Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Aστερισμός Ιχθύων




  Της φύσης εμείς μικροί, εφήμεροι, θνητοί,του Ήλιου παιδιά, πλασμένα απ’ το κορμί του, στο Φως λουσμένοι, τ’ αστέρια ατενίζουμε.
Των νόμων των άστρων, μαθητές και
δάσκαλοι.
Των αιώνιων, συμπαντικών δρόμων
χαράκτες και οδοιπόροι,
στα Σύμπαντα οδηγούμε την ψυχή μας.
Πατρίδα μας, οι άπειροι συμπαντικοί χώροι.
Η Γη, μικρή φυλακή της ψυχής μας.
Ποινή μας, μια ολιγόχρονη μάθηση,
που σύντομα ίσως τελειώσει,
για να πορευτούμε, επιτέλους, λεύτερα
στις αθέατες, ουράνιες πολιτείες.

                        Αστερισμός Ιχθύων

Ξεκινώντας να παρουσιάσω τον Αστερισμό των Ιχθύων, αστρονομικά, αστρολογικά και μεταφυσικά θεωρώ ότι πρώτα θα πρέπει να παρουσιάσω ένα θέμα που πιθανόν σε κάποιες/ους μας να είναι σχεδόν άγνωστο.
Υπάρχουν δύο αστερισμοί με την ονομασία Ιχθύς και Ιχθύες και βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του ουράνιου θόλου. Ο ένας είναι ο Νότιος Ιχθύς (
Piscis Austrinus

(Συντομογραφικά: PsA), στον οποίο ένας από τους αστέρες  πρώτου μεγέθους είναι ο Fomalhaut (Φομαλώ).
Θεωρείται γεννήτορας του γνωστού ζωδιακού αστερισμού των Ιχθύων και βρίσκεται νότια του Αιγόκερω και του Υδροχόου στην περιοχή τ' ουρανού που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «τα ύδατα» και απεικονίζεται να πίνει ολόκληρο το ρεύμα του ύδατος, το οποίο χύνεται από την υδρία του Υδροχόου.

Ο Ερατοσθένης στους «Καταστερισμούς» του τον αναφέρει με τον εξής τρόπο:

«Ούτος εστιν ο μέγας καλούμενος Ιχθύς, όν και πιείν λέγουσι το ύδωρ της Υδροχόου εκχύσεως. Ιστορείται δε περί τούτου, ως φησι Κτησίας, είναι πρότερον εν λίμνη τινί κατά την Βαμβύκην’ εμπεσούσης δε της Δερκητούς νυχτός, (σώσαι αυτήν) ην οι περί τους τόπους οικούντες Συρίας θεάν ωνόμασαν. Τούτου και τους δύο φασίν ιχθύας εκγόνους είναι, ους πάντας ετίμησαν και εν τοις άστροις έθηκαν. Έχει δ’ αστέρας ιβ΄ων τους επί ρύγχους λαμπρούς γ΄.»(1)

«Αυτός είναι ο μεγάλος, όπως λέγεται Ιχθύς που λένε ότι πίνει το νερό που χύνει ο Υδροχόος. Γι’ αυτόν λένε, όπως αναφέρει ο Κτησίας ότι βρισκόταν προηγουμένως σε κάποια λίμνη της Βαμβύκης. Όταν δε έπεσε μέσα σε αυτήν μια νύχτα η Δερκετώ αυτός την έσωσε. Οι κάτοικοι των τόπων της Συρίας ονόμασαν τη Δερκετώ θεά. Επίσης λένε ότι οι δύο Ιχθύες είναι απόγονοί του.
Όλους αυτούς λοιπόν (τον Ιχθύ και τους δύο Ιχθύες) τους τίμησαν και τους κατέταξαν στ’ άστρα. Έχει δε, ο Ιχθύς, δώδεκα αστέρες από τους οποίους οι τρεις του ρύγχους είναι λαμπροί.»

Ο Άρατος μας αφηγείται στα «Φαινόμενα και Διοσημεία»:

«Νειόθι δ’ Αιγοκερήος υπό πνοιήσι νότοιο Ιχθύς ες Κήτος τετραμμένος αιωρείται οίος από προτέρων, Νότιον δε ε κικλήσκουσιν, άλλοι δε σποράδην υποκείμενοι Υδροχοήι Κήτεος αιθερίοιο και Ιχθύος ηερέθονται μέσσοι νωχελέες και ανώνυμοι ...»

«Κάτω από τον Αιγόκερω μετεωρίζεται σπρωγμένος ενάντια στο Κήτος από τις πνοές του Νότου ο Ιχθύς, ο οποίος από τους προηγούμενους παρατηρείται και Νότιο τον λένε. Άλλα άστρα κάτω από τον Υδροχόο βρίσκονται σκορπισμένα ανάμεσα στο Κήτος το ουράνιο και τον Ιχθύ και είναι στο μέσον βραδυκίνητα και χωρίς όνομα...»

Και ο Μανίλιος: (1.438ff.):

Next swims the Southern Fish, which bears a Name from the South-Wind, and spreads a feeble Flame.
To him the Flouds in spacious windings turn One fountain flows from cold Aquarius' Urn;
And meets the other where they joyn their Streams One Chanel keep, and mix the starry Beams.



«Μετά κολυμπά ο Νότιος Ιχθύς, ο οποίος φέρει όνομα
από το Νότιο άνεμο εκπέμποντας  μιάν εξασθενημένη φλόγα.
 Προς  αυτόν οι εκτεταμένες στροφές των άστρων συντείνουν.
Μία πηγή ρέει από την παγωμένη Υδρία του Υδροχόου
και ενώνει με την άλλη με χαρά τους χείμαρρούς τους.
Ένα κανάλι συντηρείται και ενώνει τα χαμόγελα των αστέρων.

Κατά τον Al Biruni «το όνομα του ζωδίου σε όλες τις γλώσσες σημαίνει μόνον έναν Ιχθύ» είναι δε πιθανόν ότι ο αρχικός αστερισμός αποτελείτο από έναν μόνον Ιχθύ, ο οποίος όπως είδαμε από τον Ερατοσθένη συμβόλιζε τη μεγάλη θεά των Συρίων την Derke ή Derketo.

Αργότερα ονομάστηκε  Dea Syria, δηλαδή Συρία Θεά, Derkis ή Δερκίς. Οι Έλληνες ονόμαζαν αυτή τη θέα, Ατάργατη, με 
πιθανή ετυμολογία της λέξεως Adir = Μεγάλη και Dag = Ιχθύς. Οι Έλληνες συνέχεαν τη θεότητα αυτή με μία άλλη Σύρια θεότητα την Αστάρτη. 

Αλλά καιρός είναι να μιλήσουμε για το Ζωδιακό αστερισμό των Ιχθύων:

«Ουτοί είσι τού μεγάλου Ιχθύος έκγονοι, περί ού την ιστορίαν αποδώσομεν σαφέστερον, όταν επ΄ αυτώ έλθωμεν. Τούτων δε εκάτερος κείται εν εκατέρω μέρει διαλλάσσων’ ο μεν γάρ βόρειος , ο δε νότιος καλείται. Έχουσι δε σύνδεσμον εκ του εμπροσθίου ποδός του Κριού. Έχει δε αστέρας ο μεν βόρειος, ιβ΄ ο δε νότιος, ιε΄ το δε λίνον αυτών, ώ συνέχονται, έχει αστέρας, επί του βορείου γ΄ επί του νοτίου γ΄ πρός ανατολάς γ επί του συνδέσμου γ΄ οι πάντες των ιχθύων και του συνδέσμου, αστέρες λθ΄.»

«Αυτοί είναι οι γόνοι του μεγάλου Ιχθύος, του οποίου την ιστορία θα εκθέσουμε σαφέστερα όταν θα μιλήσουμε γι’ αυτόν. Ο καθένας από αυτούς βρίσκεται σε διαφορετικό μέρος. Και ο μεν ονομάζεται Βόρειος, ο δε Νότιος. Έχουν δε σύνδεσμο που περνά από το μπροστινό πόδι του Κριού. Ο μεν Βόρειος έχει δώδεκα αστέρες, ο δε Νότιος δεκαπέντε. Το σκοινί το οποίο τους συνδέει έχει βόρεια τρεις αστέρες και νότια άλλους τρεις. Όλοι οι αστέρες και των δύο Ιχθύων και του συνδέσμου είναι 39.»
Ιχθύες και ουρά του Νότιου Ιχθύος


Ο αστερισμός των Ιχθύων δεν είναι εκ πρώτης όψεως ευδιάκριτος. Ανιχνεύεται από τους αστερισμούς του Πηγάσου, της Ανδρομέδας και του Κριού.


Αποτελείται από δύο Ιχθύες οι οποίοι σε παλαιότερη εποχή ήταν κοντά.
Ο ευρισκόμενος βορειοανατολικά βρίσκεται νότια της Ανδρομέδας ενώ ο ευρισκόμενος νοτιοδυτικά βρίσκεται ανατολικά του Υδροχόου.

Μέσα στον αστερισμό των Ιχθύων βρίσκεται ήδη λόγω του φαινομένου της μεταπτώσεως των ισημεριών, το εαρινό ισημερινό σημείο του οποίου οι δύο ουρανογραφικές συντεταγμένες, δηλαδή η ορθή αναφορά και η απόκλιση είναι ίσες με το μηδέν.
Το εν λόγω σημείο βρισκόταν άλλοτε στον αστερισμό του Κριού, γι’  αυτό ο συγκεκριμένος αστερισμός ήταν επικεφαλής των δέδεκα αστερισμών του ζωδιακού κύκλου.
Σήμερα ο αστερισμός των Ιχθύων επειδή περιέχει το εαρινό ισημερινό σημείο ονομάζεται «Τ
he Leaders of the Celestial Host».
Κατά την
Miss Clerke (1) η δίδυμη μορφή του αστερισμού υπενθυμίζει τον εμβόλιμο μήνα τον οποίον τοποθετούσαν οι Βαβυλώνιοι στο τέλος  κάθε έκτου έτους, το οποίο αποτελείτο από 360 ημέρες. 
Ο
Sayce (2) παραδεχόμενος τη γνώμη αυτή, μεταφράζει την αρχαία ονομασία του αστερισμού «Οι Ιχθύες του Hea ή Ia».
Επίσης σε ευρήματα στον Ευφράτη ο αστερισμός αναφέρεται με το όνομα
Nuni, δηλαδή Ιχθύες, του οποίου συνώνυμο είναι το Zib της Ελληνο – Βαβυλωνιακής  αστρονομίας.
Το τελευταίο αυτό όνομα σημαίνει «Σύνορο» και είναι δηλωτικό τού ότι ο αστερισμός των Ιχθύων βρίσκεται στο τέλος του ζωδιακού κύκλου.
Με άλλη ονομασία ο αστερισμός ονομάζεται «Ύδωρ» από τον Άρατο, όπως ονόμαζε όλην αυτήν την περιοχή του ουρανού.
Παρόμοια είναι η έννοια της λέξεως Atl των Αζτέκων.
Κατά την αρχαία αστρολογία ο αστερισμός  τελούσε υπό την προστασία του Ποσειδώνος, θεού των θαλασσών, γι’  αυτό και ονομάζεται από το Μανίλιο «Νeptuni Sidus» δηλαδή «άστρο του Ποσειδώνος», κυβερνούσε δε τον Τίγρη, τον Ευφράτη, την Ερυθρά Θάλασσα και την Παρθία και αργότερα διετέλεσε υπό την κηδεμονία του Διός για να επανέλθει μετά την ανακάλυψη του πλανήτη Ποσειδώνος,  στις 23 Σεπτεμβρίου 1846  πάλι στην Κυβέρνησή του.
Εντός του αστερισμού των Ιχθύων συνέβησαν οι τρεις Σύνοδοι των πλανητών Διός και Κρόνου κατά το έτος 747 από κτίσεως Ρώμης κατά το οποίο υπεστηρίζετο ότι γεννήθηκε ο Χριστός.
Τα φαινόμενα αυτά παρουσιάζουν καταπληκτική ομοιότητα με τις λεπτομέρειες της διηγήσεως από τον Απόστολο Ματθαίο για τον Αστέρα της Βηθλεέμ η οποία, όμως, από πολλούς ερευνητές έχει καταρριφθεί.
Παρόμοια Σύνοδος του Διός και του Κρόνου στους οποίους προστέθηκε και η Αφροδίτη συνέβη το Φεβρουάριο του1881.
Ο Avienus καλεί τον αστερισμό Bombycil Hierapolitani, δηλαδή Χιονοσκεπείς Ιεραπολίτες.
Ο
Grodius διορθώνοντας τη λέξη καλεί τους Ιχθύες Bampycii δεχόμενος ότι η Δερκετώ λατρευόταν στην Βαμβύκη δηλαδή στη Mabog της Μεσοποταμίας, την Ιεράπολη στα σύνορα της Συρίας.  Από αυτήν την περιοχή ο αστερισμός ονομάστηκε, επίσης και Dii Syrii, οι Θείοι Σύριοι.
Κατά την Ελληνική Μυθολογία η Αφροδίτη και ο γυιος της ο Έρως απολάμβαναν τις καλλονές της φύσεως στην όχθη του Ευφράτη ποταμού όταν δέχτηκαν την επίθεση του Τυφώνος.


Έντρομη η θεά και ο γυιος της μεταμορφώθηκαν σε Ιχθύες κι έπεσαν στο ποτάμι. Οι δύο αυτοί Ιχθύες μεταφέρθηκαν στον ουρανό από το Δία, ο οποίος τους τοποθέτησε στο Ζωδιακό κύκλο, σαν αστερισμό.
Κατά μίαν άλλη εκδοχή ο αστερισμός παριστά τους δύο Ιχθύες οι οποίοι πήραν στη ράχη τους την Αφροδίτη και το γυιο της για να τους σώσουν από τον Τυφώνα.
Από το μύθο αυτό οι κλασσικοί Λατίνοι συγγραφείς ονόμασαν τον αστερισμό
Venus et Cupido, δηλαδή Αφροδίτη και Έρωτα. Επίσης ο αστερισμός φέρεται και ως  Urania, Ουρανία.




Το γλυφικό των Ιχθύων περιλαμβάνει δύο Σελήνες οι οποίες φανερώνουν η μία το παρελθόν και η άλλη το μέλλον κι ενώνονται με το μεσαίο δεσμό ο οποίος τις βοηθάει να συνδέσουν τ’ αρχεία τους. Γι’ αυτό όσα άτομα ανήκουν στο ζώδιο των Ιχθύων είναι έντονα διαισθητικά και μπορούν να βρεθούν στο παρελθόν και στο μέλλον.

Πλανήτες που εξουσιάζουν του Ιχθύες:

Εξωτερικός Κυβερνήτης των Ιχθύων είναι ο Ποσειδών.

Εσωτερικός Κυβερνήτης είναι ο Δίας και

Ιεραρχικός ο Πλούτων.

Εξάρση έχουν οι: Πλούτων, Δίας και Αφροδίτη.

Σε Αδυναμία και Πτώση βρίσκεται ο Ερμής.

Μετά τον Αιγόκερω που εξουσιάζει τη σωματική μας δομή και όλο το ορμονολογικό μας σύστημα, όπως είδαμε στο 2ο Ενεργειακό κέντρο, το Ευόλβιον, ανερχόμεθα στο ζώδιο του Υδροχόου το οποίο εξουσιάζει τα Ηλεκτρομαγνητικά μας ρευστά και στη συνέχεια φτάνουμε στο ζώδιο της θεώσεως των ενεργειών μας και της κρίσεως της ψυχής μας που είναι οι Ιχθύες.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ιχθύες έχουν τόσους εξουσιαστές.
Στο συγκεκριμένο άρθρο δεν θα κάνω πλήρη ανάλυση των εξουσιαστών. 
Σ'  επόμενα άρθρα σχετικά με τους πλανήτες θα προβώ σε λεπτομερή ανάλυση.
Η Αφροδίτη στο ζώδιο των Ιχθύων έχει να κάνει με το τελετουργικό κάθε θρησκείας. Ανάβουμε καντήλι, κερί, απαγγέλουμε ύμνους, παρακολουθούμε λειτουργίες κ.ά.
Ο Δίας αναλαμβάνει ν’  αποσαφηνίσει γιατί γίνονται όλα αυτά, σε  φιλοσοφικό επίπεδο.
Ο Ποσειδών έχει να κάνει με το (+) του Πνευματικού κόσμου, τον οποίο έχουμε τη δυνατότητα να  προσεγγίσουμε με τα διάφορα τελετουργικά και ο Πλούτων με το Πνευματικό (-). Εδώ δεν υπάρχει στον Ποσειδώνα και στον Πλούτωνα η γήινη απεικόνιση του καλού και του κακού, αλλά οι ενέργειές τους έχουν να κάνουν με το Συμπαντικό (+) και (-) που δημιουργεί την αρμονία.
Άλλωστε οι αντιστοιχίες τους υπάρχουν και στη Μυθολογία μας στην οποία ο Ποσειδών είχε αναλάβει την κυριαρχία της θάλασσας, ο Δίας όλου του κόσμου και ο Πλούτων την κυβέρνηση του Άδη.
Αυτή ακριβώς η εννοιολογική απεικόνιση παρουσιάζεται και στο ζώδιο των Ιχθύων.
Εδώ, μάλιστα, η Αφροδίτη παίρνει την Ουράνια μορφή της γι’  αυτό πιθανόν μερικοί αστρονόμοι έδιναν και στον αστερισμό των Ιχθύων την ονομασία Ουρανία, όπως διαβάσαμε.
Και πάλι επαναλαμβάνω ότι οι αντίστοιχες έννοιες θ’  αναλυθούν πλήρως στην εξέταση των πλανητών.
Στη συνέχεια θα εξετάσουμε τους κύριους απλανείς που βρίσκονται στο ζώδιο των Ιχθύων

Φομαλώ (Fomalhaut) 3ο09΄ Ιχθύων (Άλφα Νοτίου Ιχθύος  Α΄  μεγέθους)

Ο αστέρας αυτός είναι ο λαμπρότερος όλων των αστέρων του Νότιου Ιχθύος. Στ’ αραβικά ονομάζεται Fomalhaut από το αραβικό Fum al Hut, που σημαίνει ‘‘το στόμα του Ιχθύος’’. Υπό των αρχαίων όμως Αράβων ονομαζόταν Αl Difdi al Awwal, δηλαδή «ο πρώτος βάτραχος» και στη θέση του στη Βοργιανή σφαίρα υπάρχει η λέξη Thamil, που σημαίνει «στρουθοκάμηλος», άλλη ονομασία του αστέρος.
Ο Άρατος τον περιγράφει σαν «μέγαν και λαμπρόν προ αμφοτέρων των ποδών του Χύτου (Υδροχόου)» καθορίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη θέση του η οποία αναφέρεται έτσι και στους σημερινούς χάρτες.
Ο
Flammarion γράφει ότι στην Περσία ο Φομαλώ λεγόταν Hastorang το 3000 π.Χ. όταν βρισκόταν κοντά στο χειμερινό ηλιοστάσιο και ήταν βασιλικός αστέρας, ένας από τους  τέσσερις φύλακες του ουρανού, τους φρουρούς οι οποίοι επαγρυπνούσαν για τους άλλους αστέρες , το δε 500 π.Χ. αποτελούσε αντικείμενο λατρείας κατά την εώα επιτολή του στο ναό της Δήμητρος στην Ελευσίνα, επί πλέον δε ότι αστρολογικά προοιώνιζε δύναμη, ευτυχία και δόξα.                                                 
Συνδυάζει τις ιδιότητες του Άρη και της Αφροδίτης, με μια επιρροή από τον Ποσειδώνα.
Σύμφωνα με την παράδοση, η δράση αυτού του αστέρα είναι ευμετάβλητη: διακυμαίνεται από πολύ ευνοϊκή μέχρι πολύ άσχημη, που θα εξαρτηθεί από τη γενική κοσμική δομή.
Θεωρείται όμως ότι η ευνοϊκή επιρροή υπερτερεί, αν υπάρχει σύνοδος με τον Ερμή, επειδή αυτή η όψη παρακινεί στην ανάπτυξη των διανοητικών ικανοτήτων και υπόσχεται επιτυχίες στη λογοτεχνική κι επιστημονική δραστηριότητα.
Στον Ωροσκόπο και κάτω από ευνοϊκές όψεις συμβάλει στην απόκτηση αιώνιας δόξας και φήμης.
Σε ένωση με την Αφροδίτη δίνει πρόοδο στον τομέα της τέχνης. Γενικά, η επιρροή του αστέρα γίνεται πιο φανερή όταν ενώνεται με τα Φώτα.
 Ανατέλλει ή μεσουρανεί δίνει μεγάλης διάρκειας υψηλές τιμές.
Σε αρνητικές όψεις των πλανητών, στα κοσμογράμματα, με τους οποίους κάνει σύνοδο έχει τις εξής ερμηνείες:
Με Ήλιο: Εύκολο επηρεασμό από νομικές εταιρείες, κέρδη μέσω κληρονομιάς, αλλά όχι για καλό, προβλήματα εάν διαπραχθεί έγκλημα, κίνδυνο από ανταγωνισμούς.
Με Σελήνη: Μυστικές εργασίες προκαλούν προβλήματα κι εχθρότητα, αλλά έρχονται κέρδη ύστερα από τις δυσκολίες.
Με Ερμή: Πολλές απώλειες και απογοητεύσεις, ατυχία στην εργασία, καλλίτερα υπηρέτης παρά αφεντικό, μυστική αλληλογραφία, ανησυχία μέσω συκοφαντίας, φυλάκιση ή δυσφήμιση, προβλήματα με την οικογένεια, αρρώστιες Κρόνιας φύσεως.
Με Αφροδίτη: Μυστική και παθιασμένη αγάπη, μερικοί περιορισμοί στη ζωή, απογοητεύσεις, εύκολος επηρεασμός.
Με Άρη: Κακοβουλία, πάθη, εκδίκηση, πολλοί κρυφοί εχθροί, ευπάθεια σε δυσμένειες και καταστροφές.
Με Δία: Συμπάθεια, φιλανθρωπία, τιμές στην εκκλησία, μυστικές εταιρείες, πολλά ταξίδια.
Με Κρόνο: Ατυχήματα, ασθένειες που προσβάλλουν τους πνεύμονες, απώλειες μέσω εχθρών, φίλοι, συντροφιές και εταιρείες, λαθεμένες κατηγορίες, σχέσεις που εμπλέκονται με το τέλος της ζωής, ξαφνικός θάνατος και οικογενειακές απάτες.
Με Ουρανό: Αστάθεια, σπατάλη ταλέντων, μη πρακτικές ιδέες, απώλεια φίλων, εθισμός σε ναρκωτικά ή τοξικές ουσίες, ουτοπία, χτυπημένος σύντροφος, κακοτυχία σε συνεργάτες, μοιραία βλάβη από ηλεκτρισμό, έκρηξη ή ατύχημα.
Με Ποσειδώνα: Κοφτερός, στριμμένος, αυτοαναζήτηση, ανάλυση, ικανότητα ντετέκτιβ, πολλοί κρυφοί εχθροί σχετιζόμενοι με μυστικές ή κυβερνητικές υποθέσεις, απόκρυφα ενδιαφέροντα, ανειλικρίνεια, ισχυροί φίλοι, σχέσεις με ένατο και δωδέκατο οίκο, κερδοσκοπία, χηρεία, πολλές διαφυγές, βίαιος θάνατος μέσω κρυφών εχθρών.

Ντενέμπ (Deneb) 4ο46΄ Ιχθύων (Άλφα Κύκνου)

Πρόκειται για μεγάλο αστέρα και είναι γνωστός με το αραβικό όνομα Deneb από το Al Dhanab al Dajajah – ‘‘ουρά του κύκνου’’. Η δράση της Η

Στους Αλφονσίους πίνακες συναντάται με το όνομα Arided.

Ο Deneb είναι ο λαμπρότερος αστέρας του Κύκνου και μαζί με το Βέγα και τον Αλτάιρ σχηματίζει το περίφημο Θερινό Τρίγωνο.

Η κίνησή του είναι τόσο μικρή που μπορεί να χαρακτηρισθεί, ανεπιφύλακτα, απλανής.
Μαζί με τον γ Κύκνου περικλείονται από εκτεταμένη νεφέλη.
Η δράση του αντιστοιχεί στο συνδυασμό της ενέργειας του Ερμή και της Αφροδίτης, η οποία θεωρείται ‘‘ευνοϊκή’’ καλλιτεχνική κι επιστημονική δραστηριότητα και δη, κερδοφόρος. Προς επιβεβαίωση των ανωτέρω, προστρέχουμε στους χάρτες διάσημων ηθοποιών, ζωγράφων, συγγραφέων κλπ., οι οποίοι μέσω της ενασχόλησής τους με την τέχνη απεκόμισαν σημαντικά κέρδη.
Μεγάλη επιτυχία, σε διαφορετικό όμως τομέα, είχε ο Ερρίκος Σλήμαν.
Παρά τις δυσκολίες που αρχικά αντιμετώπισε, σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε πετυχημένος έμπορος, και ως αρχαιολόγος απέκτησε δόξα μετά τις ανασκαφές στη θρυλική Τροία. Στο κοσμόγραμμά του η Αφροδίτη ήταν σε σύνοδο με τον Ντενέμπ.
Ο Λεονάρδο Ντα Βίντσι είχε, επίσης, τον Ντένεμπ σε σύνοδο με τη Σελήνη.


Αχερνάρ
(Achernar
) 14ο35΄  Ιχθύων (Άλφα Ηριδανού  Α΄ μεγέθους)

Καλείται Achernar από το αραβικό Al Ahir al Nahr που σημαίνει ‘‘Άκρη (τέρμα) του ποταμού Ηριδανού’’ όπου βρίσκεται και σήμερα σε απόσταση 32ο μοιρών από το νότιο πόλο.
Αν και δεν είναι ορατός από την Ιταλία αποτελεί έναν από τους Tre Facelle του Δάντη.
Για τον Πτολεμαίο, μερικοί ισχυρίζονται ότι δεν τον αναφέρει, αν και θα μπορούσε να τον δει από την Αλεξάνδρεια γι’ αυτό πολλοί υποστηρίζουν ότι οι πίνακές του στηρίζονται στον Ίππαρχο ο οποίος δεν θα μπορούσε να τον δει από τη Ρόδο.
Όμως, αντίθετα με αυτήν την άποψη, αναφέρει στις σημειώσεις του για τ’ άστρα του Ηριδανού: «Το τελευταίο φωτεινό άστρο» είναι της ίδιας επιρροής με το Δία. Συμβολίζεται σαν το Χερουβείμ με το σπαθί και δίνει επιτυχία στις δημόσιες σχέσεις, οφέλη και θρησκευτικότητα. 
Έχει το χαρακτήρα του Δία, αλλά με μια πρόσμιξη των ενεργειών του Άρη και του Ουρανού.
Εάν σχηματίζει  ευνοϊκές όψεις στο χάρτη, υπόσχεται ευτυχία κι επιτυχία, κάνει το άτομο ηθικό και θεοσεβούμενο, με αφοσίωση σε συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα, ενώ προικίζει το νου με φιλοσοφική δομή.
Παραδοσιακά θεωρείται ότι ο Αχερνάρ προστατεύει τους εκκλησιαστικούς ιεράρχες και δίνει υψηλό ιερατικό αξίωμα, ιδιαίτερα όταν ενώνεται με το Δία.
Όταν γεννήθηκε η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, ιδρύτρια του θεοσοφικού κινήματος, ο Αχερνάρ, πιθανώς, είχε ένωση με το Μεσουράνημα και συγχρόνως βρισκόταν στον ‘‘άξονα επιτυχίας’’ Δία / Πλούτωνα  (στο χάρτη αναφέρεται το λεπτό της γέννησης και γι’  αυτό υποθέτουμε ότι η ώρα γέννησης ήταν διορθωμένη).
Στο ‘‘βασιλιά’’ των ποιητών Ι. Β. Γκαίτε, η γενέθλια Σελήνη ήταν σε σύνοδο με τον αστέρα.
Στον Αλβέρτο Αϊνστάιν υπήρχε ένωση του αστέρα με το Μεσουράνημα.


Μαρκάμπ  (Marcab)  22ο49΄  Ιχθύων ( Άλφα Πήγασου  Β΄ μεγέθους)


Έχει λευκό χρώμα και στ’ αραβικά σημαίνει ‘‘εφίππιον του Πήγασου’’.
Έχει το χαρακτήρα του Ερμή και του Άρη. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο αστέρας αυτός είναι σε σύνοδο με τον Άρη, τον Ουρανό ή τον Κρόνο δείχνει κίνδυνο από φωτιά, όπλα ή εκρήξεις.
Σε ένωση με τους ευεργέτες πλανήτες δίνει ζωηρό μυαλό, εξυπνάδα, διανοητική ενέργεια και προπαγανδιστική δραστηριότητα, ιδιαίτερα, όταν υπάρχουν και άλλες αντίστοιχες όψεις.
Σε δυσμενείς όψεις με τους πλανήτες εάν μεσουρανεί, φανερώνει δυσμένεια, καταστροφή και συχνά βίαιο θάνατο.
Με Ήλιο: Ενεργητικότητα, ατυχία, μη μόνιμες πολεμικές τιμές, απογοητευτικές φιλοδοξίες, ατυχήματα, ασθένειες.
Με Σελήνη: Βλάβες από εχθρούς, κακοτυχία για κέρδος και οικιακά θέματα, καλή υγεία αλλά πολλά ατυχήματα. Εάν μια άσχημη όψη υπάρχει με την Cingula του Ωρίωνος, θάνατος από ανθρώπινα χέρια.
Με Ερμή: Καλό νου, βιασύνη, γρήγορο λόγο, διπλωματικότητα, ικανό συγγραφέα, κριτική, φίλοι γίνονται εχθροί, ατυχία στο κέρδος.
Με Άρη: Διαμάχες, βία, πολλές δυσκολίες και απώλειες μέσω ερμιακών σχέσεων.
Με Δία: Προβλήματα και απώλειες μέσω νομικών θεμάτων, κίνδυνος δικαστικής υπόθεσης, εξορίας και διωγμού.
Με Κρόνο: Άτομο γεννημένο φτωχό, φυλακή και άσυλο, εγκατάλειψη, σκληρή ζωή, απέχθεια για οικιακά θέματα, θάνατο με φτώχεια.
Με Ουρανό: Κακές συνήθειες, διανοητικές διαταραχές, εξυπνάδα, αναζήτηση, άκαρπες προσπάθειες, παράξενη ζωή, πρόβλημα με γονιό αντίθετου φύλου, ατυχήματα.
Με Ποσειδώνα: Ανισορροπία ή ανώμαλο πνεύμα, πολλές απογοητεύσεις, συναισθηματικότητα, ρομαντισμό, κακόγουστο περιβάλλον, μυστικούς εχθρούς, οικιακή δυσαρμονία, πολλά ατυχήματα, πιθανό θάνατο σε νεαρή ηλικία.
Στον καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ, ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα βρισκόταν στην εξουσία, ο αστέρας ήταν σε σύνοδο με τον Άρη, σε τετράγωνο με το Μεσουράνημα και στο μεσοδιάστημα Ερμή / Δία και Σελήνης / Πλούτωνα. Στο σύνολό τους αυτοί οι παράγοντες δείχνουν πετυχημένη κρατική δραστηριότητα.
Ο Άκσελ Μπρόστρεμ, ο σουηδός Ωνάσης, είχε το Δία σε σύνοδο με τον Μαρκάμπ, στο μεσοδιάστημα Ήλιου / Άρη.

Σχεάτ  (Sheat)  28ο43΄  Ιχθύων (Βήτα Πήγασου   Β΄ μεγέθους)

Έχει χρώμα βαθύ κίτρινο και θεωρείται σαν ανώμαλος, μεταβλητός αστέρας. Φέρεται υπό το όνομα Sheat από τον Τύχωνα.
Στους άραβες αστρονόμους ήταν γνωστός με τ’ όνομα Mankib al Faras που σημαίνει
‘‘ώμος του Πήγασου’’. Με τ’ όνομα αυτό αναφέρεται και από τον Ulug Beg.

Επίσης, αναφέρεται και μερικές φορές ως Menkib.
Το μεγάλο τετράπλευρο του Πηγάσου του οποίου ο βήτα Πηγάσου αποτελεί μία κορυφή σχημάτιζε τον διπλό αστερισμό (τον 24ο και 25ο  nakshatras) ονόματι  Purva, δηλαδή «ηγούμενο» και Uttara δηλαδή «επόμενο».


Οι δύο αυτοί nakshatras εκπροσωπούν τον Aja Ekapat, το «Μονόποδα Τράγο» και τον Ahi Budhya τον « Εισχωρούντα όφι», δύο μυθικά πρόσωπα σκοτεινής σημασίας από το Πάνθεον του Vedic.
Είναι αστέρας με έκδηλη την επιρροή του Κρόνου.
Σε ένωση με τους κακεργέτες πλανήτες, ενδέχεται να προμηνύει κίνδυνο θανάτου μέσω καταστροφών (πλημμύρες, ναυάγια, δυστυχήματα) ή αυτοκτονίας. 
Στους κοσμικούς (mundane) χάρτες αν ο transit Asc ή το MC διέρχονται από τη θέση του αστέρα, ενδέχεται να συμβούν ατυχήματα και καταστροφές.

Με Ήλιο: Απώθηση στην επιτυχία, κίνδυνο από νερό.
Με Σελήνη: Ανησυχία, απώλεια και κέρδη φίλων μέσω κριτικής, κίνδυνο από νερό.
Με Ερμή: Πολλά ατυχήματα, πολλούς εχθρούς, πρόβλημα μέσω συγγραφής, ατυχία στην υγεία και στις οικιακές σχέσεις.
Με Αφροδίτη: Δυστυχία από προσωπικές ενέργειες, κίνδυνο φυλάκισης.
Με Άρη: Πολλά ατυχήματα, ατυχία στο κέρδος, ασθένεια στον ίδιο και σε συγγενείς.
Με Δία: Πολλά ταξίδια, απώλειες μέσω νόμου, κίνδυνο φυλάκισης.
Με Κρόνο: Κίνδυνο θανάτου στη νηπιακή ηλικία, κακοτυχία στο κέρδος και στη διασκέδαση, οικιακό πρόβλημα, κρυώματα και φθίση, θάνατο από πνιγμό ή ατύχημα.
Με Ουρανό: Απάτη, δισταγμό, ψυχισμό, αξιοπιστία, ατυχία στο κέρδος, ανάμειξη σε δυσκολίες που οφείλονται σε προσωπικές πράξεις, πολλά ατυχήματα και πιθανό θάνατο από πνιγμό ιδιαίτερα εάν είναι στον πρώτο, έκτο, όγδοο και δέκατο οίκο.
Με Ποσειδώνα: Καταξίωση μετά από εφεύρεση, 
παράξενες οικιακές καταστάσεις, πολλά ατυχήματα, κίνδυνο πνιγμού.
Από την άλλη πλευρά, από τον Σχεάτ προέρχονται και θετικές δονήσεις, τις οποίες μπορούν ν' αντιληφθούν μονάχα όσοι έχουν υψηλό πνευματικό και δημιουργικό δυναμικό, όπως ο Γκαίτε και ο Νίτσε.
Και στους δύο ο Δίας ήταν σε σύνοδο με αυτόν τον αστέρα.
Στους χάρτες του γάλλου ποιητή και συγγραφέα Βίκτορα Ουγκώ και του ανθρωποσοφιστή Ρούντολφ Στάινερ βλέπουμε τον Σχεάτ σε σύνοδο με τον Ερμή.
Στον κατασκευαστή του πυραυλικού κινητήρα και προπαγανδιστή της ιδέας της κατάκτησης του διαστήματος Μάκς Βαλιέ, ο Σχεάτ ήταν σε ένωση με το MC και σε τετράγωνο με το Δία.

Βιβλιογραφία

(1) Καταστερισμοί του Ερατοσθένους - Ευάγγελου Σπανδάγου - Εκδόσεις Αίθρα

(2) Τα  «Φαινόμενα και Διοσημεία» του Αράτου του Σολέως - Ευαγγέλου Σπανδάγου - Εκδόσεις Αίθρα

(3) Η Μυθολογία, η Ονοματολογία και τα αξιοπαρατήρητα των αστερισμών - Σταύρου Μ. Πλακίδου - Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων - Αθήναι 1992

(4) «Σταθεροί Αστέρες» - Καραμηνάς Περικλής - Εκδόσεις Ηλίανθος

Παραπομπές
(1) Μiss Clerke
Αστρονόμος, γεννημένη στο Skibbereen, County Cork της Ιρλανδίας στις 10 Φεβρουαρίου 1842. Πέθανε στο Λονδίνο στις 20 Ιανουαρίου 1907. Από μικρή έδειξε ένα αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για την αστρονομία και πριν τα δεκαπέντε της χρόνια είχε αρχίσει να γράφει γι'  αυτήν την επιστήμη. Υπήρξε πολυγραφότατη. Το 1903 εξελέγη μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Κοινότητας.
Όλες οι μελέτες της εκδόθηκαν στο Λονδίνο.


(2) Sayce Archibald
Ο Sayce Archibald γεννήθηκε στο Shirehampton του Μπρίστολ. Ήταν ασθενικός αλλά στα δέκα του χρόνια είχε διαβάσει Όμηρο. Φοίτησε στο Βασιλικό Κολλέγιο της Οξφόρδης, όπου έγινε υπότροφος το 1869.

Το 1874 δημοσίευσε το βιβλίο του με τίτλο:
"The Astronomy and Astrology of the Babylonians" in Transactions of the Society of Biblical Archaeology vol. 3, part 1), το οποίο ήταν το πρώτο εγχειρίδιο που αναγνώριζε και μετέφραζε αστρονομικά τη σφηνοειδή γραφή.

.














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου