Αμεμφές (3ο ενεργειακό κέντρο)

                          

 Κλῦθί μου, Ἑρμεία, Διὸς ἄγγελε, Μαιάδος υἱέ, παγκρατὲς ἦτορ ἔχων, ἐναγώνιε, κοίρανε θνητῶν, εὔφρων, ποικιλόβουλε, διάκτορε ἀργειφόντα, πτηνοπέδιλε, φίλανδρε, λόγου θνητοῖσι προφῆτα, γυμνάσιν ὃς χαίρεις δολίαις τ᾽ ἀπάταις, † τροφιοῦχε, ἑρμηνεῦ πάντων, κερδέμπορε, λυσιμέριμνε, ὃς χείρεσσιν ἔχεις εἰρήνης ὅπλον ἀμεμφές, Κωρυκιῶτα, μάκαρ, ἐριούνιε, ποικιλόμυθε, ἐργασίαις ἐπαρωγέ, φίλε θνητοῖς ἐν ἀνάγκαις, γλώσσης δεινὸν ὅπλον τὸ σεβάσμιον ἀνθρώποισι· κλῦθί μου εὐχομένου, βιότου τέλος ἐσθλὸν ὀπάζων ἐργασίαισι, λόγου χάρισιν καὶ μνημοσύνηισιν.

Άκουσέ με, Ερμή, συ ο αγγελιαφόρος του Διός, ο υιός της Μαίας, που έχεις πανίσχυρη καρδιά και είσαι μέσα στους αγώνες, αρχηγέ των ανθρώπων, ευχάριστε, που έχεις ποικίλες σκέψεις (είσαι πολυμήχανος), οδηγέ, φονέα του Άργου που έχεις πτερωτά πέδιλα και είσαι φίλος των ανδρών και προφήτης του λόγου στους ανθρώπους, συ χαίρεσαι με τα γυμνάσια και με τις δόλιες απάτες και κρατείς στα χέρια σου φίδι, είσαι εξηγητής των πάντων, προστάτης του εμπορικού κέρδους και μας απαλλάσσεις από τις μέριμνες συ έχεις στα χέρια σου το άψογο όπλο της ειρήνης, ώ Κηρυκιώτα, (που φέρεις το κηρύκειον), μακάριε, που παρέχεις μεγάλες ωφέλειες, που λες ποικίλα λόγια, βοηθέ στις εργασίες, φίλε των θνητών στις ανάγκες τους που έχεις το φοβερό όπλο της γλώσσας, το σεβαστό στους ανθρώπους άκουσε την προσευχή μου, και δώσε καλόν τέλος του βίου με τις εργασίες, τις χαρές του λόγου και με τις μνημοσύνες (τις ενθύμησες).

 Ας πάρουμε, μαζί μας, στο καινούργιο ταξίδι προς το επόμενο ενεργειακό κέντρο, εκτός από τον Ερμή, που θα τον συναντήσουμε στη συνέχεια, και

τον Ουρανό, ο οποίος είναι ο «διαβιβαστής» με τις νευρικές ίνες του, των ορμονών, οι οποίες αρχίζουν την καθοδική τους πορεία προς τους υπόλοιπους, ενδοκρινείς αδένες του σώματός μας, μέσω του Υποθαλάμου.

Για να ενώσουμε το 3ο ενεργειακό κέντρο, που αντιπροσωπεύεται από το θυρεοειδή, ας ξαναθυμηθούμε τη βαθμολόγηση του Ουρανού, σαν 2 και σαν ενδοκρινή αδένα, Υπόφυση (Νευροϋπόφυση) και ας ακολουθήσουμε, για άλλη μια φορά, τις ωραίες περιγραφές αυτής της πορείας, από τον Κρατύλο του Πλάτωνος.

«Τούτος (ο Κρόνος), όπως λένε είναι γιος του Ουρανού. Και σωστά αυτό που βλέπουμε προς τα επάνω λέγεται «ουρανία», «ορώσα τα άνω…»

Βαθμολογώ τον Ουρανό, όπως τον αναφέρει ο Σωκράτης, σαν:

Ορώσα τα άνω = 70+100+800+200+1+300+1+1+50+800 =2323=10= 1

και σαν

Ουρανία: 70+400+100+1+50+10+1=632=6+3+2=11=1+1=2

Ας δούμε τώρα την αριθμητική σύνδεση του Ουρανού – Νευροϋπόφυση με το θυρεοειδή, ενδοκρινή αδένα, σαν Ερμή, Θεό των μυστηρίων και Πάνα, πάλι, από τον Κρατύλο του Πλάτωνος.

 Ερμογένης: Φαίνεται πως σχετίζεται με το Λόγο το όνομα Ερμής επειδή και ερμηνέας είναι και αγγελιαφόρος και κλέφτης και δόλιος στα λόγια και αγοραίος και όλη η δραστηριότητά του έχει σχέση με τη Δύναμη του Λόγου. Όπως, μάλιστα, λέγαμε πριν, το «είρειν» δηλώνει χρήση λόγου, ενώ το «εμήσατο» που και ο Όμηρος αναφέρει σε πολλά σημεία, σημαίνει «μηχανεύομαι». Από τα δύο τούτα, από το Λόγο και τα τεχνάσματα σχετικά με την ομιλία – ο Λόγος, βέβαια, είναι το «είρειν» είναι σα να μας επιβάλλει το Θεό αυτός ο νομοθέτης λέγοντας: «Άνθρωποι εκείνον, που το Λόγο μηχανεύτηκε δίκαια θα τον λέγαμε «ειρέμη». Εμείς, τώρα, κατά την κρίση μας εξωραΐζουμε το όνομα και λέμε «Ερμής». Επίσης, η Ίρις φαίνεται ότι ονομάζεται έτσι από το «είρειν» καθώς ήταν αγγελιαφόρος.

Σωκράτης: Ο Λόγος σημαίνει το Παν και το ανακυκλώνει και συνεχώς το περιστρέφει και τούτο έχει δύο όψεις την αληθή και την ψευδή. Λοιπόν, η αλήθεια εκείνου είναι λεία και θεϊκή και κατοικεί στον ουρανό μαζί με τους Θεούς, ενώ το ψέμα του βρίσκεται ανάμεσα στους πολλούς ανθρώπους και είναι σκληρό και τραγικό. Σωστά, λοιπόν, αυτός που φανερώνει το «Παν» και ο «αεί πολών», αυτός που, συνεχώς, μετακινεί θα είναι ο «Παν αιπόλος», ο αιγοβοσκός Παν ο γιος του Ερμή με τις δύο φύσεις, στην πάνω μεριά ομαλός και στην κάτω τραχύς και τραγόμορφος. Είναι, μάλιστα, ή Λόγος ή αδελφός του Λόγου, αν βέβαια, είναι γιος του Ερμή. Καθόλου, παράξενο, μάλιστα, να μοιάζει αδελφός στον αδελφό».

Βλέπουμε στο τέλος της συνομιλίας τους για τον Ερμή και τον Πάνα, ο Σωκράτης τους ονομάζει αδελφούς, γιατί, όπως, θα δούμε στη συνέχεια βρίσκονται στο ίδιο ενεργειακό κέντρο, το 3^ο , του θυρεοειδούς αδένος.

 

Αν βαθμολογήσουμε τη λέξη Ερμής, λεξαριθμικά, έχουμε:

Ερμής:  5+100+40+8+200 = 353 = 3+5+3 = 11 = 1+1 = 2

Ο Ουρανός βαθμολογούμενος και εκείνος μας έδωσε, τον ένα από τους δύο αριθμούς του, 2.

Δίκαια, λοιπόν, αν τα συνδυάσουμε θα κατανοήσουμε γιατί, μέχρι τώρα, αστρολογικά, λέγαμε ότι ο Ουρανός είναι η ανώτερη οκτάβα του Ερμή. Βαθμολογούμενος, υπάγεται μαζί του, στη Μονάδα 2, αλλά ο Ουρανός, όπως είδαμε, λεξαριθμικά εμπεριέχει και τη μονάδα 1, ευρισκόμενος στο πρώτο μεγάλο τρίγωνο, των ενδοκρινών αδένων που εδρεύουν στον εγκέφαλο.

Η επόμενη κίνησή μας είναι να βαθμολογήσουμε λεξαριθμικά και τον «αδελφό» ή «γυιο», Πάνα, σαν Πάνα αιπόλο.

Ο «Παν αιπόλος» βαθμολογούμενος μάς δίνει τον αριθμό 7.

Παν αιπόλος = 80+1+50+1+10+80+70+30+70+200 = 592 = 5 + 9 + 2 = 16 = 1+6 = 7

Εδώ, μας παρουσιάζεται μία καινούργια τριαδικότητα, όπως και στο πρώτο, μεγάλο, ενεργειακό τρίγωνο, του Κυμοθαλούς (πρώτου ενεργειακού κέντρου) και του Ευολβίου (δευτέρου ενεργειακού κέντρου):

                           Πρώτη τριαδικότητα

                                      Ποσειδών = 1 - 6

                 Ουρανός = 1 – 2              Κρόνος = 1 – 7

                         Δεύτερη τριαδικότητα

Εδώ ο Ουρανός κατέρχεται, σαν μονάδα 2, και δημιουργεί μία καινούργια τριαδικότητα:

                                     Ουρανός = 2

                        Ερμής = 2                Παν = 7

Ο Παν λοιπόν, βοηθούμενος πάλι από τον Ουρανό, όπως συνέβη στο Ευόλβιον με τον Κρόνο διασπά το 7 σε (3+)  και (3-) και αφήνει μία μονάδα (3 + 3 + 1) να κατέλθει σε κατώτερες βαθμίδες ενεργειακών κέντρων για να τα ενεργοποιήσει.

Αυτό το γνώριζε ο Πλάτων ο οποίος στον διάλογό του στον «Τίμαιο» μας αναφέρει:[1]

«Καί διά ταύτα δή σεβόμενοι μιαίνειν το θείον, ότι μή πάσα ην ανάγκη, χωρίς εκείνου κατοικίζουσιν εις άλλην του σώματος οίκησιν το θνητόν, ισθμόν και όρον διοικοδομήσαντες της τε κεφαλής και του στήθους, αυχένα μεταξύ τιθέντες, ιν’ είη χωρίς»

Δηλαδή: «Επειδή όμως φοβούνταν μήπως μολύνουν το θείο στοιχείο, εκτός βέβαια από περίπτωση απόλυτης ανάγκης, τοποθέτησαν το θνητό χωριστά σε άλλο μέρος του σώματος, βάζοντας το λαιμό σαν όριο και ισθμό ανάμεσα στο κεφάλι και το στήθος, ώστε αυτά τα δύο στοιχεία να παραμένουν πάντα χωριστά».

Στη δεύτερη τριάδα μας, λοιπόν, έχουμε τον Ουρανό, σαν ανώτερη οκτάβα, τον Ερμή, σαν την ενδιάμεσή του οκτάβα και στην κατώτερη οκτάβα, στο 3^ο ενεργειακό κέντρο, τον τραγοπόδαρο Πάνα, ο οποίος μας δείχνει τη διττή φύση μας: άνθρωποι επάνω και ζώα κάτω. Γι’ αυτό ο Λόγος, που αντιπροσωπεύεται από τον Ερμή και τον Πάνα, κατά τον Πλάτωνα είναι «και αληθής (Ερμής) και ψευδής (Παν)».

 Το 3^ο ενεργειακό κέντρο, λοιπόν, το Αμεμφές, είναι το μεταίχμιο, που διαχωρίζει το Νοητικό Λόγο από το Θυμικό, όπως, θα δούμε στη συνέχεια, Γήινο, Ενεργειακό επίπεδο, γιατί στο 4^ο ενεργειακό κέντρο, πλέον, έχουμε Δημιουργία και όχι Δυναμοενέργεια.
Το ζητούμενο, στο 3^ο ενεργειακό κέντρο είναι να υπερνικήσουμε το ζωώδες και να φτάσουμε το ανθρώπινο, για να ενωθούμε στη συνέχεια με τον Ερμή, που κατά τον Άλαν Λήο αντιπροσωπεύει την πνευματική ψυχή και στη συνέχεια με τον Ουρανό, την Κοσμική ψυχή των Ηλεκτρομαγνητικών ρευστών του Σύμπαντος.

Ουρανός = Δύναμη
Ερμής      = Πνευματική Ψυχή
Αφροδίτη= Ανθρώπινη Ψυχή

Κρόνος    = Ο μεγάλος διαχωριστής του σπηλαίου του Πλάτωνος

Σελήνη    = Εγκέφαλος
Άρης        = Ενστικτώδης Ψυχή

Δίας         = Αστρικό και Φυσικό σώμα

 Η ΜΟΝΑΣ 1, όπως ήδη έχω αναφέρει, δεν μπορεί να υπάρξει από μόνη της  σαν «Αΐδιος» ουσία, παρά μόνον μέσα από τη ΜΟΝΑΔΑ 2, όταν ενώσει τα αντίθετά της ( + και - ) σε οποιονδήποτε Πνευματικό και Μορφικό σχηματισμό, γιατί η ΜΟΝΑΣ 2 δημιουργεί τον πολυσήμαντο Νόμο των Αντιθέτων. 

Η πρόοδος της ΜΟΝΑΔΟΣ 1 και η δημιουργία των κατώτερων ενεργειακών κέντρων προχωρά, σταδιακά, σε βαθμίδες.
Κάθε βαθμίδα αποτελεί ένα αυτοτελές ενεργειακό κέντρο, ενωμένο, όμως, στην κορυφή του με το αμέσως προηγούμενο ενεργειακό κέντρο, και στο τέλος του με το αμέσως επόμενο. Κάθε ενεργειακό κέντρο αποτελεί απεικόνιση της προηγούμενής του βαθμίδας με μία, όμως, μεγαλύτερη εξάπλωση σε πιο γήινες ενέργειες και με μεγαλύτερη, κατά συνέπεια, μορφική ποικιλομορφία, σαν πιο απομακρυσμένο από το 1^ο ενεργειακό κέντρο, από το οποίο, όμως, δέχεται όλη τη σωστή ή μη σωστή λειτουργικότητά του, όπως θα δούμε από τον πίνακα, που ακολουθεί, στον οποίο η Υπόφυση και ο Υποθάλαμος με τις μη σωστές λειτουργίες τους δημιουργούν προβλήματα ή όχι στον Θυρεοειδή αδένα. Έτσι, όλο το σώμα μας χαρακτηρίζεται από μία αδιάσπαστη ενότητα και ροή αφού κάθε ενεργειακό κέντρο εμπεριέχει τις δυναμοενέργειες των προηγούμενων ενεργειακών κέντρων, μετέχει σε αυτές και εμπεριέχεται οργανικά μέσα σε αυτές γιατί είναι η συνέχειά τους. Κάθε ενεργειακό κέντρο, λοιπόν,

«ενυπάρχει «κατ’ αιτίαν» στα προηγούμενα ενεργειακά κέντρα, «κατ’ ουσίαν» στη δική του βαθμίδα και «κατά μέθεξιν» στα κατώτερα ενεργειακά κέντρα», όπως, ακριβώς μας αναφέρει ο Ορφισμός για το Ένα, το Νου και την Ψυχή.

Δηλαδή, κάθε τριπλή ενεργειακή βαθμίδα εμπεριέχει, αν μπορούσα να τα ενώσω με την Πνευματική αρχή, τον Πατέρα, ο οποίος βρίσκεται στη θέση της Ουσίας, τη Μητέρα, η οποία βρίσκεται στην ενδιάμεση θέση, της Δυνάμεως, σαν μήτρα η οποία δέχεται τον Πνευματικό ή Σπερματικό Λόγο και τον μεταφέρει στην Ενέργεια για να μπορέσει να διημιουργηθεί απόγονος, ο οποίος μετέχει των κατώτερων ενεργειών και είναι αυτός που επιστρέφει τη δυναμοενέργειά του στον Πατέρα, μέσω της Μητέρας και τελειοποιεί, συνεχώς, και δυναμώνει τις εκκρίσεις των ενεργειακών κέντρων, ώστε η κυκλοφορία τους εντός μας να είναι η σωστότερη, δίνοντας με τον ίδιο τρόπο και τις δικές του εκκρίσεις στις κατώτερες ενεργειακές βαθμίδες.

Κατά τον Πορφύριο, ο Πυθαγόρας πίστευε δύο αντιτιθέμενες δυνάμεις, μία Αγαθή την οποία ονόμαζε Μονάδα, Φως, Ορθό, Ίσο, Σταθερό, Ευθύ και την άλλη Κακό, την οποία ονόμαζε Σκότος, Αριστερό, Άνισο, Ασταθές.

Ο αριθμός 2 έχει εγγραφεί στο ανθρώπινο σώμα με τα δύο μάτια, τα δύο αυτιά, τα δύο χέρια, τις δύο παλάμες, τα δύο ρουθούνια, εξωτερικά και με πολλές δυαδικότητες, εσωτερικά.  Οι εξωτερικές δυάδες μάς επιτρέπουν να παρατηρούμε και να κατανοούμε τα φαινόμενα, όχι επιπόλαια, αλλά σε βάθος.

Το τρίτο ενεργειακό κέντρο, λοιπόν, το Αμεμφές, το οποίο αντιπροσωπεύεται από το Θυρεοειδή αδένα, έχει κυβερνήτη τον Ερμή, σαν Πλανήτη. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο δημιουργεί νευρικότητα με τον υπερθυρεοειδισμό του και υποτονικότητα με τον υποθυρεοειδισμό του.

Αστρολογικά, ο Ερμής αντιπροσωπεύει, εκτός από το αναπνευστικό σύστημα, που και αυτό έχει «μέθεξιν» στη Μονάδα 2, γιατί μέσω

α)του Αναπνευστικού Συστήματός μας, το οποίο διαθέτει δύο πνεύμονες, μπαίνει η ηλιοενέργεια των ιόντων στους πνεύμονές μας και από εκεί στο αίμα και μας βοηθά να μετατρέψουμε «τα ακάθαρτα αιματολογικά απόβλητα» σε καθαρό αίμα, δυναμώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον οργανισμό μας και την ανθεκτικότητά μας, και

β) το περιφερειακό νευρικό σύστημα.

Ας δούμε, τώρα, τη λειτουργικότητα του θυρεοειδούς αδένος στον ανθρώπινο οργανισμό μας.

Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένα από τα σπουδαία όργανα του ενδοκρινούς συστήματος. Βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα του τραχήλου, αμέσως, κάτω από το λάρυγγα. Αποτελείται από
δύο λοβούς, (ας θυμηθούμε τον αριθμό 2 και το νόμο των Αντιθέτων) αριστερά και δεξιά της τραχείας, οι οποίοι ενώνονται μεταξύ τους με τον ισθμό, ο οποίος αποτελείται από θυρεοειδικό ιστό.

Ο θυρεοειδικός ιστός αποτελείται και αυτός από δύο τύπους εκκριτικών κυττάρων (πάλι 2), τα θυλακιώδη τα οποία εκκρίνουν τις ιωδιούχους ορμόνες Τ3 και Τ4.
Οι ορμόνες, αυτές, ρυθμίζουν το μεταβολισμό μας, δηλαδή, χημικά, απελευθερώνουν ενέργεια από τις θρεπτικές τροφές ή παράγουν ενέργεια για να συντεθούν άλλες ουσίες, όπως οι πρωτεΐνες.
Αυτά, τα θυλακιώδη, καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του αδένα, συγκρινόμενα με τα παραθυλακιώδη τα οποία παράγουν την καλσιτονίνη, η οποία μαζί με την παραθορμόνη, η οποία παράγεται στους παραθυρεοειδείς, ρυθμίζουν τη συγκέντρωση του ασβεστίου στο σώμα.

Η έκκριση των  Τ3 και Τ4, από τον θυρεοειδή, ελέγχεται με σύστημα ορμονικής παλίνδρομης διέγερσης στο οποίο συμμετέχουν η Υπόφυση και ο Υποθάλαμος, γι’αυτό το λόγο οι θυρεοειδικές διαταραχές είναι δυνατόν να μην οφείλονται σε ανωμαλίες μόνον του ίδιου του θυρεοειδούς, αλλά και σε διαταραχές του υποθαλαμο - υποφυσικού ορμονικού συστήματος ελέγχου.

Εδώ, διαπιστώνουμε τη σύνδεση του Ουρανού και του Ερμή, ο οποίος Ουρανός με τις νευρικές του ίνες ενεργοποιεί τον Υποθάλαμο – Ψυχή – Σελήνη για να μπορέσει ενεργοποιούμενος να διοχετεύσει τις ορμόνες της Υποφύσεως σε όλα τους τα κέντρα.

Κακές όψεις, λοιπόν, ανάμεσά τους μάς δημιουργούν ποκιλόμορφα, νευρικά προβλήματα κι επικίνδυνες νευρικές συσπάσεις σε διάφορα όργανα, με αποτέλεσμα την απορρύθμισή τους.

 Το 3^ο ενεργειακό κέντρο, το Αμεμφές, συμπερασματικά, ανταποκρίνεται στον Θυρεοειδή και στους παραθυρεοειδείς αδένες.
Η ορμόνη την οποία εκκρίνει, ο Θυρεοειδής, είναι η θυροξίνη. 
Η θυροξίνη ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, το βάρος του σώματος, με τις αυξομειώσεις του μεταβολισμού (υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός) και δημιουργεί την εξώφθαλμο βρογχοκήλη.

Οι παραθυρεοειδείς αδένες εκκρίνουν την παραθορμόνη η οποία είναι υπεύθυνη για την κατακράτηση της βιταμίνης D στον οργανισμό μας, ώστε να διευθετηθεί το ασβέστιο των οστών μας.

Συμβουλή: Όσες ή όσοι έχετε οστεοπενία ή οστεοπόρωση ελέγξτε την παραθορμόνη σας, γιατί μπορεί να είναι, η ορμόνη αυτή, υπεύθυνη για το πρόβλημά σας.

 Το χρώμα του 3^ου ενεργειακού κέντρου είναι το ανοιχτό γαλάζιο, μπλε ή πρασινογάλαζο.

 Τα ζώδια του είναι οι Δίδυμοι και ο Υδροχόος και πλανήτες του ο Ερμής και  ο Ουρανός, οι αντίστοιχοι κυβερνήτες τους.

 Το 3^ο ενεργειακό κέντρο είναι υπεύθυνο, λοιπόν, για την αυξημένη νευρικότητα ή την υποτονικότητα, η οποία τονίζεται περισσότερο όταν εμείς καταπιεζόμαστε στη λεκτική επικοινωνία μας με το περιβάλλον.
Αρνητικές, λοιπόν, αστρολογικές όψεις στον Ερμή ενός κοσμογράμματος, με κάποιον από τους υπόλοιπους αστρολογικούς πλανήτες, είναι ενδεικτικές προβληματικής συμπεριφοράς του θυρεοειδούς.
 Ας δούμε όμως τί μας δημιουργεί ο Ερμής στις όψεις του με τους υπόλοιπους πλανήτες.

(Εδώ θέλω να τονίσω κάτι πολύ σημαντικό για τις όψεις. Οποιαδήποτε όψη στο χάρτη μας, θετική ή αρνητική, μας δημιουργεί πρόβλημα. Το πρόβλημα στις αρνητικές όψεις είναι μη αντιμετωπίσιμο, ενώ στις θετικές όψεις αντιμετωπίσιμο. Αυτή είναι η διαφορά τους.)

Ας πάμε όμως στις όψεις:

α) Με τη Σελήνη μας φανερώνει μη καλή ροή της θυροξίνης από την Υπόφυση στον θυρεοειδή,

β) με τον Άρη πιθανή χειρουργική επέμβαση,
 
γ) με το Δία, πιθανό Υπερθυρεοειδισμό,

δ) με τον Ουρανό ή τον Κρόνο μη καλή παραγωγή Θυροξίνης στον θυρεοειδή, με συνέπεια Υποθυρεοειδισμό (σε υποτονική παραγωγή θυροξίνης)  ή νευρωσικές  συμπεριφορές, σε υπερβολική, αντίστοιχα, παραγωγή,
 
ε) με τον Πλούτωνα όζους, και

στ) με τον Ήλιο, όταν συμμετέχουν η Σελήνη και ο Άρης, πιθανή, εξώφθαλμο βρογχοκήλη, γιατί αυτοί οι τρεις πλανήτες είναι κυβερνήτες των οφθαλμών.

Ο Ήλιος του δεξιού οφθαλμού στους άντρες και του αριστερού στις γυναίκες και οι, Άρης και Σελήνη, του αριστερού οφθαλμού στους άντρες και του δεξιού οφθαλμού στις γυναίκες.

Το βιοχημικό Άλας που μπορούμε να πάρουμε, στις αρνητικές όψεις του Ερμή στο κοσμόγραμμά μας, για να εξισορροπήσουμε τη λειτουργικότητά του θυρεοειδούς, αλλά και του αναπνευστικού μας συστήματος, είναι το Χλωριούχο κάλιο.

Το άλας αυτό, βέβαια, μπορεί να χορηγηθεί για να προλάβει πιθανή εκδήλωση προβλημάτων του θυρεοειδούς και όχι θεραπεία, όταν, πλέον, έχει εμφανισθεί το πρόβλημα. Τότε είναι σαφές ότι χρειάζεται φαρμακευτική θεραπεία.

                  Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας

                                       Ευγενία

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Fast, Die Entropie, Phillips Eindhoven 1960

Food and Drug Administration

National Sleep Foundation

Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη

“Τα θεολογούμενα της Αριθμητικής”

Ελληνική μυσταγωγία του Ιαμβλίχου, Εκδόσεις Ιδεοθέατρον –Διμέλη

“Κρατύλος» του Πλάτωνος Εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος

«ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ»  Ν. Μαργιορής                       

Ιατρικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό – Ιατρικές εκδόσεις ΛΊΤΣΑΣ

Ορφικά – 3^ος τόμος - Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ

«Τίμαιος» του Πλάτωνος – Εκδόσεις Κάκτος

---

[1] Τίμαιος Πλάτωνος 69 – c /Εκδόσεις Κάκτος