Η Πανσέληνος των Ιχθύων θα γίνει στις 9 Μαρτίου στις 19 μοίρες και 37΄
πρώτα λεπτά της Παρθένου, στις 19:49 μ.μ. ώρα Ελλάδας. Άρα δεν θα είναι
ορατή στον νυχτερινό ουρανό μας και δεν θα μπορούμε να την απολαύσουμε.
Τα
άτομα – Ιχθύες σε ζώδιο, Ωροσκόπο ή Δυναμικότητα-, συνήθως, μιλούν την
συμπαντική, παγκόσμια γλώσσα και είναι αρωγοί, βοηθοί του κόσμου.
Οι παγκόσμιες, ανθρώπινες
συνθήκες βιώνονται μέσω της ατομικής προσωπικότητάς τους.
«Πατέρα, όχι το δικό μου αλλά το δικό Σου θέλημα θα γίνει».
και μέσα από αυτήν την διαδικασία τα άτομα Ιχθύες τάσσονται στην υπηρεσία του κόσμου.
Όμως, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν αυτές τις ποιότητές τους, πρέπει να αποδεσμευτούν από τις προσωπικές ιδιαιτερότητες της κατώτερης προσωπικότητάς τους, εξαγνίζοντάς τις σε ανώτερες.
Αυτό όμως, δεν είναι το ζητούμενο μόνον στα άτομα των Ιχθύων αλλά και σε όλα τα άτομα.
Άλλωστε αυτό σημαίνει και το ιδεόγραμμα των Ιχθύων.
Αποτελείται από δύο ψάρια τα οποία εκφράζουν: το ένα την εκφρασμένη ψυχή και το άλλο την θεϊκή ψυχή μας, οι οποίες ενώνονται με «χρυσή χορδή»
συνδέοντας με αυτόν τον τρόπο το πνεύμα και την υλικότητα.
Οι σπερματικές σκέψεις που πρέπει να μας εμπνέουν σε αυτήν την Πανσέληνο είναι: αυτοθυσία, ισορροπία, ανιδιοτέλεια, αγάπη, αφοσίωση.
Ο άθλος του Ηρακλέους που αντιπροσωπεύει την πανσέληνο των Ιχθύων είναι «Τα βόδια του Γηρυόνη».
Ας μάθουμε τον μύθο:
Ο Γηρυόνης ζούσε στην Ερύθεια. Ήταν βασιλιάς της και τερατόμορφος. Είχε τρία κεφάλια, τρία σώματα και έξι χέρια. Κρατούσε παράνομα ένα κοπάδι από σκουροκόκκινα βόδια.
Τα βόδια σε ένα εσωτερικό, μεταφυσικό επίπεδο φανερώνουν την αδάμαστη, ζωώδη, επικίνδυνη, όταν είναι απειθάρχητη φύση, που γίνεται πολύ χρήσιμη, όταν δαμαστεί. Μάλιστα, στον Ταοϊσμό και στον Βουδισμό Τσαν το χρώμα των βοδιών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όταν το βόδι απεικονίζεται ολότελα μαύρο φέρει τα πάρα πάνω αρνητικά χαρακτηριστικά. Όσο όμως η διαδικασία τιθασεύσεώς του προχωρεί και αποβάλλονται τα κατώτερα ένστικτα, το βόδι, γίνεται βαθμιαία λευκό και στο τέλος εξαφανίζεται πλήρως, καθώς οι φυσικές συνθήκες υπερβαίνονται.
Βοσκός του κοπαδιού του ήταν ο Ευρυτίων (εύρος + τίω = μεγάλη προσφερόμενη τιμή) που είχε για σκύλο του κοπαδιού τον Όρθρο, γυιο του Τυφώνα και της Έχιδνας, ο οποίος είχε δύο κεφάλια.
Ο σκύλος σε μεταφυσικό επίπεδο συμβολίζει την περίοδο του άχρονου ή χάους, δείχνει τον θάνατο αλλά και την ανάσταση, την αναγέννηση.
Η Πανσέληνος των Ιχθύων είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι μας φέρνει αυτό το νόημα: του ζωώδους θανάτου και της εξελιγμένης επαναγεννήσεώς μας ώστε να μας προσφερθεί η μέγιστη προσφερόμενη τιμή.
Τα δύο, μάλιστα, κεφάλια του Όρθρου φανερώνουν την Αρχή της Δυαδικότητας η οποία μας δίνει την δυνατότητα της κατανοήσεως του καλού και του κακού.
Όταν πλησίασε τα βόδια ο Ηρακλής, ο Όρθρος του επιτέθηκε αλλά ο Ηρακλής, με ένα δυνατό χτύπημα με το ρόπαλό του, τον εξουδετέρωσε.
Σκότωσε δηλαδή, μαζί με τον Όρθρο, τις Τυφωνικές και Εχιδνικές καταβολές που έφερε μέσα του από τους γονείς του και που, πολλές φορές, φέρουμε και εμείς μέσα μας.
Ο Ευρυτίων βλέποντας την γενναιότητα του Ηρακλέους τον παρακάλεσε να λυπηθεί την ζωή του.
Ο Ηρακλής τον λυπήθηκε και δεν τον σκότωσε.
Ο μύθος, με την αποφυγή του θανάτου του Ευρυτίωνος, θέλει να μας δείξει ότι, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε από τις κατώτερες επιθυμίες μας που είναι τα σκουροκόκκινα βόδια, μπορούμε να εξελιχθούμε από ζώα, σε ανθρώπους, γιατί ο Ευρυτίων ήταν Κένταυρος.
Δεν είχε τελειώσει όμως, ο Ηρακλής, με τον άθλο αυτό γιατί ο Γηρυόνης βλέποντας να κινδυνεύουν τα βόδια του τού επιτέθηκε.
Ο Ηρακλής δεν τον άφησε να πλησιάσει γιατί ήταν πολύ δυνατός και ρίχνοντάς του ένα βέλος τον σκότωσε επί τόπου, διαπερνώντας με το βέλος και τα τρία σώματά του. Το βέλος που έφυγε από το τόξο του Ηρακλή φανερώνει τις συνέπειες των ενεργειών που δεν μπορούν να αναιρεθούν ή να ανακληθούν.
Για την μεταφυσική αποκάλυψη του ονόματος του Γηρυόνη, θα αναφέρω την εξήγηση από την Επιτομή του λεξικού των LIDDEL & SCOTT η οποία δίνει στο ρήμα γηρύω, διττή έννοια: τραγουδώ και κράζω.
Αν αποδελτιώσουμε την έννοια των λέξεων, ο Ηρακλής σκότωσε μέσα του τις κραυγές των υποσυνείδητων φόβων του και των «πιστεύω» του που έκραζαν και άρχισε να τραγουδά, πλέον!
Ο δρόμος της επιστροφής για τον Ηρακλή είχε ανοίξει αλλά ήταν ακόμη, πολύ δύσκολος.
Από εδώ και πέρα θα έπρεπε να προχωρήσει στην εξάγνιση του κοπαδιού των βοδιών.
Η τελευταία πράξη του μύθου με την επιστροφή του Ηρακλέους στην πατρίδα του ήταν η θυσία των βοδιών στη θεά Αθηνά, στην θεά της Σοφίας.
Οι τελετουργίες των Ιχθύων, που τελούνταν στην Πανσέληνο τους, ήταν εκείνες οι οποίες αφορούσαν όλους τους ιχθυόμορφους θεούς και κυρίως τον Ωάννη.
Ο Μυσαρός Ωάννης (ελλ.) ( Musarus Oannes), ο Ανένδοτος, γνωστός στους Χαλδαϊκούς μύθους που μεταδόθηκαν μέσω του Βηρωσσού και άλλων αρχαίων συγγραφέων σαν Νταγκ ή Νταγκόν, ο Ιχθυάνθρωπος, ήρθε στους πρώτους Βαβυλωνίους σαν αναμορφωτής και καθοδηγητής. Εμφανίστηκε από την Ερυθρά Θάλασσα φέροντάς τους πολιτισμό, γράμματα, επιστήμες, νόμους, αστρονομία και διδάσκοντάς τους την γεωμετρία, την γεωργία και γενικά τις τέχνες.
Η αλληγορία του Ωάννη μας θυμίζει τους «Δράκοντες» και τους «΄Οφεις βασιλείς», τους Ναγκά οι οποίοι στους βουδιστικούς μύθους διδάσκουν, στους ανθρώπους, την Σοφία.
Τους θεωρούσαν «αμφίβιους».
Η Ελληνική λέξη «αμφίβιος» δηλώνει την δυαδικότητα του πνευματικού και του φυσικού μας πεδίου ή την «ζωή σε δύο πεδία.» ( Πολυΐστωρ, Απολλόδωρος).
Πιστεύω, ότι βοηθηθήκαμε να προσεγγίσουμε την έννοια της Πανσελήνου των Ιχθύων.
Ας δούμε, τώρα, τί μπορούμε να ζητήσουμε από την Πανσέληνό τους.
Το εσωτερικό της μήνυμα είναι:
Γένοιτο
Οι ακτίνες που συμμετέχουν στην Πανσέληνο των Ιχθύων είναι:
η 2η ακτίνα - Δίας σαν εσωτερικός Κυβερνήτης των Ιχθύων,
η 6η ακτίνα - Ποσειδών σαν εξωτερικός τους Κυβερνήτης και
η 1η ακτίνα - Πλούτων σαν Ιεραρχικός Κυβερνήτης τους.
Στο ζώδιο των Ιχθύων, ο Δίας, μας φανερώνει την αποκρυπτογράφηση του τελετουργικού των θρησκευτικών μας ενεργειών και την κουλτούρα του τόπου στον οποίο ζούμε. Ασχολείται δηλαδή, με το φιλοσοφικό υπόβαθρο των θρησκειών και του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Ο Ποσειδών, μέσα από το ίδιο ζώδιο των Ιχθύων, μας φέρνει σε επαφή με τον Πνευματικό κόσμο σαν συν (+) και ο Πλούτων σαν πλην ( - ).
Δεν έχει, η πνευματική τοποθέτηση αυτών των πλανητών, καμία σχέση με το καλό και το κακό, που εμείς οι άνθρωποι δίνουμε σε αυτές τις έννοιες, βάσει των δικών μας εμπειριών, αλλά έχει να κάνει με την έννοια των διαφορετικών σθενών
( + και - ) των στοιχείων τα οποία ενώνονται και δημιουργούν μία εξισορροπημένη χημική ένωση.
Μόνον αν τους ερμηνεύσουμε με αυτόν τον τρόπο θα κατανοήσουμε το πώς, συμπαντικά, λειτουργούν, στο ζώδιο της απόλυτης θρησκευτικότητας, που είναι οι Ιχθύες.
Ευγενία
Βιβλιογραφία ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ των LIDDEL & SCOTT Εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ «Οι Άθλοι του Ηρακλέους» της Αλίκης Α. Μπέιλυ – LUCIS PRESS LIMITED
«Βίβλος Αποκρυφισμού» της Έλενας Μπλαβάτσκυ – Εκδόσεις «Κέδρος»
ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΖ. ΚΟΥΠΕΡ Εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ του ΑΡΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις
Η μεταφορά του εξωτερικού στο
εσωτερικό είναι δυνατόν να οδηγήσει την προσωπικότητα σε αρχέγονη κατάσταση.
Εδώ έχουμε τέλεια καταστροφή των μορφών με αποτέλεσμα την υπερίσχυση του ατόμου
απέναντι σε ό,τι είναι αμορφοποίητο.
Το ζώδιο των Ιχθύων αντιπροσωπεύει την αγάπη, την φαντασία, το Θείο, την τέχνη, την διαίσθηση και τις ιδέες.
Η βασική νότα της Πανσελήνου των Ιχθύων και της 12ης πύλης που καταλαμβάνει είναι:Το ζώδιο των Ιχθύων αντιπροσωπεύει την αγάπη, την φαντασία, το Θείο, την τέχνη, την διαίσθηση και τις ιδέες.
«Πατέρα, όχι το δικό μου αλλά το δικό Σου θέλημα θα γίνει».
και μέσα από αυτήν την διαδικασία τα άτομα Ιχθύες τάσσονται στην υπηρεσία του κόσμου.
Όμως, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν αυτές τις ποιότητές τους, πρέπει να αποδεσμευτούν από τις προσωπικές ιδιαιτερότητες της κατώτερης προσωπικότητάς τους, εξαγνίζοντάς τις σε ανώτερες.
Αυτό όμως, δεν είναι το ζητούμενο μόνον στα άτομα των Ιχθύων αλλά και σε όλα τα άτομα.
Άλλωστε αυτό σημαίνει και το ιδεόγραμμα των Ιχθύων.
Αποτελείται από δύο ψάρια τα οποία εκφράζουν: το ένα την εκφρασμένη ψυχή και το άλλο την θεϊκή ψυχή μας, οι οποίες ενώνονται με «χρυσή χορδή»
συνδέοντας με αυτόν τον τρόπο το πνεύμα και την υλικότητα.
Οι σπερματικές σκέψεις που πρέπει να μας εμπνέουν σε αυτήν την Πανσέληνο είναι: αυτοθυσία, ισορροπία, ανιδιοτέλεια, αγάπη, αφοσίωση.
Ο άθλος του Ηρακλέους που αντιπροσωπεύει την πανσέληνο των Ιχθύων είναι «Τα βόδια του Γηρυόνη».
Ας μάθουμε τον μύθο:
Ο Γηρυόνης ζούσε στην Ερύθεια. Ήταν βασιλιάς της και τερατόμορφος. Είχε τρία κεφάλια, τρία σώματα και έξι χέρια. Κρατούσε παράνομα ένα κοπάδι από σκουροκόκκινα βόδια.
Τα βόδια σε ένα εσωτερικό, μεταφυσικό επίπεδο φανερώνουν την αδάμαστη, ζωώδη, επικίνδυνη, όταν είναι απειθάρχητη φύση, που γίνεται πολύ χρήσιμη, όταν δαμαστεί. Μάλιστα, στον Ταοϊσμό και στον Βουδισμό Τσαν το χρώμα των βοδιών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όταν το βόδι απεικονίζεται ολότελα μαύρο φέρει τα πάρα πάνω αρνητικά χαρακτηριστικά. Όσο όμως η διαδικασία τιθασεύσεώς του προχωρεί και αποβάλλονται τα κατώτερα ένστικτα, το βόδι, γίνεται βαθμιαία λευκό και στο τέλος εξαφανίζεται πλήρως, καθώς οι φυσικές συνθήκες υπερβαίνονται.
Βοσκός του κοπαδιού του ήταν ο Ευρυτίων (εύρος + τίω = μεγάλη προσφερόμενη τιμή) που είχε για σκύλο του κοπαδιού τον Όρθρο, γυιο του Τυφώνα και της Έχιδνας, ο οποίος είχε δύο κεφάλια.
 |
| Τυφών και Έχιδνα |
Η Πανσέληνος των Ιχθύων είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι μας φέρνει αυτό το νόημα: του ζωώδους θανάτου και της εξελιγμένης επαναγεννήσεώς μας ώστε να μας προσφερθεί η μέγιστη προσφερόμενη τιμή.
Τα δύο, μάλιστα, κεφάλια του Όρθρου φανερώνουν την Αρχή της Δυαδικότητας η οποία μας δίνει την δυνατότητα της κατανοήσεως του καλού και του κακού.
Όταν πλησίασε τα βόδια ο Ηρακλής, ο Όρθρος του επιτέθηκε αλλά ο Ηρακλής, με ένα δυνατό χτύπημα με το ρόπαλό του, τον εξουδετέρωσε.
Σκότωσε δηλαδή, μαζί με τον Όρθρο, τις Τυφωνικές και Εχιδνικές καταβολές που έφερε μέσα του από τους γονείς του και που, πολλές φορές, φέρουμε και εμείς μέσα μας.
Ο Ευρυτίων βλέποντας την γενναιότητα του Ηρακλέους τον παρακάλεσε να λυπηθεί την ζωή του.
Ο Ηρακλής τον λυπήθηκε και δεν τον σκότωσε.
Ο μύθος, με την αποφυγή του θανάτου του Ευρυτίωνος, θέλει να μας δείξει ότι, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε από τις κατώτερες επιθυμίες μας που είναι τα σκουροκόκκινα βόδια, μπορούμε να εξελιχθούμε από ζώα, σε ανθρώπους, γιατί ο Ευρυτίων ήταν Κένταυρος.
Δεν είχε τελειώσει όμως, ο Ηρακλής, με τον άθλο αυτό γιατί ο Γηρυόνης βλέποντας να κινδυνεύουν τα βόδια του τού επιτέθηκε.
Ο Ηρακλής δεν τον άφησε να πλησιάσει γιατί ήταν πολύ δυνατός και ρίχνοντάς του ένα βέλος τον σκότωσε επί τόπου, διαπερνώντας με το βέλος και τα τρία σώματά του. Το βέλος που έφυγε από το τόξο του Ηρακλή φανερώνει τις συνέπειες των ενεργειών που δεν μπορούν να αναιρεθούν ή να ανακληθούν.
Για την μεταφυσική αποκάλυψη του ονόματος του Γηρυόνη, θα αναφέρω την εξήγηση από την Επιτομή του λεξικού των LIDDEL & SCOTT η οποία δίνει στο ρήμα γηρύω, διττή έννοια: τραγουδώ και κράζω.
Αν αποδελτιώσουμε την έννοια των λέξεων, ο Ηρακλής σκότωσε μέσα του τις κραυγές των υποσυνείδητων φόβων του και των «πιστεύω» του που έκραζαν και άρχισε να τραγουδά, πλέον!
Ο δρόμος της επιστροφής για τον Ηρακλή είχε ανοίξει αλλά ήταν ακόμη, πολύ δύσκολος.
Από εδώ και πέρα θα έπρεπε να προχωρήσει στην εξάγνιση του κοπαδιού των βοδιών.
Η τελευταία πράξη του μύθου με την επιστροφή του Ηρακλέους στην πατρίδα του ήταν η θυσία των βοδιών στη θεά Αθηνά, στην θεά της Σοφίας.
Η Σοφία, λοιπόν, είχε επιτευχθεί.
Οι τελετουργίες των Ιχθύων, που τελούνταν στην Πανσέληνο τους, ήταν εκείνες οι οποίες αφορούσαν όλους τους ιχθυόμορφους θεούς και κυρίως τον Ωάννη.
Ο Μυσαρός Ωάννης (ελλ.) ( Musarus Oannes), ο Ανένδοτος, γνωστός στους Χαλδαϊκούς μύθους που μεταδόθηκαν μέσω του Βηρωσσού και άλλων αρχαίων συγγραφέων σαν Νταγκ ή Νταγκόν, ο Ιχθυάνθρωπος, ήρθε στους πρώτους Βαβυλωνίους σαν αναμορφωτής και καθοδηγητής. Εμφανίστηκε από την Ερυθρά Θάλασσα φέροντάς τους πολιτισμό, γράμματα, επιστήμες, νόμους, αστρονομία και διδάσκοντάς τους την γεωμετρία, την γεωργία και γενικά τις τέχνες.
Η αλληγορία του Ωάννη μας θυμίζει τους «Δράκοντες» και τους «΄Οφεις βασιλείς», τους Ναγκά οι οποίοι στους βουδιστικούς μύθους διδάσκουν, στους ανθρώπους, την Σοφία.
Τους θεωρούσαν «αμφίβιους».
Η Ελληνική λέξη «αμφίβιος» δηλώνει την δυαδικότητα του πνευματικού και του φυσικού μας πεδίου ή την «ζωή σε δύο πεδία.» ( Πολυΐστωρ, Απολλόδωρος).
Πιστεύω, ότι βοηθηθήκαμε να προσεγγίσουμε την έννοια της Πανσελήνου των Ιχθύων.
Ας δούμε, τώρα, τί μπορούμε να ζητήσουμε από την Πανσέληνό τους.
Το εσωτερικό της μήνυμα είναι:
και η προσευχή της, η εξής:ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
«Βοηθήστε μας, να ενωθούμε, σαν ένα σύνολο, με την ανθρωπότητα πνευματικά και υλιστικά, κρατώντας σταθερά τον εαυτό μας στο ουράνιο Φως και όχι στα συμφέροντα και στα κατώτερα αισθήματα. Ζητάμε να μας επιτραπεί να μεταφέρουμε την πνευματική Σας ενέργεια στα κατώτερα βασίλεια για την ανέλιξή μας και να μπορέσουμε να βοηθήσουμε όποιον μας ζητήσει την βοήθειά μας, όπως, Εσείς, θα θέλατε να εκφραστεί αυτή και όχι όπως θέλουμε εμείς. Θα θέλαμε και σε αυτήν την Πανσέληνο την άδολη απάντησή Σας, για να ξέρουμε τί έχουμε πράξει σωστά και τί λάθος. Σας εναποθέτουμε τις ευχαριστίες μας για την βοήθειά Σας».
Γένοιτο
Οι ακτίνες που συμμετέχουν στην Πανσέληνο των Ιχθύων είναι:
η 2η ακτίνα - Δίας σαν εσωτερικός Κυβερνήτης των Ιχθύων,
η 6η ακτίνα - Ποσειδών σαν εξωτερικός τους Κυβερνήτης και
η 1η ακτίνα - Πλούτων σαν Ιεραρχικός Κυβερνήτης τους.
Στο ζώδιο των Ιχθύων, ο Δίας, μας φανερώνει την αποκρυπτογράφηση του τελετουργικού των θρησκευτικών μας ενεργειών και την κουλτούρα του τόπου στον οποίο ζούμε. Ασχολείται δηλαδή, με το φιλοσοφικό υπόβαθρο των θρησκειών και του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Ο Ποσειδών, μέσα από το ίδιο ζώδιο των Ιχθύων, μας φέρνει σε επαφή με τον Πνευματικό κόσμο σαν συν (+) και ο Πλούτων σαν πλην ( - ).
Δεν έχει, η πνευματική τοποθέτηση αυτών των πλανητών, καμία σχέση με το καλό και το κακό, που εμείς οι άνθρωποι δίνουμε σε αυτές τις έννοιες, βάσει των δικών μας εμπειριών, αλλά έχει να κάνει με την έννοια των διαφορετικών σθενών
( + και - ) των στοιχείων τα οποία ενώνονται και δημιουργούν μία εξισορροπημένη χημική ένωση.
Μόνον αν τους ερμηνεύσουμε με αυτόν τον τρόπο θα κατανοήσουμε το πώς, συμπαντικά, λειτουργούν, στο ζώδιο της απόλυτης θρησκευτικότητας, που είναι οι Ιχθύες.
Βιβλιογραφία ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ των LIDDEL & SCOTT Εκδόσεις ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ «Οι Άθλοι του Ηρακλέους» της Αλίκης Α. Μπέιλυ – LUCIS PRESS LIMITED
«Βίβλος Αποκρυφισμού» της Έλενας Μπλαβάτσκυ – Εκδόσεις «Κέδρος»
ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΖ. ΚΟΥΠΕΡ Εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ του ΑΡΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου