Αρχέτυπα και Αστρολογία

1η αναφορά

Είμαι πεπεισμένος γι’αυτά που γνωρίζω.

Όλα τ’άλλα είναι υποθέσεις και πέρα απ’αυτές

μπορώ ν’αφήσω ένα σωρό πράγματα στο άγνωστο.

Δε με βασανίζουν.

Θα άρχιζαν όμως σίγουρα να με βασανίζουν,

αν αισθανόμουν πως κάτι θα έ π ρ ε π ε να ξέρω γι’αυτά.

Άνθρωπος και ψυχή - Γιουνγκ

Ένα θέμα που θα είχε λόγο ύπαρξης και ίσως θα έπρεπε κάτι να ξέρετε γι’αυτό, είναι ο συνδυασμός της Αστρολογίας με τα Αρχετυπικά, πρότυπα. Σ’αυτή την ετικέτα, θα γίνουν «ΕΝΑ» τα αστρολογικά πρότυπα με τα αρχετυπικά σ’ένα συνταίριασμα κοσμικών, συμπαντικών, ψυχολογικών αληθειών. Ίσως έτσι αισθανθούμε ότι βρισκόμαστε μέσα στο αέναο σύμπαν, δίπλα στο γήινο κόσμο, αγκαλιά με τα πρότυπα των Ιδεών, βουτηγμένοι στο συλλογικό Ασυνείδητο, με τάση να προσεγγίσουμε το Υποσυνείδητο, φέρνοντας στην επιφάνεια το Συνειδητό, λειτουργώντας το.

Ίσως έτσι μπορέσουμε ν’αντιμετωπίσουμε τον αρνητικό εαυτό μας, τη θετική του διαφοροποίηση και από τις συνδυαστικές τους ενέργειες να πετύχουμε την εξισορρόπησή μας, γνωρίζοντάς την.

Γιατί το νοηματικό συνταίριασμα βρίσκεται πάντα στην ανώτερη διανόηση. Το συνταίριασμα είναι πάντα υπερβατικό. Αν δεν υπήρχε τίποτα πέρα από μας τότε ο Σαρτρ θα είχε δίκιο όταν έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι ένα άχρηστο πάθος χωρίς νόημα, μάταιος. Το συνταίριασμα όμως δεν πρέπει να σταματήσει. Δεν πρέπει να επαναπαυτούμε εκεί που φτάσαμε. Η ζωή μας είναι μια σελίδα κενή. Είναι ανόητο να τη γεμίζουμε καθημερινά με την ίδια εικόνα, της μονοτονίας. Ο Καβάφης έλεγε στην Ιθάκη:

Η Ιθάκη σ’έδωσε τ’ωραίο ταξίδι.

Χωρίς αυτήν δεν θα’βγαινες στο δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το ταξίδι μας πιασμένοι χέρι-χέρι και όπου μας πάει ο άνεμος.

Όρτσα τα πανιά!

Αρχίζοντας το ταξίδι μας, με ούριο άνεμο, θα πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τους συνταξιδιώτες μας- έννοιες που προανέφερα.

Αστρολογία: Η Αστρολογία είναι η ψυχή του Κόσμου, το αδιερεύνητο, αυτό που δε φαίνεται κι όμως παρουσιάζεται εμπρός στα μάτια των ατόμων που την αγαπούν. Είναι εγώ, εσύ, αυτός, εμείς εσείς, οι άλλοι, όλοι μαζί, πιασμένοι από τις κορδέλλες τής Karmina Burana, ενωμένοι και αλληλοεπιδρώντες ο ένας στον άλλο. Διαφοροποιούμενοι και ομόκεντροι. Αποστασιοποιημένοι και συνλειτουργούντες. Είναι οι ηλεκτρομαγνητικές και βαρυτικές δυνάμεις του Σύμπαντος, που επηρεάζουν τις μικρές συμπαντικά, μεγάλες για μας, υπάρξεις μας επιδρώντας στους ενδοκρινείς αδένες μας, οι οποίοι επηρεάζουν με τις εκκρίσεις τους τον οργανισμό μας και τη συμπεριφορά μας. Η συμπεριφορά μας ευαισθητοποιεί τις αντιδράσεις των γύρω μας, οι οποίες πάλι γυρίζουν σε μας, επιδρούν στους αδένες έσω εκκρίσεως και μας δημιουργούν τα υπαρξιακά μας προβλήματα. Είναι το γαϊτανάκι της ζωής μας ιδωμένο συμπαντικά, στο οποίο σαν παιδιά πρέπει να παίξουμε, πρέπει να γελάσουμε, ίσως πέσουμε, ίσως κλάψουμε, αλλά πάντα θα γυρίζουμε κοντά του γιατί μας ελκύει, γιατί είναι το μοναδικό παιχνίδι της «παιδικής χαράς» μας.

Αρχέτυπα: Στην κοσμική δημιουργία πρώτο ήταν το Χάος. Χάος: Πρώτο Αρχετυπικό πρότυπο.

Μετά έλαμψε το Φως. Φως: Δεύτερο αρχετυπικό πρότυπο.

Κι αμέσως ξεπρόβαλλε το αντίθετό του, το σκοτάδι, το οποίο δεν θα είχε λόγο υπάρξεως, αν δεν υπήρχε το Φως. Σκοτάδι: Τρίτο.

Δημιουργήθηκε ο Ουρανός-Πατέρας και η Γαία-Μητέρα. Ουρανός-Πατέρας: Τέταρτο Αρχετυπικό πρότυπο και το αντίθετό του: Γαία-Μητέρα: Πέμπτο Αρχετυπικό πρότυπο.

Γέννησαν τους Τιτάνες, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες. Παιδί: Έκτο.

Δημιουργία, Ζωή: Έβδομο.

Αφού υπήρξε Ζωή έπρεπε να υπάρξει και ο θάνατος.

Ο Τιτάνας Κρόνος ευνουχίζει τον πατέρα του, τού παίρνει το θρόνο και τρώει τα παιδιά του για να μην του κάνουν το ίδιο. Θάνατος: Όγδοο Αρχετυπικό πρότυπο.

Ο Δίας γλυτώνει και παίρνει την Εξουσία. Εξουσία: Ένατο Αρχετυπικό πρότυπο.

Κυριαρχεί επάνω στο ανθρώπινο γένος. Αφού υπήρχε εξουσία έπρεπε να υπάρχει και διαφέντεμα.

Εξουσία-Διαφέντεμα: Αρχετυπικά πρότυπα.

Ο Δίας έδωσε το κουτάκι στην Πανδώρα, η οποία από περιέργεια το άνοιξε και βγήκαν τα καλά και τα κακά για τους ανθρώπους.

Καλό- Κακό: άλλο δίδυμο Αρχετυπικό πρότυπο.

Άρχισαν οι πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων. Πόλεμος-Ειρήνη: Άλλο δίδυμο Αρχετυπικό πρότυπο…..και αυτό συνεχίστηκε και δημιουργήθηκαν όλα τα αρχετυπικά πρότυπα. Παίρναγαν όμως με τους αιώνες μέσα στο Ασυνείδητό μας σαν έννοιες, διευρύνονταν, εξελίσσονταν, μεταλλάσσονταν και μεις τα γνωρίζαμε με τις νέες μορφές τους, τ’αγαπάγαμε ή τα μισούσαμε, γινόμαστε ένα μαζί τους ή τ’απορρίπταμε, αλλά πάντα τα είχαμε εκεί να μας επηρεάζουν στη γήινη αντιμετώπιση των καταστάσεων της ζωής μας, χωρίς να τα γνωρίζουμε. Βρέθηκε μέσα μας η γνώση του καλού και του κακού, του πολέμου και της ειρήνης, της χαράς και της λύπης, του θανάτου και της ζωής, της μάθησης και της αμάθειας, της αναζήτησης και της αδιαφορίας, της μοναξιάς και της συντροφικότητας. Δε χρειαζόταν να μας εξηγήσει κάποιος τη σημασία αυτών των λέξεων και κυρίως των εννοιών τους. Σε όποια χώρα και με όποια γλώσσα εκφράζονταν ή εκφράζονται, όποιος και να τ’ανέφερε ή τ’αναφέρει από τον πιο ασήμαντο μέχρι τον πιο σημαντικό, όλοι καταλαβαίνουμε τι λέμε, γιατί όλοι έχουμε την ίδια εσωτερική αντιμετώπιση και συνειδητοποίηση αυτών των νοημάτων, αυτών των Αρχετυπικών προτύπων που είναι καταγραμμένα σe κάθε γονότυπο και προβάλλονται σε κάθε φαινοτυπική παρουσίασή του. Κι ήρθε η Αστρολογία και μας τα σκιαγράφησε στην αρχή στο γενέθλιο χάρτη μας, ρίξαμε το λογικό μάτι μας στα Αρχέτυπα, μας τα έκανε συνείδηση και μας είπε:

Να πώς μπορείτε ν’ανθίσετε τα λουλούδια του κήπου σας ή να τα μαράνετε. Γιατί τί αξία έχει η ζωή μας αν δεν ανθίσει, αν δεν δώσει καρπούς, γλυκούς ή πικρούς δεν έχει σημασία, αρκεί να καρπίσει; Μόνον τότε θα πούμε ότι ζήσαμε.

Κι ανακαλύφθηκε το DNA και μας δικαίωσε κι είδαμε καταγραμμένες όλες τις βιωμένες προηγούμενες καταστάσεις των πρόγονών μας στο βιβλίο της κληρονομικότητας, το χρωματισμό τους και την πραγματική μορφή τους, που μου θύμισε αμέσως τη γνωστή μας έκφραση: ΒΑΘΜΙΔΑ ΕΞ-ΕΛΙΞΗΣ. Η απεικόνιση του DNA μοιάζει με σκάλα, βαθμίδα όπως τη λέμε στη γλώσσα μας και έχει σχήμα ελικοειδές. Δεν είχαν δίκιο οι τόσο σοφοί πρόγονοί μας όταν ανέφεραν τη συγκεκριμένη έκφραση;

Ένα απόσπασμα από το βιβλίο τού Καρλ Γκούσταφ Γιουνγκ, “Τέσσερα αρχέτυπα”, δένει απόλυτα με τις απόψεις για τα Αρχετυπικά πρότυπα.

“Το αρχέτυπο δεν είναι τόσο επιστημονικό πρόβλημα, όσο σημαντικό θέμα ψυχικής υγιεινής. Ακόμη και αν δεν είχαμε καμία απόδειξη για την ύπαρξη των αρχέτυπων και όλοι οι “έξυπνοι” του κόσμου κατάφερναν να μας πείσουν ότι είναι αδύνατο να υπάρχει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να τα επινοήσουμε για να μην αφήσουμε τις υψηλότερες και πιο σημαντικές μας αξίες να εξαφανιστούν μέσα στο ασυνείδητο. Γιατί αν αυτές οι αξίες πέσουν στο ασυνείδητο, η στοιχειώδης δύναμη της πρωτότυπης, αρχικής εμπειρίας χάνεται και τη θέση της παίρνει μια προσήλωση στην ιδανική εικόνα.

Και όταν αυτή η εικόνα εκλογικευτεί και “διορθωθεί” αρκετά, θα έχουμε δεθεί με την ανθρώπινη λογική και θα είμαστε καταδικασμένοι να πιστεύουμε αποκλειστικά και μόνο ό,τι είναι λογικό. Αυτό είναι αρετή και πλεονέκτημα από τη μια, από την άλλη όμως είναι περιορισμός και φτώχεια, γιατί μας φέρνει πιο κοντά στο ζοφερό σκοτάδι του δογματισμού και της “διαφώτισης”. Αυτή η Deesse Raison, η θεά της Λογικής, εκπέμπει ένα απατηλό φως που φωτίζει μόνον όσα γνωρίζουμε, απλώνοντας ένα σκοτάδι πάνω σε όλα όσα χρειάζεται να γνωρίσουμε και να συνειδητοποιήσουμε. Όσο πιο ανεξάρτητη προσποιείται πως είναι ή “λογική”, τόσο περισσότερο μετατρέπεται σ’ένα σκέτο διανοουμενισμό που τοποθετεί το δόγμα στη θέση τής πραγματικότητας και μας δείχνει τον άνθρωπο όχι όπως είναι αλλά όπως τον θέλει το δόγμα”.

Συλλογικό ή φυλετικό ασυνείδητο: Το συλλογικό ασυνείδητο είναι η συσσώρευση εντός μας, όλων των αρχετυπικών προτύπων από την ανατολή του κόσμου μας. Όλοι οι λαοί ανεξάρτητα από φιλοσοφία, θρησκεία, κουλτούρα, έχουμε τις ίδιες αρχετυπικές καταγραφές οι οποίες εκδηλώνονται μόνον όταν τις ανακινήσουμε, Τότε αισθανόμαστε να μας κατακλύζουν και να τις κατανοούμε. Όσο , μαλιστα, “σκαλίζουμε” το συλλογικό ασυνείδητο, τόσο περισσότερο κατανοούμε τις έννοιες που κρύβει μέσα του. Η Αστρολογία είναι ένα μονοπάτι, που μας βοηθάει να “συναντήσουμε”, στο διάβα της ζωής μας, τις κρυφές καταγραφές και λειτουργίες του. Οι εξω-Κρόνιοι πλανήτες Ουρανός-Ποσειδώνας και Πλούτωνας είναι πλανήτες καταγραφών γενεών και δομούν κυρίως αυτοί το μέλλον του κόσμου, όπως έχουν δομήσει και το παρελθόν του.

Ατομικό (προσωπικό) ασυνείδητο: Το ατομικό ασυνείδητο αποτελείται από τις εμπειρίες, τα ψυχικά γεγονότα, τις ιδέες και τις βιωματικές καταστάσεις, θετικές ή αρνητικές, τις οποίες έζησε κάποτε το άτομο και στη συνέχεια τις απώθησε στο ασυνείδητο. Οι καταστάσεις αυτές μένουν εκεί, μέχρις ότου το άτομο τις ανακαλέσει στη συνείδησή του και τις επαναλειτουργήσει, αυτόνομες ή συνδυάζοντάς τις με άλλες καινούργιες. Αυτές οι εμπειρίες είναι ζωγραφισμένες στο γενέθλιο ωροσκόπιο και μπορούμε να τις αποκρυπτογραφήσουμε, ακόμη και αν δεν έχουμε εμπρός μας το άτομο - το γενέθλιο χάρτη του οποίου εξετάζουμε..

Συνείδηση: Ο χώρος της συνειδήσεως περιλαμβάνει όλες εκείνες τις καταστάσεις και εμπειρίες οι οποίες είναι διαθέσιμες σε κάθε στιγμή της ζωής μας, σε προσωπικό επίπεδο και στις οποίες έχουμε δυνατότητα επέμβασης και τροποποίησης, με προσπάθεια βέβαια, αλλά πάντοτε με αρκετή επιτυχία όταν γνωρίζουμε πώς ν’αποφύγουμε τα εμπόδια, που στηρίζονται σε δική μας προσωπική συμπεριφορά. Κι αυτό το επιτυγχάνουμε πάλι με τη βοήθεια της Αστρολογίας γιατί μας προσφέρει το “Γνώθι σαυτόν” και μας βοηθάει να λειτουργήσουμε το “Μηδέν άγαν”.

Υποσυνείδητο: Πτυχή της συνειδήσεως, σκοτεινή, η οποία βρίσκεται πιο βαθιά από τη συνείδηση είναι το υποδυνείδητο. Μπορεί να ενεργοποιηθεί κατόπιν υπνώσεως ή σε παθολογικές ψυχικές καταστάσεις. Δεν πρέπει να το συγχέουμε με το ασυνείδητο. Υπάρχουν κι εδώ ζωδιακά σημεία που μας βοηθούν να το συνειδητοποιήσουμε και να μην το αφήσουμε να μας καταβάλει ή να μας επιβληθεί.

Οριοθετήθηκαν οι έννοιες. Υπάρχουν μέσα μας. Εκεί, μπορούμε να τις συναντήσουμε. Είμαστε ελεύθεροι να τις γνωρίσουμε. Εμείς θα τους δώσουμε νόημα. Αρκεί να προσπαθήσουμε να τις προσεγγίσουμε. Κι ένας σίγουρος δρόμος είναι η Αστρολογία.

Στο τέλος του πρώτου μας ταξιδιού, ας εμβαθύνουμε στις επόμενες σκέψεις, που θα’ναι το επόμενό μας ξεκίνημα:

Όπως συνειδητά περιεχόμενα μπορούν να χαθούν στο ασυνείδητο,

έτσι και νέα περιεχόμενα που ποτέ πριν δεν ήταν συνειδητά,

μπορούν ν’ανέβουν από το ασυνείδητο.

Κοντά σε αναμνήσεις από το μακρινό παρελθόν,

μπορούν να προέλθουν από το ασυνείδητο εντελώς νέες σκέψεις

και δημιουργικές ιδέες - σκέψεις που ποτέ δεν ήταν συνειδητές.

Φυτρώνουν από τα σκοτεινά βάθη του πνεύματος, σαν λωτοί

και μας ομορφαίνουν το σύντομο ταξίδι της ζωής μας.

Καρλ Γιουνγκ

Ευγενία Σούρδη – Ζάχαρη