Πανσέληνος Τοξότη

Η Πανσέληνος του Τοξότη θα συμβεί στις 6:37 π.μ. ώρα Ελλάδος, στις 27 μοίρες και 29΄πρώτα λεπτά του ζωδίου των Διδύμων στις 19 Δεκεμβρίου.

Σε αυτήν την Πανσέληνο πάντοτε με προβλημάτιζε το μήνυμα για την ανθρωπότητα το οποίο καταγράφεται στην Εσωτέρα Αστρολογία ως εξής:

«Ας αναζητηθεί η τροφή»

Αναζητώντας την αποσαφήνιση τού μηνύματος, η καλή μου φίλη Γεωργία, επισήμανε στην λεξικογραφία ότι η λέξη τροφή (αγγλική λέξη feed) εκτός από ταΐζω, τρέφω, σημαίνει προστατευτική και προσεκτική φροντίδα ανάπτυξης, ενθάρρυνση, ενδυνάμωση και τότε η απορία μου λύθηκε.
Έτσι η πρόταση:

                            «Ας αναζητηθεί η τροφή»,

που είναι αυτό που συμβαίνει την ημέρα της Πανσελήνου του Τοξότη, σε επίπεδο ανθρωπότητας, αυτόματα μετατρέπεται σε:

"Ας αναζητηθεί η προστατευτική και προσεκτική φροντίδα ανάπτυξης για ενδυνάμωση ώστε αποφασιστικά να κατευθυνθούμε προς το ιδανικό πρότυπο των αγνών οραμάτων μας, τον Νόμο, εναρμονίζοντάς τον με την εσωτερική φωνή της πίστης μας".

Ο Ήλιος, στην Πανσέληνο του Τοξότη, φέρνει, για 30 ημέρες μέσα μας, την ποιότητα της σιωπής, της διάκρισης και της πειθαρχίας του Λόγου για την ανακάλυψη του σκοπού της εξέλιξής μας και την επίτευξή του, γιατί το ζώδιο του Τοξότη είναι αντιδιαμετρικό με το ζώδιο των Διδύμων, το οποίο αναφέρεται στην εξωτερική μας επικοινωνία και εκεί, συμβαίνει να ολοκληρώνεται, σε Πανσέληνο η Σελήνη μας.
Όλοι οι ύμνοι από αρχαιοτάτων χρόνων μάς συμβουλεύουν γι’ αυτήν την ποιότητα της σιωπής.

Στο μνημειώδες έργο του «Περί Μυστηρίων» ο Ιάμβλιχος{1} αναφέρει για τον Θεό:
 

«ἐν ᾧ δὴ τὸ πρῶτον ἔστιν νοοῦν καὶ τὸ πρῶτον νοητόν, ὅ δή καί διὰ σιγῆς μόνης θεραπεύεται»

δηλαδή: «εντός αυτού υπάρχει το πρώτο νοούν και το πρώτο νοητόν το οποίο λατρεύεται μόνον δια σιγής».

Και στον Ομηρικό Ύμνο της Δήμητρος αναφέρεται:

«Ο σεβασμός προς τους Θεούς είναι τόσον ισχυρός, ώστε να σταματά την φωνή»

για να μπορούμε να ακούμε τον εσωτερικό μας διδάσκαλο να μιλά, μέσα από τους ψιθύρους της ψυχής μας, που είναι μόνιμα συνδεδεμένη με το αρχείο μας και το αρχείο του Σύμπαντος.

Ο Τοξότης είναι το προπαρασκευαστικό ζωδιακό σημείο για τον Αιγόκερω και γι’ αυτό ονομάζεται το «ζωδιακό σημείο της σιγής».

Στα Μυστήρια, ο μυούμενος έπρεπε να μείνει «ἐν σιγῇ» γιατί κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στο πνευματικό βασίλειο ή να ανέβει στο βουνό του Αιγόκερω, αν δεν του το επιτρέψει «ο μεγάλος διαχωριστής», ο Κρόνος, που στα Ταρώ εκφράζεται με τον Ερημίτη.
Μάλιστα ένας θεός - νήπιο που μας φανερώνει την σιγή σε μυστηριακό επίπεδο είναι ο Αρποκράτης, ο οποίος απεικονίζεται με το χέρι του να κλείνει το στόμα του.

Ο Πλούταρχος στο «Περί Ίσιδος και Οσίριδος» μας αναφέρει ότι ο Αρποκράτης έχει το χέρι στο στόμα του για να διευθύνει και να προλαβαίνει να διορθώνει τις αναφερόμενες στους θεούς ατελείς και αδιαμόρφωτες γνώμες των ανθρώπων.
Ίσως, λοιπόν έχει να κάνει με την προσεκτική σιωπή μας, η μη ολοκληρωμένη, ορθή υποκειμενικά, γνώση μας των θεϊκών δρωμένων. Άλλωστε ο Πυθαγόρας επέβαλλε στους αρχάριους μαθητές του περίπου τέσσερα χρόνια σιγής.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τι σημαίνει, πλέον «σιγή»!
Εδώ, όπως και στην προηγούμενη Πανσέληνο, θα τροποποιήσω -και ζητώ, αν δεν συμφωνείτε να μην το δεχθείτε, γιατί είναι καθαρά η προσωπική μου άποψη- την αριθμητική τοποθέτηση της Αλίκης Α. Μπέιλυ, των Άθλων του Ηρακλέους, στον Τοξότη, στον οποίο τοποθετεί τις «Στυμφαλίδες Όρνιθες».
Θα τοποθετήσω τον «Ερυμάνθιο Κάπρο», στο ζώδιο του Τοξότη, τον οποίο εκείνη, τοποθετεί στο ζώδιο του Ζυγού.
Ας ανιχνεύσουμε, αν θέλετε, μαζί τον συγκεκριμένο άθλο.

  Ηρακλής και Ερυμάνθιος κάπρος

Ο Ευρυσθέας έδωσε εντολή στον Ηρακλή να του φέρει τον Ερυμάνθιο Κάπρο και ο Απόλλων, για να τον βοηθήσει, του έδωσε ένα νέο είδος τόξου να χρησιμοποιήσει.
Αυτό είναι και το σύμβολο του Τοξότη, το Βέλος, το οποίο δηλώνει:

 

«συνεχή πορεία προς τα επάνω των στόχων μας, με φιλοσοφική τοποθέτηση».  

 

Δίκαια και σοφά ο Ηρακλής, λοιπόν, του απάντησε:


«Δεν θα το πάρω μαζί μου στον δρόμο γιατί θα αναγκαστώ να σκοτώσω (Σκορπιός). Αφήνω, λοιπόν, το τόξο».

Και έτσι άοπλος, εκτός από το πιστό του ρόπαλο που το κουβαλούσε πάντοτε μαζί του, ανέβηκε στο απόκρημνο βουνό (Αιγόκερως).
Στον δρόμο συνάντησε τον καλό του φίλο, Κένταυρο Φόλο (Τοξότης).

Ηρακλής και Φόλος (αμφορέας του 510 π.Χ.)

Ο Φόλος προσκάλεσε τον Ηρακλή να πιει μαζί του κρασί από το βαρέλι, που οι θεοί του είχαν πει να το ανοίξει, μόνον, με την παρουσία όλων των Κενταύρων. Τον μόνο, όμως, που φώναξαν από τους Κενταύρους ήταν ο γνωστός μας Χείρων.

Όταν κατάλαβαν οι άλλοι Κένταυροι τι γινόταν όρμησαν εναντίον τους και άρχισε φοβερή μάχη.

                                             Ο Ηρακλής μάχεται τους Κενταύρους

Στην μάχη αυτή τραυματίστηκε ο Χείρων, το τραύμα του οποίου τον οδήγησε, αργότερα, στον θάνατο, ενώ ο Φόλος σκοτώθηκε.
Ο Ηρακλής έφυγε, όσο πιο γρήγορα μπορούσε, τρέχοντας, προς τα άγρια βουνά. Εκεί, όταν πια ησύχασε και ξεκουράστηκε, έστησε μία παγίδα έξυπνα κρυμμένη και παραφύλαγε τον Κάπρο.
Ο Κάπρος βγήκε από την φωλιά του για να φάει και χωρίς να την προσέξει, έπεσε μέσα της. Τιθασευμένος, μετά από έντονη πάλη από τον Ηρακλή, ο Κάπρος, τον ακολούθησε και ο Ηρακλής τον έφερε στον Ευρυσθέα.


Σε αυτόν τον άθλο βλέπουμε την ανάμειξη των Κενταύρων (Τοξότης), τον θάνατο των δύο φίλων του Κενταύρων, του Φόλου και του Χείρωνος (Σκορπιός) και το ανέβασμα στα  άγρια βουνά (Αιγόκερως).
Δεν σας φαίνεται ορθότερο να τοποθετήσουμε τον Ερυμάνθιο Κάπρο, στην Πανσέληνο του Τοξότη, ανάμεσα στον Σκορπιό και τον Αιγόκερω;
Για τον Φόλο υπάρχει μία υπέροχη αστρολογική αναφορά στο βιβλίο της Σίμου Λίλιαν "Στο βουνό των Κενταύρων". 
Ο Φόλος, στο ωροσκόπιό μας, στον οίκο που βρίσκεται, μπορεί να δώσει αφύπνιση πνευματική και δυνατότητα οραματισμού, όπως ακριβώς είναι και το νόημα αυτής της Πανσελήνου.
Οι τελετουργίες που τελούνταν στην Πανσέληνο του Τοξότη είχαν σχέση με τα Μυστήρια των Κενταύρων οι οποίοι, πιστευόταν, ότι είχαν Ατλάντεια προέλευση, γιατί και ο Ποσειδών, ο Θεός τους και Θεός της θάλασσας –άλλωστε το τελευταίο απομεινάρι της Ατλαντίδος ονομαζόταν Ποσειδωνίς-  είχε ιερό του ζώο το άλογο (Τοξότης). 

Το σύμβολο του Τοξότη στην 4η Ατλάντια φυλή, ήταν ο Κένταυρος-ζωάνθρωπος δηλαδή «η ύλη εξυψούμενη σε πνευματικό επίπεδο».
Στην 5η Αρία φυλή, την δική μας, είναι ένα άλογο με έναν ιππέα, αλλά στην Υδροχοϊκή εποχή θα είναι ένα βέλος που στοχεύει τον Ήλιο και επιστρέφει στην πηγή του και αυτό θα είναι ο μεγαλύτερος και ο πραγματικός σκοπός, σαν επίτευγμα, κάθε Μαθητή, στην Νέα Εποχή.
Μέσα στα αυτιά μου, αυτήν την στιγμή, ακούω το απόσπασμα από το έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Ξημερώνει», που ταυτίζεται με όλην αυτήν την Υδροχοϊκή, πνευματική εξέλιξη:

«Αφήσετε τον ουρανό, μην υμνείτε πλεια την μελαγχολία, που χύνουν οι δύσεις των ήλιων και τα παράπονα που αναστενάζει η θάλασσα, μην υμνείτε πλεια την αγάπη, την υστερική, την ψεύτρα, τη διεφθαρμένη από θρησκευτικές εκστάσεις κι επιπόλαιες ρομαντικότητες και ψάλετέ μας την αγάπη την αληθινή, και τη χαρά της ζωής, και τις ανατολές, και την ευτυχία του μέλλοντος, όταν ξετιναχτούν από πάνω μας και γκρεμιστούνε χαμαί οι προλήψεις και οι ψεύτικες συνθήκες της κοινωνίας τώρα, όταν οι φυσικοί και κοινωνικοί νόμοι σμίξουν και γίνουν ένα. Μάθετε πως η χαρά είναι καθήκον και η ευτυχία δικαίωμα δικό μας. Χαιρετίζετε πρώτα το ξημέρωμα κάθε καινούργιας ιδέας και σκορπάτε την σε ήχους και σε φως. Οι καρδιές σας θα πηγαίνουν μπρος και θα καίγονται αλλά θα φωτίζουν και θα δείχνουν τον ανήφορο, που φέρνει στην αλήθεια.
Θα’ ναι το μεγάλο ξημέρωμα!
Και τότε θα χτίσουμε έναν ναό–Γίγαντα, να μπορεί να χωρέσει όλη την ανθρωπότητα και θα τον αφιερώσουμε στην Αλήθεια και στην Ευτυχία και θ’ αναγγείλουμε στ’ άστρα τη νίκη του Ανθρώπου»…

Νίκη της πνευματικότητας του Τοξότη, που σκοπό του έχει να δει τον στόχο, να τον φτάσει, και μετά να δει τον επόμενο, και μετά τον επόμενο … και να φτάνει όλο και πιο ψηλά. Μεγάλη αλήθεια έχει και το απόσπασμα από την Αποκεκαλυμμένη Ίσιδα της Έλενας Μπλαβάτσκυ:

«Ο μύθος είναι μία αποκάλυψη στην σκέψη της ψυχής».

Τι το ωραιότερο, να μπορούμε να αποκρυπτογραφούμε τους μύθους και να βρίσκουμε το πραγματικό τους νόημα! Δεν συμφωνείτε;
Το νόημα του άθλου του Ερυμάνθιου Κάπρου είναι κατά την γνώμη μου το εξής: 

μετά τις αποτυχίες μας και τα μεταφορικά μας «μεθύσια», μπορούμε να εξιλεωθούμε ανεβαίνοντας στο βουνό και αντιμετωπίζοντας τον Κάπρο που έχουμε μέσα μας!
Είθε να το πετύχουμε!
Οι πλανήτες που κυβερνούν το ζώδιο του Τοξότη είναι : Εξωτερικός ο Δίας, Εσωτερικός η Γη και Ιεραρχικός ο Άρης.
Ο Δίας είναι κυβερνήτης της 2ης ακτίνας, η οποία βοηθά στην ανάπτυξη της ατομικής Συνείδησης σε παγκόσμια Συνείδηση. Έτσι ο άνθρωπος αποβαίνει ένας παγκόσμιος υπηρέτης.
Η Γη είναι Κυβερνήτης της 3ης ακτίνας η οποία βοηθά τον προσηλωμένο μαθητή να αποβεί μυημένος.
Ο Άρης, κυβερνήτης της 6ης ακτίνας βοηθά, τέλος, την μαζική Συνείδηση να μετασχηματίζεται στην περιεκτική Συνείδηση του Θριαμβευτή Μαθητή[2].
Αρκετά, όμως, ανέφερα για την Πανσέληνο του Τοξότη.
Ας ψελλίσουμε, τελειώνοντας, την προσευχή μας μετά από όλην αυτήν την γνώση της Πανσελήνου του Τοξότη:

«Σήμερα συνειδητοποιώ, ότι το Πνεύμα της Αλήθειας είναι το άθροισμα όλων των εμπειριών που αναπτύσσονται μέσα μου από την ατομική μου αποκάλυψη. Βοηθήστε με, όμως, να συνειδητοποιήσω ότι και οι εμπειρίες των άλλων έχουν την ίδια βαρύτητα με τις δικές μου γιατί, εγώ, ήρθα να βιώσω τις δικές μου αλήθειες και εκείνοι τις δικές τους. Ας μην κρίνω, λοιπόν, κανέναν συνάνθρωπό μου και ας προσπαθήσω να μην κάνω στους άλλους αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν, για να μπορέσω να εξελιχθώ σε πνευματικό επίπεδο και τα βέλη μου να πετύχουν τον στόχο τους! Αν έχω κάνει κάποια σφάλματα, που είναι σίγουρο ότι έχω κάνει, γιατί είναι ανθρώπινο, υποδείξτε τά μου για να μπορέσω να διορθωθώ και να συνεχίσω σε υψηλότερο επίπεδο. Περιμένω την απάντησή σας με οποιονδήποτε ειρηνικό τρόπο».

Γένοιτο

                                                                 Ευγενία


Βιβλιογραφία

[1] «Περί Μυστηρίων ή περί Θεουργίας» Ιαμβλίχου -Εκδόσεις Ιδεοθέατρον – ΑΘΗΝΑ 2005
[2] Εσωτερική Αστρολογία Αλίκη Α.Μπέιλυ –Lucis Press – 2009 - παρ. 67 (Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων)