Ζευς και Δίας - Τετραπλότητες και Τριπλότητες

Όλες οι αρχαίες παραδόσεις, μας μιλούν για  επίπεδα ή δονήσεις ή ακτίνες εκφράσεως της πρωταρχικής Μητέρας – Ύλης – Φύσης – Γαίας,   όταν γονιμοποιείται από το Πνεύμα – Λόγο, τον Πνευματικό Εαυτό.

Τα ονόματα μόνον αλλάζουν ή η μυθική περιγραφή και προσέγγισις, στους διάφορους πολιτισμούς.

Όταν αυτές οι δονήσεις περιβάλλουν τον άνθρωπο, δημιουργούνται 3 συνειδησιακές καταστάσεις οι οποίες αναφέρονται στο νοητικό πεδίο, και οι οποίες περιέχονται στο Ζωδιακό κύκλο με το όνομα Τετραπλότητες.

Αυτές  είναι:

1.- Η Θεμελιώδης ή Παρορμητική ενεργητική συνειδησιακή κατάστασις, η οποία υπάρχει στα ζώδια του Κριού, του Καρκίνου, του Ζυγού και του Αιγόκερω.

Σ’αυτήν τη συνειδησιακή κατάσταση το Σύμπαν και ο άνθρωπος, σαν κατώτατη έκφρασή του, εισέρχονται σε λειτουργική δημιουργικότητα.

2.-  Η Σταθερή συνειδησιακή κατάστασις ή δεκτική, η οποία προϋπήρχε σε παθητική κατάσταση, ίσως το Ελληνικό «Χάος» του Ησιόδου, πριν να ξεκινήσει η ενεργητική δημιουργικότητα. Ενεργοποιείται στα ζώδια του Ταύρου, του Λέοντος, του Σκορπιού, του Υδροχόου και

3.- η μεταβλητή συνειδησιακή κατάστασις στην οποία περιέχονται οι δύο προηγούμενες συνειδησιακές καταστάσεις, σαν παθητική παρατήρησις, δεκτικότητα και σαν ενεργητική λειτουργικότητα. Αυτή αποτελείται από τα ζώδια των Διδύμων, της Παρθένου, του Τοξότη και των Ιχθύων.

Αν θελήσουμε, στο Ζωδιακό Κύκλο, να τις ενώσουμε γραμμικά, θα πάρουμε το αρχικό γράμμα Ζ, το οποίο, όπως ανέφερα, έχει να κάνει με τη συνειδησιακή μας κατάσταση, σε όλες τις μορφές της, περιλαμβάνοντας συγκεκριμένα ζώδια.

 Η άλλη ενδιαφέρουσα αστρολογική έννοια ενός κοσμογράμματος (κοσμόγραμμα εννοώ τον χάρτη, χωρίς τις όψεις, γιατί απεικονίζει τις θέσεις των πλανητών στον Ουράνιο θόλο), είναι οι 4 φυσικές καταστάσεις της ύλης ή Τριπλότητες,  οι οποίες αντιπροσωπεύουν τα 4 στοιχεία της δημιουργίας Πυρ – Αέρα – Ύδωρ – Γη και υπάρχουν, και αυτές, στα ζώδια.

Έχουμε ζώδια Πυρός (Κριός, Λέων, Τοξότης),
Αέρος (Δίδυμοι, Ζυγός, Υδροχόος),
Ύδατος (Καρκίνος, Σκορπιός, Ιχθείς) και
Γης (Ταύρος, Παρθένος, Αιγόκερως).

Στην αστρολογία δεν υπάρχει ο αιθήρ ή πεμπτουσία, γιατί ο αιθήρ καλύπτει τα πάντα, δεν μπορούμε, λοιπόν, να τον τοποθετήσουμε χωροχρονικά στο γενέθλιο κοσμόγραμμα, γιατί ο αιθήρ ανήκει σε όλους τους χώρους και τους χρόνους. Έχει, μάλιστα, ανιχνευθεί σε φαινόμενα μεγάλης κακοκαιρίας, πλέον, και οι φυσικοί τον ονομάζουν πλάσμα.

Το Δ, λοιπόν, σαν δύναμις που μας στέλνεται, αν το τοποθετήσουμε σ’  ένα αστρολογικό κοσμόγραμμα, θα μας παρουσιαστεί, σαν Μεγάλο Τρίγωνο και θα μας αναδείξει τις Τριπλότητες, οι οποίες μάς σχηματίζουν 4 Μεγάλα Τρίγωνα, ( Grand Trine), όπως τα λέμε στην Αστρολογία.

  
Αν ενώσουμε τις τριπλότητες μεταξύ τους τότε μέσα στο Ζωδιακό Κύκλο θα σχηματιστεί ένα μεγάλο Δ (τρίγωνο).

Ας δώσουμε, τώρα, προσοχή, στα σχήματα που δημιουργήθηκαν. Έχουμε ένα Ζ και ένα Δ.

 Ποιο γνωστό Ελληνικό όνομα, ανά τους αιώνες, έχει δύο έννοιες ξεχωριστές στο όνομά του, ενώ η αναφορά γίνεται στο ίδιο πρόσωπο και περιλαμβάνει τα δύο γράμματα, ανεξάρτητα το ένα από το άλλο;
Μα, φυσικά, ο Ζευς – Δίας, ο πατέρας των Θεών και των ανθρώπων της Μυθολογίας μας, για τ' όνομα του οποίου πάντοτε προβληματιζόμουν, γιατί ήταν ο μόνος Θεός του Ελληνικού Πανθέου, που είχε δύο ονόματα.

Ας σκεφτούμε λίγο επάνω σε αυτό….για να προχωρήσω…σε γλωσσική ανάλυση της λέξης.

Χωρίζουμε τη λέξη Ζ-ευς στα δύο μέρη που την αποτελούν, δηλαδή, στο Ζ και το ευς.

Το Ζ στο Ζωδιακό χάρτη μάς δίνει, όπως προανέφερα, με το Μεγάλο Σταυρό, τις συνειδησιακές μας καταστάσεις.

Σαν άφωνο, κατά τον κ. Σημαιοφόρο Θεολόγο «περιέχει την ΟΥΣΙΑΝ την πρωταρχικήν, αυτήν, η οποία αποδίδει την πραγματική έννοια των λέξεων και εκφράζει την ενέργεια εις όλας τας μορφάς της. …Τα ουράνια άφωνα, τα οποία προέκυψαν εκ του Ρ είναι συν φωνή Α τα κάτωθι:
ΖΑ= Ζωή,  Ζέσις  (ΖΕΥΣ), (ΖΑ), φέρει εις θέσιν την δημιουργίαν».

Το δεύτερο συνθετικό, το ευς, σημαίνει: ο αγαθός {( Hom. A 393) Λεξικό Σουΐδα Α΄ Τόμος}.

Ο Ζευς, λοιπόν, σαν έννοια, και γι’ αυτό τον διαχωρίζω από το Δία, έχει να μας δείξει πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε την αγαθή συνειδησιακή κατάσταση μας (ΕΥΣ), ενώνοντας στο Ζωδιακό Κύκλο τις Τετραπλότητες, σαν Ζ, εκφράζοντας την Ουσία την πρωταρχική, την ψυχή μας, την ασυνείδητη, συνειδησιακή μας κατάσταση, τη φωνή που υπάρχει μέσα μας και μας λέει αν έχουμε κάνει κάτι σωστά ή λάθος δηλαδή τη Θεϊκή δικαιοσύνη.

Ας διαβάσουμε το απόσπασμα το αναφερόμενο στ' όνομα Ζευς από το Λεξικό του Σουΐδα, το οποίο ταυτίζεται απόλυτα με αυτήν την άποψη:

    «Τούτου το άγαλμα ιστορούσι καθήμενον, γυμνά έχον τα άνω, τα δε κάτω εσκεπασμένα, κρατούν τη μεν ευωνύμω σκήπτρον, τη δεξιά δε αετόν προτείνον. Και το μεν καθήσθαι το εδραίον της δυνάμεως αινίττεται, το δε τα άνω γυμνά έχει ότι φανερός τοις νοεροίς και τοις ουρανίοις του κόσμου μέρεσι. Τα δε λοιπά σκέπεται, διότι τοις χαμαιζήλοις ο θεός άγνωστος. Το δε τη λαία σκήπτρον κατέχειν σημαίνει το εξουσιαστικόν, το δε τη ετέρα προτείνειν αετόν δηλοί ως των αεροφόρων πνευμάτων κρατεί ως ο αετός των μεταρσίων ορνέων. Codin. orig. CP p. 14.»

“Στο άγαλμα του ιστορούν ότι καθόταν, έχοντας γυμνό το επάνω μέρος του σώματος, το δε κάτω μέρος σκεπασμένο, κρατώντας στο αριστερό χέρι σκήπτρο και στο δεξί προτείνοντας αετό. Και το ότι καθόταν υπαινίσσεται την εδραίωση της δυνάμεως, το ότι έχει το επάνω μέρος γυμνό ότι είναι φανερός στα νοερά και στα ουράνια του κόσμου μέρη. Τα δε λοιπά είναι σκεπασμένα, γιατί στους ευρισκόμενους χαμηλά αγαθούς ο θεός είναι άγνωστος. Το δε σκήπτρο το οποίο έχει στο αριστερό χέρι σημαίνει την εξουσία, το ότι με το έτερο προτείνει τον αετό, φανερώνει, ότι κυβερνά τα αεροφόρα πνεύματα, όπως ο αετός κυβερνά τα υψιπετή όρνεα».

Ας προχωρήσουμε, στη συνέχεια, λίγο αυθαίρετα, συγχωρήστε με, και ας  αντιστρέψουμε τη λέξη. Τι παίρνουμε;  

Τη λειτουργικότητα του Ευ – Ζην, που αν το συνειδητοποιήσουμε και το κάνουμε βίωμά μας, θα ζήσουμε μία ήρεμη ζωή, χωρίς αντιπαραθέσεις, τουλάχιστον, όσο εξαρτάται από εμάς, και δεν θα δημιουργήσουμε στον εαυτό μας σοβαρά προβλήματα, προσεγγίζοντας την προσωπική μας εξέλιξη.

Αν μπορέσατε και κατανοήσατε την έννοια του Ζηνός, σαν αστρολογική συνειδησιακή  Τετραπλότητα, μπορούμε τώρα να συνεχίσουμε με το δεύτερο όνομα του Ζηνός, το όνομα Δίας.

Η λέξις Δ / ίας αν χωριστεί σε Δ και ιας, σημαίνει «η Δύναμη (Δέλτα) που πέμπεται» σύμφωνα με το λεξικό του Σουΐδα, γιατί ιάσι, σημαίνει, πέμπουσιν.

Στο προαναφερόμενο, όμως, λεξικό, εξηγώντας τη λέξη του Διός δεν έχει λήμμα αντίστοιχο, γιατί τον αναφέρει με δύο (ιι) (Δίιος οργή και Δίιος Βωμός), αλλά οι ρηματικοί τύποι που προαναφέρει συμφωνούν με τη δική μου ερμηνεία και μάλιστα τέλεια:

Διιείς = διαπέμψας             Διιέναι = Διέρχεσθαι

Διιέντα = εκπέμψαντα        Διίεται = Διέρχεται

Διίημι = Διέρχομαι και       Διίησι

Το Δ, λοιπόν, σαν δύναμη που μας στέλνεται, αν το τοποθετήσουμε σ’  έναν αστρολογικό χάρτη θα μας παρουσιαστεί, σαν Μεγάλο Τρίγωνο και θα μας αναδείξει τις Τριπλότητες, σ' ένα αστρολογικό κοσμόγραμμα, οι οποίες μάς σχηματίζουν 4 Μεγάλα Τρίγωνα, ( Grand Trine), όπως τα λέμε στην Αστρολογία.

΄Εχουμε, λοιπόν, στο κοσμόγραμμά μας, εκτός από τον Μεγάλο Σταυρό, ο οποίος μας παρουσιάζεται από τη λέξη «Ζευς»  και ένα Δ από τη λέξη «Δίας», που περιέχει κάθε φορά, σε τριγωνικό σχηματισμό, ένα στοιχείο της δημιουργίας του Σύμπαντος.

    Η εκπομπή, λοιπόν, του Ζωδιακού, σαν Ζ  είναι συνειδησιακή δύναμη, γιατί γίνεται «ορατή στα νοερά και στα ουράνια του κόσμου μέρη, κυβερνώντας τα αεροφόρα πνεύματα», και σαν Δ ενώνει τη συνειδησιακή κατάσταση με τα 4 στοιχεία της Δημιουργίας «διερχόμενη και εκπέμπουσα», δημιουργώντας το ΟΛΟΝ και το ΠΑΝ, όπως πολύ ωραία μάς το αναφέρει ο κ. Μαργιωρής στο βιβλίο του «Αποσυμβολισμός της Ελληνικής Μυθολογίας».

«Τρεις χιλιάδες περίπου γήινα χρόνια (από το 2500 π.Χ. έως το 500 μ.Χ. ), ό,τι πνευματικό και ανώτερο διανοήθηκε ο άνθρωπος, το συνδύασε με το όνομα του Δία. Όλα τα φιλοσοφικά συστήματα, όλα τα εσω - πνευματικά σκιρτήματα στρέφοντο στο όνομα του Δία, που πρυτάνευε στον Ουράνιο Όλυμπο….

Αν τοποθετήσουμε μαζί τα δύο ονόματά του,

{ ΖΕΥΣ – ΔΙΑΣ }, θα δούμε πως το πρώτο του όνομα είναι μονοσύλλαβο και το δεύτερο δισύλλαβο: Θηλυκός και αρσενικός,ανδρόγυνος, πληρότητα και ολοκληρότητα….

Οι πρόγονοί μας οι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά ότι το ΟΝ που στην προκειμένη μας περίπτωση εκφράζεται με το διπλό όνομα { ΖΕΥΣ – ΔΙΑΣ } , έπρεπε να εκδηλώνει όλες τις ιδιότητες, ώστε να περιέχει μέσα του το ΟΛΟΝ και το ΠΑΝ».

Αυτά τα δύο ονόματα ενωμένα σχηματίζουν τις λέξεις

           ΖΩ – ΔΙ – ΟΝ και ΖΩ – ΔΙΑ – ΚΟΣ Κύκλος.


Ευγενία