέληνος του Τοξότη θα βρίσκεται ασημοκαπνισμένη στην παρασκιά της Γης λόγω της Appulse (A) έκλειψής της η οποία θα συμβεί στις 11:31 π.μ. ώρα Ελλάδος, στις 30 Νοεμβρίου στις 8 μοίρες και 38΄πρώτα λεπτά του ζωδίου των Διδύμων αλλά δεν θα είναι ορατή στον νυχτερινό ουρανό μας.

Σε αυτήν την Πανσέληνο πάντοτε με προβλημάτιζε το μήνυμα για την ανθρωπότητα το οποίο καταγράφεται στην Εσωτέρα Αστρολογία ως εξής:

«Ας αναζητηθεί η τροφή»

Αναζητώντας την αποσαφήνιση τού μηνύματος, η καλή μου φίλη Γεωργία, επισήμανε στην λεξικογραφία ότι η λέξη τροφή (αγγλική λέξη feed) εκτός από ταΐζω, τρέφω, σημαίνει προστατευτική και προσεκτική φροντίδα ανάπτυξης, ενθάρρυνση, ενδυνάμωση και τότε η απορία μου λύθηκε.
Έτσι η πρόταση:

                            «Ας αναζητηθεί η τροφή»,

που είναι αυτό που συμβαίνει την ημέρα της Πανσελήνου του Τοξότη, σε επίπεδο ανθρωπότητας, αυτόματα μετατρέπεται σε:

"Ας αναζητηθεί η προστατευτική και προσεκτική φροντίδα ανάπτυξης για ενδυνάμωση ώστε αποφασιστικά να κατευθυνθούμε προς το ιδανικό πρότυπο των αγνών οραμάτων μας, τον Νόμο, εναρμονίζοντάς τον με την εσωτερική φωνή της πίστης μας".

Πανσέληνος Σκορπιού

 

 O Σκορπιός (Λατινικά Scorpius, συντομογραφία: Sco) είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.
Παρ' ότι βρίσκεται ολόκληρος στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, είναι ορατός στο σύνολό του από την Ελλάδα, αργά τις νύκτες της άνοιξης και του καλοκαιριού.
Το σωστό, επίσημο όνομά του στα ελληνικά είναι Σκορπίος (με τον τόνο στο ι, γενική: «του Σκορπίου»).
Ο Άρατος ο Σολεύς ονομάζει τον αστερισμό Τέρας μέγα (τέραος μεγάλοιο) (1) και Μεγαθηρίον (μέγα θηρίον) (2) . 
Μυθολογικά αντιπροσωπεύει τον σκορπιό που σκότωσε τον γίγαντα, κυνηγό Ωρίωνα. Γι’ αυτό θρυλείται ότι βρίσκεται στο αντίθετο σημείο του ουρανού από τον αστερισμό τού Ωρίωνα γιατί ακόμα τον φοβάται.

" Σκορπίου εμπίπτοιεν εϋρρόου ωκεανοίο ος και επερχόμενος φοβέει μέγαν Ωρίωνα, Άρτεμις ιλήκοι. Προτέρων λόγος, οι μιν έφαντο ελκήσαι πέπλοιο Χίω ότε θηρία πάντα καρτερός Ωρίων στιβαρή επέκοπτε κορύνη, θήρης αρνύμενος κείνω χάριν Οινοπίωνι. Η δε οι εξ αυτής επετείλατο θηρίον άλλο, νήσου αναρρήξασα μέσας εκάτερθε κολώνας, Σκορπίον, ος ρα μιν ούτα και έκτανε πολλόν εόντα πλειότερος προφανείς, επεί Άρτεμιν ήκαχεν αυτήν, τουνέκα δη και φασί περαιόθεν ερχομένοιο Σκορπίου Ωρίωνα περί χθονός έσχατα φεύγειν"(3).

Δηλαδή:
 

" Στον Σκορπίο που ανατέλλει οι ελιγμοί θα πέσουν σαν ποτάμι στον μεγάλο Ωκεανό και αυτό είναι που φοβίζει με την άφιξή του τον μεγάλο Ωρίωνα προς τον οποίο η Άρτεμις ήταν ευμενής. Παλιά παράδοση λέει πως ο γενναίος Ωρίων άρπαξε το πέπλο της κόρης όταν στην Χίο δάμαζε τα άγρια θηρία για χάρη του Οινοπίωνα. Αυτή, όμως, έστειλε εναντίον του ένα άλλο θηρίο, σπάζοντας τους λόφους που βρίσκονταν στη μέση του νησιού. Έναν σκορπιό τεράστιο, που τον δάγκωσε και τον σκότωσε -με όλο που ήταν στην ακμή του- για την ανευλάβεια που είχε δείξει στην Αρτέμιδα. Γι' αυτό λένε πως ο Ωρίων τρέχει στην άκρη της Γης μετά τον ερχομό τού Σκορπιού".